دگنیا ءِ تہ ءَ ھر راجے بہ بیت آئی ءِ سر ءَ الم زلم ءُ زوراکی بوتگ ، آیاں ھزاراں سال زلم برداشت کتگ ءُ بے توار بوتگ اَنت یا گھگیری کتگ ءُ زلم ءِ بگیری ءَ وتی آواز بلند کتگ۔ اگاں راجے پہ وتی بچّارینگ ءِ واستا گھگیری کنت ءُ وت ءَ چہ ھر ھما چیز ءَ رکین ایت کہ آ زند ءِ گوازینگ مرگ ءِ برابر ءَ اِنت ، بلے اگاں آئی وتی رکینگ ءَ ھچ کرت نہ کت گڑا الم آئی سر ءَ زلم ءُ زوراکی بیت ءُ آئی آیوکیں پدریچ ھم ھمے زلم ءُ زوراکی ءِ آماچ بہ اَنت۔
مرچی بلوچستان ءِ تہ ءَ ھر ھما مردم زلم ءُ زوراکی ءِ آماچ ءُ وتی زندگی ءِ گوازینگ ءَ لاچار اِنت۔ پہ دو وھد ءِ نان ءَ بزگ ءُ وار ، چہ وشیاں دور کد ء ھیوانے شرپ دیگ بوگ ءَ نہ اِنت۔ چہ زندمان ءَ دلپروش ءُ یکے دومی ءَ گستا ءُ دور بوگ لوٹ اَنت۔ ھرکس چہ بنیادی اکبالاں زبھر ءُ نادزرس۔ پمیشکا گْوستانک اے ھبر ءَ گْوش اِیت کہ وتی اکبالانی پدجنگ ءَ گھگیری کنگی اِنت ، اگاں ناں بے گھگیری ءَ راج گار ءُ گمسار بہ اَنت۔
مرچی ڈاکٹر مھرنگ بلوچ مئے ءُ شمئے گھگیری ءِ چیدگ اِنت۔ ھمے جست کہ بانک کریمہ ءَ کرتگ اَنت ، آ نمیران بوت بلے چہ وتی گھگیری ءَ پشت ءَ نہ کنز اِت۔ مرچی ڈاکٹر مھرنگ بلوچ بانک ءِ رندگیری ءَ کنگ ءَ اِنت ءُ ھما جستانی پسواں لوٹگ ءَ اِنت۔ یک راجے ءِ بنیادی اکبالانی پچ گرگ ءِ واستا ھر مردم ءَ را وتی راجی زمہ واری زانگ لوٹ اَنت۔
مرچی مھرنگ وتی راجی زمہ واریاں پیلو کنگ ءَ اِنت ، گڑا مارا شمارا ھر ھما بالاد ءِ کمک کنگ لوٹ اِیت کہ آ مئے راج ءِ واستا جھد کنگ ءَ اِنت۔ ھر ھما مردم ءِ ھمراہ بوگ لوٹ اِیت کہ آ مئے ءُ شمئے زندگی ءِ وشھال کنگ ءِ واستا جھد کنگ ءَ اِنت۔ مرچی ڈاکٹر مھرنگ بلوچ یک مھکمیں راھشونے ءُ وتی راج ءِ ھواری ءَ ھر سکیاں اوپار ءُ راج ءِ واستا گھگیری کنگ ءَ اِنت۔ مھرنگ بلوچ ھما راھشون اِنت کہ وتی راج ءَ ھمے درس داتگ کہ نوں ترسگی نہ اِنت ، بلکیں یہ گھگیری وتی اکبالانی پچ گرگ مئے ءُ شمئے پرز اِنت۔
وھدے ما وتی زمہ واریانی پیلو کنگ ءَ ساڑی بوت اِیں ، گڑا پہ جزم گْوش آں کہ اے زوراک داں دیر مئے سر ءَ وتی زلم ءُ زوراکیانی دْرچ ءَ برجاہ داشت کرت نہ کنت۔ بہ یا اِت ما شما ھم پت ءُ یک مشتی ءَ وتی راجی جز ءُ توار ءَ مھکم کن اِیں ءُ جھان ءِ کنڈ کنڈ ءَ سر کن اِیں دانکہ میان اسمتانی تاکت ءُ مھلوک وتی دلگوش ءَ مئے نیمگ ءَ گور بہ کن اَنت۔ سوب بلوچ ئیگ اِنت۔
