شھید اکتر اُرپ ءِ ￵الی جان

نبشتہ کار:- ڈاکٹر لاشاری

من ءَ ￴چوناھا سک دیر اِنت ھمے جھد ءَ ￴گوں ھمگرنچ آں بلے بازیں سنگتے دیم پہ دیم نہ دیستگ اَت کہ سنگت چون  ءُ ￶کے اَنت پرچاکہ زاتی جُست ھم ، راجی جُھد  ءِ ￵تہ ءَ ￴ھژدری نہ انت کہ تو کسے ءَ ￴بزان ئے￷ یا آئی ءِ ￵اسل نام ءَ بزان ئے￷ ،بلے ھو جھد یک راھے یک پگرے کہ یک ءُ ￶دومی ءَ ￴پجّار کنت آشناہ کنت،من وھدے کہ گوں وتی اُستاد ءَ ￴دُچار کپت آں گُڑا مئے نزیکی گیشتر بوت ءُ ￶ھال ءُ ￶اھوال باز اَت اے وھد ءَ ￴من ءُ ￶اُستاد ھم نزیک اِت این ءُ ￶یک ءُ ￶دومی ءَ ￴مُدام گندگ ءُ ￶گپ ءُ ￶دیوان اِت ایں، اناگاہ ءَ ￴من ءَ ￴سنگتے ءَ ￴گُشت کہ ھمے میتگ ءَ ￴تو ئے￷، اد ءَ ￴تئی نزیک ءَ ￴سنگتے ھست کہ الی انت تو زان ئے  ئِے￷ ؟ من پسو دات اناں جگر من نزانان ئِے￸ بلے نام اِش کُرتگ دُچار نہ کپتگاں گوں سنگت ءَ ￴بلے ھُدا بہ لوٹ اِیت الم ءَ ￴سنگت ءَ ￴دیدارے کناں، ھو ھو وھد گوست ءُ ￶من ءَ ￴اُستاد ءَ ￴پون کُت کہ تو کجا ئے￷ بیا مئے نیمگ ءَ من ، اُستاد ءِ ￵پسو دات ءُ ￶گُشت جی شر بلے من پیادگ آں وڑے نا وڑے کناں کایاں۔ من گُڑا دگہ مردمے ءِ ￵پرپٹ پچ گپت ءُ ￶شُت آں اُستاد ءِ ￵گور ءَ گپ ءُ ￶دیوان بوت ءُ ￶ھمود ءَ ￴سنگتاں من ءَ ￴داشت ءُ ￶سبارگے وارت ءُ ￶نشت ایں دانکہ جھل اسُر بوت من اُستاد ءُ ￶سنگت رُکست کُرت اَنت ءُ ￶دیم پہ وتی گِس ءَ ￴رھادگ بوت آں ۔ یک روچے من ءَ ￴اُستاد ءَ ￴ھال کُت کہ بیا پلانی ءِ جاگہ ءَ ￴چیزے سر کنگی انت من گُڑا اُستاد  ءِ ￵ پسو دات ءُ ￶چیز زُرت ءُ ￶مگرب ءِ ￵وھد  ￴اَت کہ تھارُکی اَت پد ءَ ￴سنگتے ھم منی ھمراہ اَت کہ نندگ ھم شر نہ انت، من اُستاد کہ دیست چاراں سنگت اکتر ھم ھمد ءَ ￴ھمراہ اَت ءُ ￶من ءَ ￴توار جت ئِے￸ کہ سنگت جل شپ ءَ مئے گور ءَ ￴شام ءُ ￶ورگے ور نی بہ برو من مڑاہ کُت ءُ ￶من گشت مھربانی جگر من رواں کہ باز نندگ شر نہ انت ما پد ءَ ￴شھر ءَ گوں بندوک ایں سنگت ءَ ￴ٹک دات کندگے کہ ھھھھ تو ھو کہ مارا چہ شرتر ئے￷ من بلے سنگت بس یک برے دیستگ اَت سکیں شوک ءُ ￶وش تبیں سنگتے اَت کہ بس دپ ماں بچکندگ  ءَ ￴پُر اَت،  من ھما روچ ءَ ￴گیر کاراں کہ پرچا من گوں سنگت ءَ ￴شریں وڑے ءَ ￴دیوانے نہ کُرت ،ھمے چیز پہ من گیشتر دردناک انت کہ من سنگت شریں وڑے ءَ ￴نہ دیستگ اَت بلے سنگت الی جان یک تمردے اَت زمہ داریں باسکے اَت منی ھمبل منی ساہ بھشت ءَ بات ئے￷۔۔۔

 تو نمیران ءُ ابدمان  ئے￷ ۔۔۔۔