نبشتہ کار: زینُل بلوچ
من نہ گوش آں اگست شریں ماھے نہ انت بلے اے من الم گوش آں کہ اگست ھونواریں ماھے پہ ایردستیں بلوچاں۔ اگست ءِ یک رمس ءَ بگر دانکہ بیست ءُ نو ءَ برو ھمُک روچ ماتے ءِ گُٹ ھالیگ ءُ گوھارے ءِ چم ارسیگ بوتگ اَنت۔ اے سی ئیں روچانی تہ ءَ باریں چنچو گس ءَ سالانی کوھین بوتگیں ٹپ نوک بنت۔اگست ءَ چنچو ورنا وتی واھگ ءُ وشیں زند ءِ یل کنگ ءَ لاچار بوتگ ءُ پہ زمین ءَ سر اِش ندر کُتگ اَنت ۔باریں دگہ چنچو ورنا گوں کندگیں دپے چو ھیات ءِ وڑ ءَ ماتانی دیم ءَ تیر جنگ ءُ شھید کنگ ءُ زگریں روچ ءِ سر ءَ دگانی ھوباٹ کنگ بوتگ اَنت۔ باریں چنت منی وڑیں بد نسیب ایں گوھار ءِ برات زندان ءِ کُشگ ءُ آیانی لاش جنگلاں سترانی وردین کنگ بوتگ اَنت۔
آ کھول چون اے اگست ءِ بیست ءُ شش ءَ شادان بیت کہ ما دہ مُرگ ءِ نارشت کنگ ءَ دل جن ایں نو سالونکیں بچ جنگل ءَ رسترانی نارشت کُتگ اِت اَنت۔ آ درد چون شموشگ بیت کہ چار سال ءِ ودار گس پہ ھمے اُمیت ءَ رژنا کُتگ اَت کہ بچ واتر کیت بلے اگست ءِ بیست ءُ شش ءَ گوں سُتکگیں لاشے ءِ دورشم ءَ آسر بوت۔ آ گس چون آباد بیت کہ اگست ءِ سھبانی سر ءَ نود بستگ ءُ ساچان کُتگیں موسماں آئی ءِ چراگ پہ دائمی کوراس کُت۔
گوستگیں چار سالانی تہ ءَ ما ھمک اگست ءَ تئی آجوئی ءِ ودار ءَ ات ایں سال ءِ دوزدھیں ماہ پر گوست اَنت چُشیں روچ ءُ چُشیں ساھت نیتک کہ تئی یات ءُ آیگ ءِ اُمیت مہ بیت بلے دو ھزار بیست ءُ یک ءِ اگست ءِ بیست ءُ شش ءَ مارا بے اُمیت کُت۔
باریں اے اگست ءَ چنت مات ءَ اے دردانی تہ ءَ وتی بچ ءِ ودی بوگ ءِ درد مار اتگ اَنت باریں چنچو گوھار ھمپسروئیں براتانی گیرانی کید ءَ بندیگ کُتگ دگہ چنچو برات ءِ کوپگ پروشتگ۔ مئے سرزمین ءِ تہ ءَ چُشیں سال ءُ ماہ ءُ روچ نیست کہ گس ءِ چراگ کوراس مہ بیت چُشیں گس پشت نہ کپتگ کہ آئی کھول دگانی سر ءَ گوں اکسے ءَ پریات ءَ مہ بیت چُشیں مات نیست کہ وتی بچ ءِ سلامتیں زند ءَ پنڈگ لوٹگ ءَ نہ اَنت۔بلے انگت اے روچ اوشت ءِ آماچ نہ بنت جنزگ ءَ اَنت درد دیان اَنت گماں گیش کنان اَنت۔ ھمک روچ نوکیں ویلے نوکیں کارستے نوکیں کسھے سھرا بیت۔ بس درد مئے درستانی یک اَنت انچُش اگست ءِ بیست ءُ شش ءَ من ءَ پر ات انچش اگست ءِ سینزدہ ھیات ءِ مات ءَ پر اِت۔ انچُش کہ آدگہ ماہ ءُ روچانی گم آدگہ مات ءُ گھاراں پر اِنت۔ پمیشکا اے ماہ ءُ روچاں گوں مڑگ نہ بیت پرچاکہ مارا زند ءِ انچیں دیگ بوتگ مئے ھمک ماہ ءُ روچ دردانی بارے مئے کوپگ ءَ اِنت گردیں۔ دگینا ءِ آ دگہ ملکاں سال ءُ ماہ ءُ روچانی وشی برجم دارگ بیت بلے بلوچستان ءَ ھر گس ءَ سال ءِ دوزدھیں ماھانی روچ گوں شھید ءِ یات ءَ برجم دارگ بنت۔
آ شھید اگاں دژمن ءِ آزارانی تہ ءَ زیندان ءَ کُشتگیںنے بیت یا میتگ ءَ ریاست ءِ تیرگواری ءِ سوب ءَ کُشگ بیت شر ، یاکہ دگ ویلے ءَ شھید بوتگیں ورناھے بیت ، یا پہ وتی وتن ءِ آجوئی ءَ کبزہ گیریں ریاست ءِ گوما دیم پہ دیمی میڑھے ءَ شھید کنگ بیت شر ، درد یک اَنت ءُ راہ ءِ لوٹ آجوئی اِنت پرچاکہ گلامیں زند ءِ دُراھیں روچ ترا ھمے سکین ءَ دے اَنت کہ تو اے سالانی وشیں روچانی برجم دارگ ءَ ھوار بوت نہ کن ئے تو داں گلام ءِ تئی زند ءَ وشیں روچ نئیت ترا یک مانزمانے زندے ءِ پکار انت۔ یک آجوئیں ڈیھے لوٹ ایت وت واجھی لوٹ ایت کہ اود ءَ ھرچی تئی ھساب ءَ بہ بیت تئی مال ءُ مڈی تئی زر ءُ زمین بس تئی بہ بنت تو اود ءَ ھمک روچ بیگواہ کنگ مہ بہ ئے تئی لاش ھمروچ دگانی میار مہ بنت۔ ترا پہ چار ساھت ءِ نان ءَ وتی ساہ ءُ سر ءِ سودا جنگ ءِ المی مہ بیت۔ تئی مات ءُ گھارانی گیرت یک دری راجے ءِ پادانی چیر ءَ لگت مہ بیت۔ پہ وتی زر ءُ زمین رکینگ ءَ ترا سالونکیں بچے واھگانی گٹ گیری کنگ ءُ آئی ءِ ھونانی ریچگ ءِ پکار مہ بیت۔
تو دگینا ءِ دیم ءَ زندگیں راجے ءِ دورشم ءَ ھست ءُ ھوار بہ بہ ئے ءُ آجوئیں ڈیھے واھند بہ بہ ئے۔ گُڑا نو پہ ترا اے دُراھیں روچ ، ماہ ءُ سال ، وشی ءُ ایمنی کایئنت۔ اگاں نا گُڑا پہ ترا داں ھما ھد ءَ اے ماہ ءُ سال روچانی تہ ءَ ھچ مھربان بوت نہ کنت۔ نا تئی گوست ءُ ناکہ ایوکیں باندات بس یک مُردگیں زندے روچانی تہ ءَ ساہ زور ایت ءُ آسر بیت۔ پمیشکا اگست کیت من وت ءَ سما کناں کہ ما زندگی ءِ تاکدیم ءَ ھوار بوتگیں مردم ایں اے سالانی روچ پہ مارا ھم یک وشھالیں زندے کار اَنت۔
