نبشتہ کار ، ارزی بلوچ
وزیر تئی روگ ءَ پد زندگی ھمود ءَ اوشتات کہ تو راہ کپتگ ئے، ھما کوھسارانی آبشار گوں تئی کندگاں بُتکگ اَنت، نوں گریوگ ءَ اَنت تئی دوری ءِ کُھت ءَ ۔۔۔
تو کہ رپت ئے دل ءَ چہ ھزار وشی ءُ مراد لَڈ ات، تئی روک کرتگیں چراگ مرچی گِس گِس ءَ روژنا اَنت، داں ابد ھمے رنگ ءَ آباد ءُ سبز بنت۔
زمین ءِ مھروانیں بچ۔
ترا گوں چنچو مھر اَت اے ویرانیں کشکاں ، اے ستکگیں لوگاں ، اے ابیتک ءُ زردیں پیژگاھاں، ھو اڑے زمین
دیوانگیں شیدا،تئی گنوکی ءَ کجام توار ءَ پِر بہ جناں۔۔۔۔
زندگی ءَ درست مِر اَنت۔۔۔ بلے پَشکپ اَنت کرد،،ھما کرد کہ آیانی جیڑگ ءُ مارگانی بنزہ زمین بیتگ۔۔ ھما گیر آرگ بنت کہ آیاں وتی زاتی سیت ءُ نَپاں گیش مُچانکی سیت ءُ نپ ارزشت داتگ انت۔۔
زندگی یک ھورک ءُ ھالیگیں دیوالے اود ءَ ھرکس گوں وتی رپتن ءِ دنزاں وتی گوستانک ءَ نبشتہ کنت ۔ بلے وھد یک بے رِیاھیں ھَورے درستاں شود ایت بس ھما پش کپ اَنت کہ گوں ھوناں نبیسگ بیتگ یا ستک ءُ دل اے دیوال ءَ آیانی گوستانک وتی پیشانی ءَ جاہ داتگ انت۔۔۔
اے گوستانک راجی بامردانی یاتگار بنت ۔ ھمد ءَ چہ راجی دیمروی بندات بنت۔۔۔۔
وزیر جان تئی مھروانی تئی توسیپ ءُ ستا ، تئی مزن شانیں ھیال ءُ پگرانی نبیسگ چشیں ارزانیں کارے نہ انت
منی کلم تئی پگرانی کوہ ھساریں بالاد ءَ رس اِت نہ کنت ۔ بلے تئی ھیالانی نیلیں زِر ءَ وت ءَ زندگ داشت کنت ۔۔۔
تئی روگ پہ مارا گرانیں تاوانے اے تاوان گوں راجی وشھالی ءَ پُر کنگ بیت ۔ راج ھما وھد ءَ وشھال بیت کہ تئی ھیالانی کِشتگیں درچک ءَ آپ بہ دنت۔۔۔
تئی راج ءِ ورنا وتی کسان کسانیں زاتی آسراتی ، کسان کسانیں پائدگاں چہ در بہ کپ انت راجی بیرک ءِ چیر ءَ وتی جھد ءَ برجاہ بہ دار انت۔۔۔
وزیر جان من داں ھستاں تئی یاتانی شاگیں گوانزگ ءَ مُدام چیکو وراں ، یا چو بے آپیں ماھیگ ءَ تلوساں ،یا کہ یل داتگیں لوگانی کِسھانی دروشم ءَ سرجم بنت ءُ سرجم نہ بنت۔۔۔۔
وزیر تو منی ھیالانی شیرکنیں بینگ ئے۔
