آزمانکار : گمنام بلوچ
بیبگر جان چم دو ءُ تو یکے ئے پہ تئی سالونکی ءَ بچار تئی مات ءَ چونیں چونیں واب دیستگ ، بیبگر ءِ پت بیبگر ءِ میداں سمارگ ءَ اَت ، بیبگر مدام پت ءِ کر ءَ نشت گڑا آئی ءَ وتی سر وتی پت ءِ کوپگ ءَ ایر کت ءُ پت ءَ پہ مھرے آئی ءِ مود سمار ات اَنت ، ھمیش اِنت تو داھم سر ءَ ئِے کوپگاں کن ئے اے اوں وت ءَ نُنکے پھم ایت، ھر جاگہ ءِ نام ءَ گرئے پہ زاماتی ءَ گش ایت اناں انو بل انگت من کساناں۔۔۔۔
بیبگر گڑا راست گش ایت ایشی ءِ نازرکیں کوپگاں انو بار ءِ تاگت کج اِنت، بس انت کہ من ۔۔۔
پت ءُ چُک ھر دو ٹھک جن ایں۔۔
مات ھر دوکاں پہ زار ءُ تنز چار ایت ۔۔
****
مھروان لوگ ءَ وپتگ آئی ءِ دوئیں گونڈل ھانی ءُ شلی آئی ءِ دلبند ءِ سر ءَ لیب ءَ ات اَنت ، مھروان کندان کندان اَت، ھر دوکاں کُنّت کنگ ءَ اِنت، مھروان ءِ لوگ بانک گوں شیر ءُ نایاں کوٹی ءَ کیت آ اشاں گند ایت داں دیراں چو بُت ءَ مک بیت ، سھتے ءَ پد مھروان آئی ءَ چار ایت ءُ چکاں وتی دلبند ءَ چے دور کنت، کیت سدو ءِ دستاں چہ اشاں زور ایت ءُ گش ایت سدو ترا ھیر اِنت، سدو پہ گڈگے پسو دنت۔۔
ھاں ؟
ھو ھو۔۔۔!!
مھروان سدو ءِ دیم ءَ نند ایت ءُ آئی ءِ دستاں وتی دل ءَ داران ءُ گش ایت سدو من زاناں کہ تو چے جیڑ ئے بلے چون کنان اچ تو ساری من گوں وتی ماتیں زمین ءَ سوگند کتگ ، تو اوں سھی ات ئے ءُ تو وت گشت کہ من ہر وڑیں قربانی دیگ ءَ ساڑی آں مرچی تو پرچا چو ھشک ءُ ھیران ئے ؟
مھروان من انگت اوں وتی کول ءَ چے پد کنز نہ آں ءُ نیکہ تو من ءَ پہ پد کنزی ءَ گندئے ، نو دل وَ منی داست ءَ نہ اِنت،اے وَ لازم ودواس کنت ءُ جیڑ ایت۔۔۔
****
مزن دربرجاہ ءَ مروچی مراگشے برجم دارگ بوتگ اَت ، دوراھیں نودربراں چکاس ءِ سوبینی ءِ داد ءُ سرٹیفیکٹ دیگ بوتگ اِت انت ، شاھو ءَ سور ءِ داد (گولڈ میڈل)گپتگ اَت ، آئی ءِ ھمراہ ءُ سنگت زد کنگ ءَ اَت انت کہ مارا شھر ءِ مستریں ورگجاہ(ریسٹورانٹ) ءَ بر کہ پارٹی کن ایں ، نزیکیں سنگتاں آ چیروکائی گشتگ اَت کہ آ بس ھو بہ کنت ریسٹورنٹس ءِ بلاں آ وت پُر کن انت ، چے ءَ کہ آ زانگ ءَ اِت انت شاھو یک گریبی چکے ءُ شہر ءِ مزنیں ریسٹورانٹانی ورگ آئی ءِ وس ءَ چہ ڈن اَت ، شاھو ءَ وتی سنگتاں ھو داتگ اَت ءُ وت ساھتے ءَ پہ وتی کوٹی ءَ شتگ اَت ، آئی ءَ یک دپترے چہ وتی بیگ ءَ کش اِتگ اَت ، ءُ وتی میڈل ءَ چاران ءَ نبشتہ کنگ ءَ اَت ،
منی مادر ، منی مکھیں مات / من گوں تو کول کتگ اَت کہ اچ تو سر بوھگ ءَ ساری من ءَ دنیا ءَ پیش دارگی اِنت کہ ما ناکامیں انسان نہ ایں ،
****
ھمل جان تئی وانگ ءَ دگہ چنت سال پشت کپتگ ؟
منی پت نو ھمیش انت گڈی چکاس پشت کپتگ ،
شر پہ ھدا وشی اے سال بہ گوز ایت نو منی سرجمیں کار ءُ بار ءِ بار ترا وتی کوپگاں کنگی اِنت۔
ابا بار وَ سک باز مئے کوپگاں ھست اگاں ما بزان ایں ،
ھمل ءِ پت ءَ سرکچ نہ وارت ءُ پہ اجکھی ھمل ئِے چار ات ، آ داں دیراں گش ئے ھمل ءِ گپ ءِ پھمگ ءِ جھد ءَ اَت بلے پھم ات کنگ ءَ نہ اَت ءُ باریں پرچا آ ھمل ءَ پد ءَ جست ھم کنگ ءَ نہ اَت کہ باریں آئی ءِ مول ءُ مراد چے ات۔۔۔
ھمل ءِ پت یک کار ءُ باری مردمے اَت ، کوچگ ءُ شھر ھر جاگہ ءَ آئی ءِ کار ءُ بار ( بزنس ) بوھگ اَت ، مزنیں شھر ءِ مستریں دربرجاہ ءَ ھمل وانگ ءَ اَت ، زند ءِ دوراھیں تما ءُ آسراتی ھمل ءِ سرجم اَت انت ، ھمل یک وَش روئیں بچکے اَت ، بچکند مدام ھمل ءِ لنٹانی سر ءَ لیب ءَ اَت ،آئی ءَ ھچبر وتی پت ءِ مال ءُ ازبابانی سر ءَ پھر نہ بست نیکہ گرور ئِے کت ، آئی ءَ چہ وتی دزھرچیاں مدام دگہ بزگ ءُ نیزگاریں نودربرانی کمک کت ،
****
ھریکے ءَ بس ھال سر اَت کہ جنگ اِنت ، اول شپ ءَ بگر داں سرجمیں شپ جنگ برجم دارگ بوتگ ، ھر میتگ ءَ بس یکیں ھال اَت کہ جنگ انگت برجم اِنت ، جنگ ءِ تہ کے کے ھوار انگت کس زانگ ءَ نہ اَت ۔۔
****
بیبگر ھیال ءَ اَت کہ آئی ءِ سر آئی ءِ پت ءِ کوپگ ءَ ایر انت ءُ وتی مات ءِ پسو ءَ دیگ ءَ اِنت ، اماں ما پہ زمین سالونوک ایں ،مرچی تئی مراد سرجم اَنت ، منی مات ما زمین زادگیں مئے بانور مئے گل زمین اِنت۔۔۔۔
مھروان پہ پھرے چماں بند کنگا اَت آ دل ءَ دل جم اَت کہ سدو اچ وتی کولاں پد کنز نہ بیت ، شاھو ءِ دیم پرسکون اَت ءُ دل سارت بوھان اَت کہ آئی ءَ وتی مستریں کول سرجم کت ،
ھمل ءِ بچکند انگت ما ھمل ءِ لنٹاں لیب ءَ اَت ءُ آئی ءِ دل پُر تاھیر بوھان اَت کہ من وتی مستریں بار چہ وتی کوپگاں ایر گیتکگ۔۔۔۔ ۔
جنگجاہ ءَ بیبگر ، مھروان ، شاہو ءُ ھمل ءِ جون ما ھوناں گوں جان شود اِت اَنت ، ہزار واھگ ءُ ارمان ماں گڈی تیر ءِ باھوٹ کنگ بوتگ اِت اَنت ۔
