اے تچکیں راستی یےکہ کسے اے جھانءَ ساھے دار ایت گڑا پہ آئی ءَ مرگ الم ھست، جھان ءَ روچے چنچو مردم پیداک بیت ءُ مریت۔ پد ءَ اے جھان ءَ چہ کرناں بنی آدم ءَ بگر داں آدگہ چنچو ساہ دار دوی بوتگ گڑامرتگ اَنت بلکیں لھتیں انچیں ساہ دار بوتگ اَنت کہ مرچی جھان ماں آھانی نامءَ ھم نہ زان انت۔ بلے دل انگت اے راستی منگءَ تیار نہ اِنت کہ درویش ءَ وتی اے جھان ئے سپرجتگ شتگ۔
انسان ءَ کہ انچو دیمروئی کتگ مردم ماہ ءُ آدگہ سیارھانی سرا روگءَ اَنت۔ سالانی سپر روچانی تہ ءَ آورتگ سر کتگ بلے پرچہ انسان انگت مرگءِ دیمءَ بے وس اِنت؟
من زندگی ءَ اولی رندءَ ھشکءُ ھیران اِت آں آئید ءِ روچ اَت کہ لالا ھمید ءِ لاش کپگءَ دیستگ اَت، لالا ھمید بلوچءُ ھامد اسماھیل ءِ لاش انچو ھاموشیءَ گوں کپتگ اِت اَنت کہ ھچ گشگءَ نہ اِت اَنت، منی زندگی ھمے جاہءَ اُشتات۔ من ھشکءُ ھیران بوت آں کہ اے ھما مردم بوتگ اَنت کہ اشانی دپ پُر کندگ بوتگ اَنت، اے ھما مردم بوتگ اَنت کہ ھر ساھت وت کند اتگ ءُ دومی اِش کندینتگ۔ لالا ھمید ءِ گوما من گوادر ءَ باز وھد ھواری گوازیتگ اَت آ چہ نزیک ءَ دیستگ اَت ، دومی کہ آئی ءِ کشءَ لاشے اَت آ ھامدئیگ اَت ھامد ھاموش ، ماں ھپتءَ بگر داں دہ ءَ تربت ءَ ماڈل اسکولءَ ھم مکتب بوتگ اِت ایں ، ھامد کلاس ءَ گیشتر مسکراہ ءُ شور کنوکیں بچکے چون ھاموش بوت کنت ؟
منی چمانی دیم ءَ ھمے اکس اَت ءُ من ھشکءُ ھیران اِت آں
اِنچوءَوھدءَ پد پد ءَمن درویش ءِ روگءَ انچو ھشکءُ ھیران بوت آں اناگہ ءَ منی لوگءِ دروزگ یکے ءَ ٹک اِت۔ منی چم اَرسی اِت اَنت ءُ من دروزگ پچ کت داں کسانیں ورنائے اوشتاتگ من ءَسلامے دات ئے گوش ایت کہ تو وشءُ جوڑئے ؟
من آئی ءَ پسو دات، کہ تو پہ ھیری منی دروزگ ٹک اتگ ؟
آئی ءَ گوشت کہ من یک پلستینی یے آں۔ ءُ مرچی راپا( گزہ) اسرئیل ءِپوج ءَ بمباری کتگ ءُ بیست مردم شھید بوتگ ءُ آئی ءَ پدا گپ جناں کت۔ من آئی ءِ چمانی تہ ءَ چارگءَ اِت آں ءُ منی چمانی ارس دراھاں اِت اَنت۔ منی دیم ءَدرویش ءِ اکس اَت ءُ آئی ءِ گوما گپ و تران من ءَ گیر پیداک اِت اَنتءُ من انگت ھشکءُ ھیران اِتاں ءُ پہ آئی ءَ ارس گوارگءَ اِت اِنت ءُپلستینی ورناوت سرا گپءَ اَت ۔گڈی ءَآئی ءَ گوشت کہ سر گڑا تو پلستینی اے چکانی کمکاں چنچو دئیے ؟
من گوشت چے ؟
گوش ایت تو منی گپ ءَ سرپد نہ بوت ئے ؟
من گوشت تو کدی بلوچستان ءِ نام اِش کتگ ؟
گوش ایت انا
من گوشت تو زانے انوں تئی ءُ منی مانا یک اِنت ؟
گوش ایت چون من سرپد بوھگءَ نہ آں تئی متلب چے اِنت؟
من گوشت چنچو ارب ملک انت ؟
گوش ایت نزاناں ؟
من گوشت دنیا چنچو ملکءَ مسلمان نشتگ؟
گوش نزاناں
من گوشت تئی پلستن ءِ گم مناپر اِنت بلے تو زانے مرچی منی پلستین ءَچنچو مردم مرتگ ؟
گوش ایت اِنا تئی پلستین ؟
من گوشت تئی واستہ تئی پلستین، پلستین اِنت بلے منی واستہ منی بلوچستان ءِ جاور ھم چہ پلستین ءَ گنتر اَنت۔ مرچی بیست ءُ ھشت مردم پاکستان ءِ سوب ءَ چے مرتگ ۔
گوش ایت چہ اے گپ ءِ اش کنگ ءَ باز درد بوت۔
من گوشت تو انگت چے اِش کتگ بزگ۔
من گوں ارس ءُ اولمبیں چماں ورناءَگوشت کہ تئی پلطسین ءِگم ارب ملکءَ بگر داں یو این ءُ یورپءُ ھومن راٹیس گروپاں دراں درستاں پِر اِنت بلے تو زانے ھمے چک کہ درویش ءَ اسکولءَ برتگ ءُ سر کتگ اَنت نوں اشاں کئے دست گیت ءُ اسکولءَ بارت ؟
گوش ایت درویش کئے اِنت ؟
من آئیءَ گوشت کہ آ یک انچیں مردمے مرچی پاکستان ءَ چاماسستگ کہ اے وڑیں مردم داں سداں سال ودی نہ بیت۔ آئی ءَ لوگ لوگ ءَ چے نیزگاریں مردمانی چک دست کپتگ اَنت ءُ اسکولءَ سر کتگ انت۔
تئی پلستین ءَ ھرکس کمک کنت جھان ءِ مستریں سیت مندیں جنگ ھمشیں اِنت کہ بوگءَ اِنت۔اُدا ھر مردمے ءِ کہ لوگ پروش ایت یا کر ءُ کشءَ بمے توار کنت یا نہ کنت جھان ءَ ھر جاہ ءَ تئی وڑیں مردمے زر چندہ کُنگءَ اِنت یا کہ یک ملکے جار جنگ ءَ اِنت کہ من انچو ملین پہ پلستین ءَ دیاں ۔ آ پاکستانی ملاھانی وازءُ مسیتءِ چادر ءِ ترگ ءَ بگر داں ھر مسلمان ءِ دکان ءِ ڈبی ءَ درا۔ اے درستیں زر پہ شما دیم دئیگ بنت ۔ بلے درویش ءِ پشتکگیں کارءَ کئے کنت ؟ ھما مردمءَ کہ درویش اے ماہ ءَ زبان کتگ بوتگ کہ ماں پہ اے نیزگاریں گونڈوھاں کمک کناں آھاں کئے شوھاز کنت ؟
سر من شت کناں ؟
من گوشت انگت گیشتر اِش کنگے ھمت است ؟
گڈی ءَ گوش ایت کہ اگاں پہ اشانی کمکءَ لنکے ھست منا بدے من کمک کناں۔ من گوشت تو پلتسین ءَ کمک بہ کن مارا وت پلستینے ھست۔
من دروزگ بند کت توک ءَ آتک آں ءُ ھما جاہ پشت کپت آں کہ ھمدا اِت آں درویش ءَ گڈی اسٹوری داتگ اَت “نبی بخش پیارے” ءِ اکس اَت ءُ استاد منھاج مکتار شم ءِ شھید بوتگیں گونڈویں چک جنینانی سر ءِ واھگ نیاد ءِ شئر ءَ گشگءَ اَت۔
ما ماھیں ماھکان ءُ ماہ زیب آں
وتی دیمونیاں پہ براہ زیب آں
ما زند ءِ متلبءُ مانا نہ زانتگ
دئاں دردے ترا جانءَ نہ زانتگ
پہ نپتءُ بیر گوں دمبال کائے
آ بال گردءُ گراب رندءَ مئے سائے
تماہءُ تپلوکیں واباں پُلےّ مئے
نہ دیدیں دوتتوکی داباں پُلّے مئے
چو زہرءَ تئی رگءُ جان ءَ ریچاں ما
پہ آجوئیں وتن چو شھمءَ تریپاں ما
چو گواڑگ سرپتگیں یاتءَ تِجّاں ما
ما ماھیں ماھکان ءُ ماہ زیب آں
وتی دیمونیاں پہ براہ زیب آں
درویش ءِ گوما گیشتر المی ءُ چاگردی تکاں بھسءُ گپ بوتگ آ کسھاں دیمءَ نبشتہ کناں انوں ملائے نبشتانک دیست من ترانگءَ کپتاں کہ من ھم انچو جیڑگءَ بوتگ آں۔ من کہ نبشتہ بندات کت گڈا گپ چہ گپءَ سر پلسیتنی ءَ کپت ءُ من نبشتہ کت۔
