گِدار ماکان ءِ شھزادگ

نبشتہ کار ارشَمان ارْشُل

بیست ءُ دومی بھر

میران ، شَلی ءُ شھزادگ دیم پہ کنَّر ءِ گِس ءِ نیمگ ءَ درکپت اَنت ۔ ساوڑی کوش ءِ پاد برمش گوں شَلی ءِ بے کراریں بیکّاں گوں زیمر جنان اَت ۔ میران ءُ شھزادگ وت ما وت گپ جنان اِت اَنت بلئے شَلی دگہ گُمانے ءَ گوں سر ءُ چیر اَت ۔ آئی ءِ چم گوں زُھرہ ءِ استال ءَ اِت اَنت کہ روچ ءِ ایرجھلی ءَ نوکی درپشان اَت ۔ آ گوں وتی گُمان ءِ تہ ءَ گوں ھمے استال ءَ گپ ءُ تْران ءَ اَت ۔ شھزادگ ءُ میران ساری اِت اَنت ءُ شَلی پُشت ءَ اَت ۔ ماکان ءِ رُبیدگانی تہ ءَ اِے گپّ ھم گُشگ بوتگ کہ وھدے راہ ءَ یک نیاڑی یے ھمراہ بہ بیت گُڑا مردین پیسر بہ بیت ءُ نیاڑی پُشت ءَ بہ بیت ۔ اگاں یک نیاڑی یے مردینے ءِ دیم پہ دیم ءَ آئیَگ ءَ بہ بیت گُڑا مردین ھمے راہ ءَ یک کِرّ بہ بیت ءُ راہ ءَ یل بِہ دنت ۔ ماکانی مھمانداری ءَ باز نامدار اِت اَنت ۔ اِے گپ بابُلان ءَ ھم شِنگ اَت کہ ماکانی مھمانداریں راجے ۔ ھمے گپّ بابُلان ءَ بابُلانی سوداگراں شِنگ کُتگ اَت ۔ اناگہ شھزادگ ءَ سما بوت کہ شَلی پُشت ءَ گون نہ اِنت ۔ شھزادگ ءُ گوں میران ءَ گُشت ٫٫ شَلو گار اِنت ،،

میران ٫٫ شَلو پیداک اِنت ۔ پاد برمشانی توار  اِنتے ،،

شھزادگ ٫٫ شَلو زوت بیا ترا رسترے وارت ،،

شَلی ٫٫ من پیداک آں ،،

شھزادگ ٫٫ گاماں سُست مہ دار زوت بیا ،،

شَلی آتک ءُ نزیک ءَ رس اِت گُشتے ٫٫ من گوں وتی استال ءَ گپّ ءُ تْران ءَ بوتگ آں پمیشکا پَشت کپت آں ،،

شھزادگ ٫٫ کُج اِنت تئی استال ؟ ،،

شَلی آتک ءُ شھزادگ ءَ کر ءَ اوشتات ءُ دستے زُھرہ ءِ استال ءِ نیمگ ءَ ٹال کُت ءُ گُشتے ٫٫ ایش اِنت منی استال ،،

شھزادگ ٫٫ شَلو تو گنوک ۓ استال کدی گپّ جنت ۔ اِے استال چونھا زُھرہ ءِ استال اِنت ،،

شَلی ٫٫ اِنّاں اے استال منیگ اِنت ۔ اِے شاران اِنت ،،

ماکانیاں اِے استال ءِ نام شاران کُتگ اَت ۔ شاران ماکانی پری دروشمیں جنئکے ءِ نام بوتگ ۔ انچُش گُش اَنت شاران زمینی نیاڑی یے نہ بوتگ بہ گندۓ آ یک پریگے بوتگ ۔ آ ماکان ءِ زمین ءِ سر ءَ گوں نباشتیں دیھاں مِڑ اِتگ ۔ شاران ءِ داستان ماکان ءِ دینی داستانے اَت ۔

شھزادگ ٫٫ شاران ھمے استال اِنت ؟ ،،

شَلی ٫٫ ھَو ھمیش اِنت شاران ھمشپ منی واب ءَ کئیت ءُ من  ءَ تسّلہ دنت ،،

میران ٫٫ شر جُنزان کنیں شام ءِ وھد نزیک اِنت ،،

سئیں جُنزان بوت اَنت ءُ کنَّر ءِ گِس ءَ سر بوت اَنت ۔ سومَری ءُ لالی ءَ شھزادگ وش آتک ءُ تیار جوڑی کُت ۔ سومَری ءَ گوں شھزادگ ءَ گُشت ٫٫ شُما بزّگیں شَلو گِرّان کُتگ آؤرتگ شپ ءِ لُنج ءَ اِے جاھے اڑ ایت ءُ کپ ایت ،،

شھزادگ ٫٫ مادر تِلیان ءَ ستم کُت کہ شَلو ھمراہ کن واتری ءَ جاگہ ءَ نہ زان ۓ بلئے واتری ءَ من شَلو ءَ نہ براں گوں ۔ من ءُ میران روئیں ۔ شَلو بِلّے شُمئے گْور ءَ جَلّ ایت ،،

سومَری ٫٫ شرّیں براس منی گِس شَلو ءِ وتی گِس اِنت ۔ سُھب ءَ مھل ءَ بِلّے واتر بیت ،،

سومَری ءُ لالی پادآتک اَنت وردنانی آرگ ءَ شُت اَنت ۔ شَلی ھم پادآتک ءُ سومَری ءُ لالی ءِ نیمگ ءَ راہ گیپت ۔  گُڑا لالی ءَ گوں سومَری ءَ گُشت ٫٫ اِے ورناہ کئے اِنت ؟ شَلو ءِ چی اِنت ؟

سومَری ٫٫ اِے رودان اِنت ۔ ناکو بشّام ءِ کیچی سیادے ءُ میران ءِ سنگت اِنت ،،

لالی ٫٫ بلئے ،،

شَلی ھم سومَری ءُ لالی ءِ کر ءَ سر بوت ۔ سومَری ءَ گوں شَلی ءَ گُشت ٫٫ شَلو شرّ اِنت تو آتک ۓ تو مئے کر ءَ نند ورگ ور ،،

شَلی ٫٫ ھَو من ھمے واستا آتکگ آں ،،

سومَری ءِ مات بھتی چہ ھمسائیگے ءِ گِس بوتگ ءُ پیداک اَت ۔ آ ھم سھی اَت کہ چہ کیچ میران آتکگ بلئے آ ساھت ءَ بھتی ماں ڈگار ءَ پہ دلوتانی واستا کاہ ءُ بُوچ ءَ شُتگ اَت ۔ آ آتک ءُ رس اِت۔ آئی ءَ میران ءُ شھزادگ وش آتک ءُ دراھبات کُت اَنت ۔ وش آتکی ءُ دراھبات ءَ بھتی ءَ گوں میران ءَ گُشت ٫٫ منی گُھار بیبل ءُ سھتی چون اَنت ؟ ،،

میران ٫٫ مادر درْاہ وش ءُ جوڑ اَنت ،،

بھتی ٫٫ زھگ اِے ورناہ کئے اِنت ؟ ،،

میران ٫٫ مادر اِے رودان اِنت ۔ کیچ ءَ نشتگ ءُ منی سنگت اِنت ،،

بھتی ٫٫ اِے تئی ھمراہ اِنت ؟ ،،

میران ٫٫ ھَو مادر اِے منی ھمراہ انت ،،

امّاں او امّاں ٫ سومری ءَ وتی مات توار کُت ٫٫ بیا ورگ ور ،،

بھتی ٫٫ شرّیں زھگ من پیداک آں ،،

بھتی پادآتک ءُ چُلّ ءِ نیمگ ءَ شُت ۔ لالی ءَ کلنڈی درپے ءِ تہ آپ مان کُت ءُ میران ءِ کِر ءَ ایر کُت گُشتے ٫٫ دستاں شود اِت من ورگاں کار آں ۔ شھزادگ ءُ میران ءَ دست شُت اَنت ۔ لالی ءَ وردن آؤرت اَنت ۔ وردن ، شیلانچ ، مدر ءُ مُرگ ءِ وادآپ اِت اَنت ۔ اِے وادآپ سومری ءَ  گوں دارچینی ءُ ساپیں روگن ءَ چہ جوڑ کُتگ اِنت ۔ دارچینی ماکانی بیپاریاں چہ سِندان ءِ ڈیھ ءَ آؤرتگ اِنت ۔ ماکان مستریں شھر کیچ اَت ۔ کیچ سوداگری ءِ جاگہ اَت ۔

شھزادگ ءُ میران ءَ ورگ بندات کُت ۔ وھدے کہ شھزادگ ءَ یک ءُ دو لُنکہ دپ ءَ کُت گُڑا میران گُشت ٫٫ شھزادگ وردن چتور اَنت ،،

شھزادگ ٫٫ سک وش اَنت ۔ سک دیر اِنت اِے وڑیں وردن نہ وارتگ ،،

میران ٫٫ باریں شلو تئی بارو ءَ سرپد اِنت ؟ ،،

شھزادگ ٫٫ ھَو شلو سرپد اِنت مروچی من وتی بارو ءَ گوں آئی ءَ گُشتگ ،،

دوئیناں ورگ وارت ءُ ھلاس کُت گُڑا شھزادگ ءَ سومری توار کُت ءُ گُشتے ٫٫ شلو تئی میار اِنت من ءُ میران نوں واتر بَہ ایں

سومری ٫٫ شریں براس ھاوند ءِ باھوٹ ۓ ،،

میران ءَ گوں شھزادگ ءَ گُشت ۔ شلو بِلّے کئیت گوں سُھب ءَ آئی ءِ مات ءُ پِت بے وار بنت ۔ اِے وڑ شر نہ اِنت ۔ میران ءَ شَلی توار کُت ٫٫  بانُک بیا روئیں ،،

شَلی ٫٫ شرّیں براس پیداک آں ،،

شلی آتک بلئے آ شھزادگ ءَ سر ءَ سک زھر اَت ۔ سئیں دیم پہ بشّام ءِ گِس سر گیپت اَنت ۔ وھدے کہ سئیں نیمراہ ءَ رست اَنت گُڑا شَلی نُرنڈگ ءَ لگ اِت ٫٫ ھَو شلو دیھے شپ ءِ تھارونکی ءَ پِلیک ایتے ءُ وارتے اینچو وھد ءَ من ترا نہ پِلیک اِت  ءُ نہ وارت ھمے شپ ءَ من ترا پِلیک آں ،،

میران ءَ دات ٹھکے ءُ کندگ ءَ لگ اِت ءُ دستے لاپ ءَ کُت ءُ نِشت ۔ اِے ٹھکانی توار سومری ءَ ھم اِش کُت اَنت ۔ آئی ءَ زانت کہ شلو گوں شھزادگ ءَ مِڑ اِتگ پمیشکا میران کندگ ءَ اِنت ۔

 شھزادگ ءَ گوں شلی ءَ گُشت انو ھچ مہ گُش شپ اِنت مردم اجکّہ بنت ،،

میران ٫٫ شلو ھچ مہ گُش  اینچو کندگ ءَ منی لاپ درد ءَ اِنت ۔ وارتگیں شام درکایاں اِنتیں ،،

شلی چہ زھر ءَ گُنج ءَ اَت ۔ شھزادگ ھم مارگ ءَ اَت کہ شلی ءَ گپ دل ءَ کُتگ ۔ آئی گپ ترّ اینت ءُ گُشت ٫٫ شلو وھدے منی اپس کئیت ترا الم اپس ءَ سوار کن آں من زان آں تو ھچبر اپس ءَ سوار نہ بوتگ ۓ ،،

شلی ءَ بچکند اِت گُشت ٫٫ اِے وڑیں کارے بوتیں سکّ شرّ اَت منی دل ءِ واھگے پیلو بوتگ اَت ،،

میران ءَ لوٹ اِت کہ من گپّے بہ جن آں بلئے شھزادگ آئی ءَ را سُٹکے جت کہ تو ھچ مہ گُش ۔ سِئیں گپ ءَ جنان بوت اَنت گِس ءَ سر بوت اَنت ۔ تِلیان آگہ اَت آ پادآتک ءُ تھت ءِ سر ءَ نشت ۔ میران ءُ شھزادگ کاپر ءِ چیر ءَ شُت اَنت ءُ تھت ءِ سر ءَ نشت اَنت ۔ تلیان ءَ درمان زُرت اَنت ءُ کاپر ءِ چیر ءَ شُت ۔ آئی ءَ شھزادگ ءِ ٹپ دَوا کُت ۔ شلی گِس ءِ تہ ءَ پُتر اِت ءُ نپادے ءُ سرجاھے زُرتے ءُ دیم پہ کاپر ءِ نیمگ ءَ آتک ۔آئی نپاد شھزادگ ءِ تھت ءِ سر ءَ ایر کُت  ءُ  گوں میران گُشت براس بیا تھت ءَ گِریں کار ایں ۔ میران ءُ شلی آتک اَنت آیاں تھت چست کُت ءُ کاپر ءِ چیر ءَ ایر کُت ۔ میران ءَ گوں شلی ءَ را گُشت ٫٫ شلو بِہ گندۓ اِے تئی تھت اِنت ؟،،

شلی ٫٫ ھَو براس منی تھت اِنت ،،

میران ٫٫ گُڑا تو کُجا وپس ۓ ؟ ،،

شلی ٫٫ من بَروک ءِ سر ءَ وپس آں ،،

میران ٫٫ من بزانتیں دگہ تھت نیست من تئی تھت نہ زُرتگ اَت ،،

میران ءَ نپاد تھت ءِ سر ءَ پچ کُت اَنت ءُ وپت واب کپت ۔شلی آتک ءُ گِس ءِ دپ ءَ تگردے پچ کُت ءُ آئی ءَ تگرد ءِ سر ءَ نپاد پچ کُت اَنتے ءُ وپت ۔

بام ءَ ٹِک داتگ اَت ۔ سمین وشبوئیں آتاراں تالان کنان اَت  کروس گوں بانگاں شور ءُ شار ءَ اِت اَنت ۔ گْورداگانی  توار ءُ سیسوانی وش زیمریں شینزارگ ءُ کپوت ءُ شانتُلانی زھیریگیں کوکواں نیلّگ کوْر ءُ جنگل ءِ زیبائی ءَ گیشتر چاڑ دیان اِت اَنت۔ شلی آگہ اَت ءُ آ کپوتانی وش زیمریں کُوکُواں گوشدارگ اَت ۔ آ پادآتک ءُ نشت ۔ جانکش اِتے ۔ آسکی ڈیل ءُ بالاد پیچ ءُ تاب وران بوت ۔ آئی ءِ دست ءِ سنگھانی شور ءُ شار کپوتانی کوکواں زیمر دیان اِت اَنت ۔ آ بے تھمبلی پادآتک ءُ پسیل ءَ شُت  چمّے شُشت اَنت ۔ بشّام ءُ تلیان ھم پادآتکگ اِت اَنت ۔ شلی چہ پسیل ءَ درآتک ءُ چُلّ ءِ نیمگ ءَ شُت ۔ آئی ءَ چُلّ ءِ تہ ءَ آس روک کُت ۔ آئی ءَ کلنڈی درپے ءِ تہ ءَ آپ ، ازگند ءُ گُڑ مان کُت ءُ کُتندان ءِ سر ءَ ایر کُت ۔ دگہ کلنڈی ءِ درپے زُرتے پسانی دوشگ ءَ شُت ۔ شھزادگ ءُ میران ھم پادآتکگ اِت اَنت ۔ کور ءِ نیمگ ءَ آپدستے ءَ روگ ءَ اِت اَنت ۔ شلی ءَ پس دوشت اَنت ءُ چُلّ ءَ پُتر اِت ۔ ازگند لھڑ اِت اَنت آئی ءَ شیر ازگندانی تہ ءَ مان کُت اَنت ۔ شھزادگ ءُ میران چہ کور ءَ بوتگ اِت اَنت پیداک اِت اَنت۔

کنّر کُلانچ ءَ سردار کلمت ءِ گور ءَ رستگ اَت ۔ سردار کلمت ءَ سد سپاھیگ جئیند ءِ سروکی ءَ دیم داتگ اَت ۔ جئیند گوں وتی لشکر ءَ دوشی سنگھانءَ سردار کلپر ءِ گوْر ءَ رستگ اَت ۔ سُھب ءِ سر ءَ  سنگھان ءِ نزیکیں میتگ ءِ مردماں وھدے کہ لشکر دیست آ اجکّہ بیت اَنت ۔ چارِکی چہ واب ءَ ھم  پادآتکگ اَت ءُ اجکہ اَت کہ چونے لشکرے ءُ چیا آتکگ ۔آ گوں وتی گُمانانی تہ ءَ سر ءُ چیر اَت ۔سرسری جنَگ ءَ اَت ءُ جارات کنَگ ءَ نہ اَت ۔ آئی ءَ چمّ نہ شُشت اَت اَنت دیم پہ لشکر ءِ نیمگ ءَ راہ گیپت آئی ءِ لوگی ءَ چہ پُشتی نیمگ ءَ گوانک کُت ٫٫ چارِکی تو چمّ نہ شُشتگ ءُ کُجا راہ گیپتگ ئے ؟ ازگند لھڑ داتگ اَنت ءُ تیار اَنت بیا گُلاٹے ور ،،

چارِکی ٫٫ جانگُل  من لشکر ءِ ھال ءَ گِر آں انو دمان ءَ کایاں ،، ۔ جانگُل کینگی ءِ لوگبانُک ءِ نام اَت

جانگُل ٫٫ اشتاپ اشتاپ ءَ بُہ رو راہ ءَ بہ چار مہ تْرک ئے ،،

چارکی ٫٫ جنین من ءَ پال مہ کن ،،

کنّر ھم گندگ ءَ چارِکی زراب زراب ءَ پیداک اِنت ۔ کینگی آتک ءُ رست آئی ءَ لشکر دراھبات کُت ۔ آ روک روک ءَ چاران اَت کُجا نہ کُجا پجّاروکیں مردمے دپ ءَ بِہ کپ ایت اناگہ ءَ آئی ءِ چمّ کنّر ءَ کپت اَنت ۔ آئی ءِ چمّاں دو روک آؤرت ءُ کنّر ءِ نیمگ ءَ شُت ۔ آ آتک ءُ گوں کنّر ءَ دراھبات بوت ۔ دراھباتی ءَ پد آئی ءَ گوں کنّر ءَ گُشت ٫٫ سیاد اِے چونیں لشکرے ؟ ،،

کنّر ٫٫ اِے سردار کلمت ءِ لشکر اِنت دیم پہ کیچ ءَ روت اِنت دوشی سردار کلپر ءِ گوْر ءَ بُندرے کُتگ ،،

چارِکی ٫٫ بلئے بلئے ٫ من ھیران بیتگ آں باریں چونیں لشکرے ؟ شر وش اِنت من گُڑا رو آں ،،

کنّر ٫٫ شر ھاوند ءِ باھوٹ ئے ،،

چارِکی دیم پہ وتی گِس ءِ نیمگ ءَ سر گیپت ۔ جئیند ھم آگہ اَت آئی ءَ کنّرءَ را جُست کُت ٫٫ اِے نمونَگ چونینے اَت ؟ ،،

کنّر اِیشی ءِ نام چارِکی اَت ۔ اِے ھال ءِ گِرگ ءَ آتکگ اَت ۔ اِے نوں وتی ھر ءَ سوار بیت ءُ نزیکیں میتگاں ھال دیان کنت اگاں اِے ھال ءَ میتگاں شنگ مہ کنت گُڑا تیوگیں روچ ءَ نادراہ بیت ،،

 جئیند ءَ کندگے جت ءُ گُشت ٫٫ ھاوند ءَ ھم وڑ وڑیں گنوک جوڑ کُتگ ،،

کنّر ٫٫ ھَو اِے ڈیھ ءَ ربودگ باز اِنت ،،

جئیند ٫٫ باریں شھزادگ اَچ مئے گوْر ءَ دور اِنت یا نزیک اِنت ؟ ،،

کنّر  ٫٫ شھزادگ دور نہ اِنت نزیک اِنت ،،

جئیند ٫٫ شر سُبارَگ ( سُھب ءِ سر ءِ وردنانی ورگ ) کنیں جُنزان بئیں ،،

کیچ ءَ جنگیان ءُ انام ءِ زوراکی برجاہ اَت ۔ جنگیان وڈّ ، کولواہ ، کُلانچ ، واتدران ءُ زامران ءِ سردارانی سر ءَ کُلوہ دیم دیان اَت بلئے آ سھی نہ اَت کہ شھزادگ زندگ اِنت ءُ لشکرے ٹھینَگ ءَ اِنت ۔ آ شھزادگ ءِ رکگّ ءِ ھچ گُمان ءَ نہ اَت ۔ کیچ ءِ گیشتری لشکر جنگیان ءُ انام ءِ سر ءَ وش وش نہ اِت اَنت ۔ کیچ ءِ مھلوک انام ءُ جنگیان ءَ ھاوند ءِ ازابے لیکگ ءَ اِت اَنت ۔ اِے گپ تیوگیں کیچ ءَ شنگ اَت کہ شھزادگ مُرتگ نوں مارا انام ءِ پرمان منّگی اَنت ۔ کیچ ءِ مستریں ماسگبند ءُ پال جنوک کماش ھنشگ اَت بلئے جنگیان ءُ انام ءَ آ زندانی کُتگ اَت ۔ کیچ ءِ مھلوک پریشانی ءِ آماچ اِت اَنت ۔ پنجبور ءِ مردم ھم چہ سردار ریگت ءَ ساری ءَ بیزاری اِت اِنت چہ جنگیان ءِ پُشتپدی ءَ آ گیشتر زوراکتِر بوت ۔ کیچ ءَ داں بِگر پنجبور ءَ ڈُنگانی بادشاہی اَت بلئے کماش ھنشگ ءَ گوں وزیر انام ءَ گُشتگ اَت تئی بادشاہی دو روچ ءِ ئیگ اِنت ۔ ھمے گپ انام ءِ مجگ ءِ تہ ءَ نشتگ اَت ۔ آ سک پریشان اَت ۔

سردار کلپر چہ ماڑی ءَ درآتکگ اَت دیم پہ لشکر ءِ نیمگ ءَ پیداک اَت ۔ آ آتک ءُ آئی ءَ لشکر وش آتک کُت ءُ جئیند ءَ دروت ءُ دراھبات بوت ۔ کنّر ءَ گوں سردار کلمت ءَ گُشت ٫٫ واجہ من ءَ شھزادگ ارشین ءَ کاسِد کُتگ ءُ دیم داتگ اَچ تو پنجاہ سپاھیگ ءِ کُمکے لوٹ اِتگ ۔ بادشاہ آلی ءِ بادشاہی جنگیان ءُ انام ءَ پچ گیپتگ ءُ بادشاہ بندیگ کُتگ ۔ آئی ءَ شکار ءِ نیمون ءَ شھزادگ باپُشتی جتگ ءُ ٹپّی کُتگ ۔ شھزادگ اِے ساھت ءَ نیلگ ءَ اِنت ۔ آئی ءِ بردست ٹپّی اِنت ،

سردار کلمت ءَ گُشت ٫٫ سپاھیگ تیار اَنت ھچ پریشان مہ بہ ئے ۔ انام کُجا ءُ بادشاہی کُجا جنگیان ھم ھُوڈے کہ وتی ناکو ءِ بادشاہی پچ گیپتگ ءُ وتی ھوْڈیں پِت بادشاہی ءِ تھت ءِ سر ءَ نادینتگ ، شر شُما ھر وھدے کہ سرگرئے اِت گُڑا سپاھیگ تیار اَنت ، دوشی جئیند ءَ گوں من ءَ ھمے بابت ءَ گپّ ءُ کُت ،، (چونھا دوشی جئیند سردار کلمت ءَ لوٹائینتگ بلئے کنّر ءِ جان وش وش نہ اَت پمیشکا نہ شُت گوں )

جئیند ءَ گُشت ٫٫ ما نوں شھزادگ ءِ نیمگ ءَ جُنزان بہ ایں ،،

سردار کلمت ٫٫ شُما ھاوند ءِ باھوٹ ئے ،،

جئیند ءَ لشکر زُرت نیلگ ءِ نیمگ ءَ راہ گیپت ۔

میران ءُ شھزادگ کاپَر ءِ چیر ءَ نشتگ اِت اَنت ۔ بشّام پسانی چارینَگ ءَ شُتگ اَت ۔ تلیان ڈگاراں پہ کاہ ءُ بوچ ءَ شُتگ اَت ۔ شَلی وتی کُلّ ءِ دپ ءَ نشتگ اَت ءُ ماشیں داناں شُپَگ ءَ اَت ۔ شَلی ءِ ارادگ ھمیش اَت مرچی من شھزادگ ءِ واستا ماش بٹّ اَڈ کن آں ۔ جئیند گوں لشکر ءَ نیلگ ءَ سر اَت ۔ میتگ ءِ مردم اَجکّہ اِت اَنت کہ چونیں لشکرے وھدے کہ آیانی چمّ کنّر ءَ کپت اَنت گُڑا آیانی دل تاھیر گیپت کہ اِے مئے وتی لشکر اِنت ۔ نیلگ ءِ مردم سرپد نہ اَت اَنت اِے لشکر نیلگ ءَ چیا آتکگ ؟ ۔ سومری ءِ چمّ وھدے کہ لشکر ءَ کپت اَنت آ گل ءَ بال بوت ۔

شَلی ءِ کُچک کاپَر ءِ چیر ءَ ھم وپتگ اَت ۔ اناگہ ءَ کُچک چانگگ ءَ لگ اِت ۔ شَلی ھم کُچک ءِ نیمگ ءَ چارگ لگ اِت کُچک چو روکپتی ءَ چارگ ءَ اَت چانگگ ءَ اَت ۔ میران کاپَر ءَ چہ درآتک ءُ روکپتی ءَ چمے شانک دات اَنت ءُ گوں شھزادگ ءَ گُشتے ٫٫ شھزادگ ٹوھیں لشکرے مئے نیمگ ءَ پیداک اِنت ،،

شھزادگ ءَ گُشت ٫٫ گُڑا کنّر ءُ جئیند بنت ،،

شلی ءَ ھم دِْرکانان زُرت ءُ تچان ءَ شھزادگ ءِ کِرّ آتک ءُ گُشتے پاد ءَ اِت ٹپّ ئے کہ لشکرے پیداک اِنت ،،

شھزادگ ءَ چم چِست کُت اَنت ءُ شَلی ءِ نیمگ ءَ چار ِ اِت ۔ شلی ٹیلگ درآتکگ اِت اَنت ءُ ایژم گیپتگ اَت ۔

شھزادگ ءَ گُشت ٫٫ شَلو مرچی تو منی زھم ءَ بُہ زور گوں ھمے لشکر ءَ جنگ بہ کن ،،

شلی ٫٫ وتی زھم ءَ بہ دئے ٫ مِرگ ءَ من وَ مِر آں بلئے لشکر ءِ دو سئے کس وتی ھُوری ءَ براں گوں ،،

شلی ءَ زھم زُرت ءُ چہ کاپَر ڈنّ اوشتات ۔ چہ لشکر ءَ دو بور سوار جِتا بوت ءُ تَچک ءَ کاپَر ءِ نیمگ ءَ پیداک اِت اَنت ۔ لشکر نیم راہ ءَ اوشتات ۔ میران ءَ گُشت ٫٫ شلو دژمن ھمیش اِنت پیداک یکے ءِ دیم ءَ تو بہ دار یکے ءِ دیم ءَ من دار آں ،،

شلی ٫٫ شرّیں براس بلّے دژمن نزیک ءَ کئیت  ،،

میران ءَ گُشت ٫٫ شلو ھچ مہ تُرس من تئی ھمراہ آں ،،

شَلی ٫٫ شَلو مزاری زھگے ۔ شلو مر ایت بلئے جنگ ءِ تہ ءَ نہ تچ ایت ۔ شلو ءَ لگوری شِیر نہ مِتکگ ،،

وھدے کہ بور سوار نزیک ءَ رست اَنت گُڑا شلی کنّر پجّا آؤرت ءُ گُشتے ٫٫ یکے وَ کنّر اِنت دومی کئے اِنت ؟ اِے وَ دژمن نہ اَنت ،،

جئیند ءَ شَلی دیست آ اجکّہ بوت کہ زُھرہ دوبر زندگ اِنت ۔ کنّر ءُ جئیند چہ اپس ءِ ایرکپت اَنت ءُ کاپَر ءِ نیمگ ءَ راہ گیپت اَنت ۔ شھزادگ چہ تھت ءِ سر ءَ پادآتک ءُ کنّر ءُ جئیند ءِ دیم ءَ شُت ۔ شھزادگ ءَ جئیند ءُ کنّر وش آتک کُت اَنت ۔ سئیں کاپر ءِ نیمگ ءَ آتک اَنت ۔ کنّر ءَ شلی ءُ جئیند دراھبات کُت اَنت ۔ شھزادگ ءَ گوں کنّر ءَ گُشت ٫٫ تئی سپر چون بوتگ ؟ ،،

کنّر ٫٫ ھاوند ءَ ھیّر کُتگ سپر وش بوتگ ، وھدے من کُلانچ ءَ رست آں جئیند ءَ تئی اپس تچک ءَ پجّا آؤرت ،،

جئیند ٫٫ ھَو اِے آپس ءِ درور ماکان ءِ تہ ءَ نیست ، اِے زُھرہ داتگیں داد اِنت ۔ اِے اپس شموشگ نہ بیت ۔ پد ءَ اجکّھی گپ ایش اِنت کہ زُھرہ دوبر زندگ اِنت ءُ شُمئے گوْر ءَ ساڑی اِنت ،،

شھزادگ ٫٫ جئیند تئی بھت تیار اَت کہ کنّر تئی ھمراہ اَت دگہ زُھرہ ءَ مرچی تئی کار کُتگ اِت اَنت ،،

جئیند بچکند اِت ءُ گُشت ٫٫ زُھرہ ءَ بزاں زھم مئے جَنَگ ءِ واستا گون بوتگ ؟ ،،

شلی ءَ گُشت ٫٫ اِناں براس زھم من ءَ ھمیشی ءَ داتگ من ءَ گُشتے دژمن پیداک اَنت منی دست لنگ اِنت تو دژمناں بہ جن ،،

کنّر ءَ گُشت ٫٫ شلو تو گنوکے ئے ۔ وھدے کہ شھزادگ بزانتیں دژمن اَنت پیداک اَنت آئی زھم ترا ھچبر نہ داتگ اَت ،،

شَلی زھر زھر ءَ شھزادگ ءِ نیمگ چارگ ءَ بوت ۔ شھزادگ ءَ گوں شلی ءَ گُشت ٫٫ شَلو اِے چکّاسے اَت تو اِے چکّاس ءِ تہ ءَ باج بُرت ،،

شَلی ءِ ایژم کمتِر بوت آ دل ءِ تہ گل بوت ۔ شھزادگ شَلی ءِ مھراں چکاسگ ءَ اَت بلئے شَلی بے گُمان اَت ۔ شھزادگ ھم سرپد بوت اگاں من ءَ چیزے بہ بیت شلی ھچ وڈ ءَ پد کنز نہ بیت ۔ جئیند ءَ گوں شھزادگ ءَ گُشت ٫٫ لشکر تیار اِنت بس تئی پرمان ءِ ودار اِنت ،،

شھزادگ گُشت ٫٫ شُمارا وردن چے چے گون اِنت ۔ اگاں شُمارا آرت گون گُڑا کمیں آرت شَلی ءِ گِس ءَ ایر کن اِت کہ بشّام تنگدستیں مردمے اِیشی ءَ بچکیں زھگ ھم نیست ،،

جئیند ٫٫ آرت لشکر ءِ گوْر ءَ باز اِنت ۔ سُھرو ءِ سوریں ماھیگ ھم لشکر ءِ گوْر ءَ باز اِنت ۔ واجہ بشّام پہ آرت ءَ پریشان نہ بیت ،،

شھزادگ ءَ گوں میران ءَ گُشت ٫٫ بس تیار بو نوں درکپیں کہ وھد کم اِنت ،،

جئیند ءَ گوں شھزادگ ءَ گُشت ٫٫ شرّ من لشکر ءَ زوراں کایاں ،،

جئیند آپس ءَ سوار بوت لشکر ءِ نیمگ ءَ شُت ۔

شھزادگ گوں میران گُشت ٫٫ تو بُہ رو وتی اپس ءَ بیار ،،

کنّر ءَ گوں شھزادگ ءَ گُشت ٫٫ منیگی دگہ کار ھست گُشت کن ئے ،،

شھزادگ ٫٫ تئی باز منّتوار آں تو مئے باز کُمک کُتگ ،،

کنّر ٫٫ شر من گوں میران ءِ ھمراھی ءَ گِس ءَ رو آں ،،

شھزادگ ٫٫ ھاوند ءِ باھوٹ ئے ،،

کنّر گوں میران ءَ وتی گِس ءِ نیمگ ءَ سر گیپت ۔ شلی شھزادگ ءِ نیمگ ءَ چارگ ءَ اَت آئی چمّانی تہ ءَ ارس اولمب بوان اِت اَنت ۔ اناگہ ءَ آئی ءَ شھزادگ امباز کُت ءُ گُشت ٫٫ من ءَ بر گوں من اِد ءَ بے تو مِر آں ،،

شھزادگ ءَ گُشت ٫٫ من کہ ترا بِہ بر آں گوں گُڑا تئی ماس ءُ پِس بے ترا چتور بنت ۔ من چُشیں زوراکے نہ یاں ۔ سئے چار روچ ءَ اوپار کن شُمارا من وت کیچ ءَ بر آں ،،

شَلی ءِ دل کمو تسلا بوت گُشتے ٫٫ شر بُہ رو ھاوند تئی نگھبان بات ،،

شھزادگ ءَ دست شلی ءِرکّانی سر ءَ ایر کُت اَنت ءُ آئی ءِ  پیشانی چُک اِت ءُ گُشت ٫٫ شر نوں من ءَ یل دئے کہ لشکر پیداک اِنت ،،

شلی ٫٫ تئی امبازانی تہ ءَ منی زندگی مان اِنت ۔ دل نہ گُش ایت چہ تئی امبازاں در بیا ،،

شھزادگ ٫٫ شَلو یل دئے کہ لشکر نزیک اِنت ،،

شلی ٫٫ اِے چاریں روچ پہ من چار سال بنت بِلّ منی جبین وتی بے چاڑیں نَپَسّ ءَ تاھیر دنت ،،

شھزادگ ٫٫ شَلو منی سر ءَ بیسہ کن ۔ من الّم ترا کیچ ءِ ماڑیءِ تہ ءَ  بانور کن آں ،،

شلی چہ شھزادگ ءِ امبازانی تہ ءَ درآتک ءُ یک کِرّ ءَ اوشتات ۔ جئیند گوں لشکر ءَ رس اِت ءُ یک کِرے ءَ اوشتات ۔ آئی ءَ لوتے ءِ تہ ءَ آرت مان کُت ءُ کمیں ماھیگ زُرت ءُ آؤرت شھزادگ ءَ را دات ۔ شھزادگ ءَ ماھیگ ءُ آرت شلی ءَ را دات اَنت ۔ میران ھم اپس ءَ سوار اَت پیداک اَت ۔ شھزادگ ءَ وتی اپس پچ کُت ۔ میران ھم آتک سر بوت ۔ لشکر شھزادگ ءِ سروکی ءَ دیم پہ کیچ ءَ رھادگ بوت ۔