نبشتہ کار: ھلیل بلوچ
جسم ئٹی کمزور فکر ئٹ تکڑئی اوڑا ختم
پند خواری سگ و سینہ سنگتی اوڑا ختم
مئے سرکل ءِ دْراھیں سنگت ھبکہ ءُ ھیران اِت اَنت۔ بارگ منی نیمگ ءَ چار اِت ءُ من میرل ءِ نیمگ ءَ ، بلے میرل سکا پریشان اَت۔ وتی لُنٹان گٹ گِرگ ءَ اَت۔ گْوشت ئِے ” من بہ زانتیں چوش بیت ، ھما روچ ءَ من گوں وت ءَ آؤرت۔ ھائے زندگی! باریں چونیں سکی ءُ سوریانی (ازیتانی) دیمپان اِنت۔”
پاکستان ءِ ٹارچر سیلانی کسہ ما پیسر ءَ اِش کرتگ ات اَنت۔ یک نیمگے نزور بالادیں رگو جان اَت کہ دژمن ءِ دست ءَ اَت ، ءُ دومی نیمگ ءَ منی مجگ ءَ وڑ وڑیں تورناکیں ھیال آیگ ءَ اِت اَنت ، بلے ما دْرا دل ءَ جزم اِت اِیں کہ رگو جان ءِ وڑیں مھکم پگریں مردم ءَ ریاست تھنا جسمانی درد ءُ تورشت (ازیت) دات کنت ، آئی آھنیں پگر ءَ پْروش دات نہ کنت ، ناں کہ گلی (تنزیمی) رازے کش اِت کنت۔
دہ روچ ءَ پد سنگتے نیٹورک ءَ شتگ اَت ءُ واتری ءَ کندان ءَ آھت ءُ ھالے دات کہ رگو یلہ بوتگ۔ یک جھدکارے ءِ وشی ءِ ساھت کجام بہ اَنت ، اے چہ ھما وشیاں گیشتر اَت پہ من۔ میرل جان ءَ ھما دمان ءَ تْروشتے ھیرات کرت۔ ما سکا گل ءُ وشّ بوت اِیں کہ مئے ھمکوپگیں سنگتے چہ تھاریں زندان ءَ آجو بوتگ۔
ما دْراہ وداریگ اَت اَیں کہ کد رگو جان ھال اھوال بہ کنت ، ءُ ما کدی آئی ءِ دیوان ءَ بہ گر اِیں۔ باریں پیش ءِ وڑ ءَ مھکم اِنت یا کہ لٹ ءُ کٹاں آئی ءَ را نزور کرتگ؟ بلے آ پگری دْروشم ءَ کوھے اَت ، راسکوہ ءِ شتکیں تلارے اَت کہ پْرشگ ءِ نامے نہ زانت۔ پانزدہ روچ نہ گْوستگ اَت کہ آئی ءَ کلوہ کرتگ اَت من ءَ دست بہ گر اِت ، من نوں کوہ ءَ کا آں۔
میرل جان ءَ آئی ءَ را وس کرتگ اَت کہ ترا جاگاھے دیم دیاں وتی الاج ءَ بہ کن ، بلے آ ابید ء کوہ ءَ پہ دگہ جاگاہ ءِ روگ ءَ تیار نہ اَت۔ گڑا مئے سرکل ءِ سنگتانی ھمے شور ءُ سلاہ بوت کہ کوہ ءَ آرگ بہ بیت ، میرل ءُ بارگ آئی ءِ دزگرگ ءُ رند ءَ شُت اَنت۔
اے ھمے وھد اَت کہ شورّ پارود ءَ کمبر ھان ءُ ریاستی کشندہ ٹولی سکا چاڑکہ (ایکٹیو) اَت۔ شورّ پارود ءِ جاور (ھالت) سکا سک اِت اَنت ، بلے پہ بلوچ ءَ یک مزنیں مستاگے ھمیش اَت کہ مزنیں وھدے ءَ پد بی ایل اے ءُ بی ایل ایپ ءِ سنگت یکجاہ اِت اَنت۔ یکیں وتاک ءُ بنجل (کیمپ) ءَ نِشتگ اِت اَنت کہ دیم ءَ ھم سنتی (اشتراک عمل) ءِ گامگیج ءُ پد ءَ براس ءِ نام ءَ اتھاد ءُ یک مشت بوت اَنت۔
آ نوک کوہ ءَ آھتگ اَت ، شہ رگو جُگاڑ ءُ سمیر ءَ آئی ءِ نام بدل ءُ کامران بوت۔ بلے کامران ھما اولی روچ ءَ بدل بوت کہ من بارگ جان ءَ سوج کرت کہ ایشی ءِ نام ءَ را کے کامران کرتگ؟ ، گڑا بارگ جان ءَ یک ءُ ٹِکّی (حاضر جوابی) ءَ گْوشت: ” ایشی ءَ کامران نہ کپ اِیت ، بائد ایشی ءِ نام کے ڈی بہ بیت۔” ، گڑا ھما روچ ءَ پد آئی ءِ نام کے ڈی بوت۔
ریاست ءِ تھاریں زندان ءُ سکیاں آئی ءَ را جسمانی دْروشم ءَ سکا نزور کرتگ اَت ، بلے پگرے مھکم اَت۔ شہ اولی روچ ءَ آئی ءِ جھد ءُ جپا بندات بوت اَنت ، من شپ ءِ وداریگ اِت آں کہ زندانی ءِ کسھاں گوش بہ دار آں۔
روان اِنت۔۔۔