نبشتہ کار، ڈاکٹر لاشاری
وھدے دژمن تئی زمین ءِ مڈی ءِ لُٹ ءُ پُل ءَ بندات کنت تو سما کن ئے کہ من گلام آں، وھدے گلامی ءِ مارشت بنیادم ءِ تہ ءَ جھ بہ جنت گڑا آ را ھمے گلامی ءِ مُھر بندیں سانکل پہ گھگیری بزاں آئی ءِ دیم ءِ درایگ ءَ لاچار کنت چوناھا گوش انت گلامی ھدا ءِ بکشاتگیں دادے نہ انت بلکیں دری مھلوکے کیت ءُ تئی زمین ءِ ھر ھما چیزاں پادمال کنت کہ ترا چہ ساہ ءَ دوست اَنت، اے دژمن مروچی گُلزمین ءِ ھمک ٹک ءَ ھمک چیز ءَ وتی لیک ایت، بلے مارا اے مارگ لوٹ ایت کہ پہ اے بے گِھاریں دژمن ءِ مارا دیم ءَ دراگ لوٹ ایت مارا گھگیری کنگ لوٹ ایت، مروچی ما شما کل ھمے چمانی وت گندگ ءَ ایں کہ پاکستانی زورگپت ءَ مئے ھمک شے ءُ چیزانی سر ءَ کبزہ کتگ، ساھل ءِ بلوچ ءِ سر ءَ پاکستان گوں چین ءِ ھوری ءَ ھمدست انت ءُ نئے تیاب ءَ چو پاٹو کنان ءُ روپان انت،من زمین ءِ سر ءَ ھرچی گندان ءُ پادمال بوان اِنت، گُڑا تو پھم اِت کن ئے اد ءَ تئی راہ یکے پشت کپ اِیت، ھما راہ کہ تئی جھد اِنت تئی باندات اِنت، اے راہ ءَ بس گھگیری کنگی انت دژمن ءِ دیم ءَ درایگی انت دانکہ اولسر ءَ گھگیری ءِ جند ءَ پوہ بہ ئے ءُ آشوب ءَ بہ پھم ئے ھمے بہ مار ئے آشوب آرگی انت زورگپت ءِ ھلاپ ءَ گھگیری کنگی انت۔
گھگیری چی یے؟
گھگیری بزاں مزاھمت دیم ءِ درایگ ءُ وتی ڈیھ ءِ رکینگ، وتی ھیشی سرانی ببا دیگ ءِ نام گھگیری انت ءُ وتی ھمک چیزاں چہ دژمن ءَ رکینگ ءِ نام گھگیری انت، وت ءَ راجدپتر ءِ تہ ءَ منارینگی ءِ نام گھگیری انت، زورگپت ءِ ھلاپ ءَ گھگیری کنگی انت، گھگیری ءِ بزانت وتی باندات ءِ رکینگ گوں دژمن ءَ جنگ کنگ، وھدے اے زانت،پگر، سسّّا ءُ گھگیری ءِ مارشت تئی مجگ ءِ تہ ءَ ودی بہ بیت، گڑا ترا گلامی ءِ تہ ءَ سوتگکگیں آس لیب لیب ءَ نندگ ءَ نیل ایت بلکیں ھمے آس ءِ تہ ءَ تو برجگ ءَ ئے گڑا ھمے آس پہ گھگیری ءَ ترا لاچار کنت کہ تو دژمنیں ریاست ءِ دیم ءَ در بیا ئے۔
مرچی اے بلوچ سرزمین ءِ سر ءَ تئی تنگوھیں براتانی جون کپگ ءَ اَنت، مرچی منی ءُ تئی برات بندیگ ءُ ٹارچرسلانی تہ ءَ ازیت برداشت کنگ ءَ اَنت، مرچی ھستیں کہ منی گھار ءُ منی مات راہ ءُ دگانی سر ءَ بے ازت ءُ کم شرپ کنگ بوگ ءَ اَنت، بلوچ ءِ سر ءَ اے زُلم ءُ جبر ءِ داستان اِنت کہ مئے ءُ شمئے دیم ءَ ایر انت کہ مرچی دژمن چینچو زوراکی کنگ ءَ اِنت، وھدے کہ تو اے چیزاں پوہ ءُ سرپد بوت ئے یک جنزے ءِ راہ ءَ گوں گامزن بوت ئے گُڑا بزاں تو گھگیری ءِ تچکیں کِشک گپتگ ءُ روگ ءَ ئے، اے وھد ءَ سرجمیں بلوچ ءَ وتی تہ ءَ گھگیری آرگی اِنت، پرچا بید ء گھگیری ءَ تئی جھد، تئی جنگ ، ناسرجم اِنت، مئے لوٹ مرچی آجوئی اِنت، مارا چہ گُلامی ءِ نادراھی ءَ در کپگ ءُ یک نوکیں سُھبے ءِ اُمیت ءَ سپر کنگی اِنت، اے جنگ ءَ نا تھنا مردین بلکیں شیرزالیں گھارانی کمک ءُ ھمراھی درکار اِنت، پرچا کہ بید ء بلوچ زالبُولاں اے جنگ ناسرجم انت، مروچی ئیں وھد ءُ جاورانی تہ ءَ ما گندگ ءَ اِیں کہ زالبُولانی کرد ءَ یک نوکیں رنگے داتگ، مرچی تو لُمّہ کریمہ ءِ دْروشم ءَ گندگ ءَ ئے،مرچی تو گُل بی بی ءِ دْروشم ءَ گندگ ءَ ئے مرچی بانڑی ءِ رنگ ءَ گندگ ءَ ئے، پرچا اے ھما گھگیری ءِ چیدگ اَنت کہ ما چہ ھمیشاں رنگ زُرتگ، مرچی کسانیں چُک کہ راہ ءُ دگاں ھوار انت ھمے گپ گھگیری ءِ چیدگ انت، توار جنگ ءَ انت، یکجاھی نیمگ ءَ پرچا کہ ھمے کسانیں زھگ ھم باندات ءِ چراگ انت، ما ھمے جھد ءِ تہ ءَ ھزارانی کَچ ءَ رھشون ودی کُتگ، آشوب مرچی لوگ لوگ ءَ سر انت، اے گُڑا مئے گھگیری ءِ زانت ءُ زانشت اِنت کہ اے جھد ءَ وت ءَ یک رنگے داتگ، ھزارانی کچ ءَ روانک ءُ مُچیاں گوں ھوار انت، پرچا کہ گھگیری ءِ مستریں چیدگ ھمیش انت کہ پہ ریاست ءَ گھگیری ءِ تْرس ودی بہ کن، مرچی اے ریاست سرپد انت، کہ بلوچی زھگ ءَ بہ گر ءُ پیرزال ءُ پیرمرد، جوان ءُ مزن کُل مرچی گھگیری ءَ سرپد بوتگ اَنت، بلوچی مستریں جھد گھگیری انت کہ گھگیری زندگی انت، گھگیری وشھالی اِنت، گھگیری ، آجوئی اِنت، گھگیری ،باندات ءِ رُژن اِنت، گھگیری منزل ءِ پیشداروک انت،
مارا کل بلوچاں اے جھد گوں ھمگرنچی ءُ یکمُشتی ءِ نیمگ ءَ کنگی انت پرچا کہ بید ء گھگیری ءَ بلوچ ءِ زمین بلوچ ءِ زبان بلوچ ءِ دود بلوچ ءِ آجوئی ناسرجم انت، مئے جھد ھمیش انت مارا گھگیری کنگی انت۔۔
گھگیری زند بکشائیت۔۔
