نبشتہ: ھلیل بلوچ
سکا رازداریں سنگتے اَت ، انچو وھد مھلوک ءِ تہ ءَ زندگی کنگ ءُ جنز ءِ ھمراہ بوگ ءُ وتی شپ ءُ روچاں پہ جنز ءَ نْدر کنگ کہ آئی ءِ کھول ءِ مردماں سما مہ کپ اِیت۔ نزیک ءَ چہ نزیکتریں سنگتانی کِر ءَ انگت رازدار بوگ ، ٹیوشن سینٹراں وانینگ ءُ چہ اسٹاپ ءُ نودربراں (اسٹوڈنٹاں) رازدار بوگ ، اے اَمل ءُ کار ءَ یک توانگریں پگرے ءِ واھند کرت کنت ، لس مردم ءِ کارے نہ اِنت۔
من آئی ءَ را لوٹائینت ءُ جست کت ” ھیر اِنت میرل تئی سر ءَ چِڑ اِتگ؟ “
گْوشت ئِے “مارا پسٹلے بہ دئے اِت ما جنگ کن اِیں ، ھورکیں دست ءَ ما نشتگ ایں کہ کد سنگت شہ کوہ ءَ کا اَنت ما آیاں چار ءُ دلگوش (سمبالیں) کن اِیں ، اے وڑ نہ بیت۔ یا من ءَ پسٹلے بہ دئے اِت یا من ءَ کوہ ءَ بہ بر اِت ، کم چہ کم باند ءَ روچ ءَ گِرگ بوتیں دلجم و بہ باں کہ من چیزے کرتگ۔”
من وتی وس ءُ واک ءَ وس (وساں وس) کرت کہ آئی ءَ رازی بہ کن آں۔ برے پھمینگ ءِ جھد کرت ءُ برے من ٹوک جت کہ تئی دست وت لرز اَنت تو پسٹل ءَ کج ءَ ھلائینت (چلائینت) کن ئے۔ ترا ریاست نہ بارت ، ترا چون کنت گوں دو شھمات ءَ تُس ئے ، بلے آ وتی گپ ءِ سر ءَ اوشتات ءُ گْوشت ئے ” گڑا من ءَ کوہ ءَ بر اِت۔”
من چار اِت دگہ وڑ نیست ، گڑا من کول دات کہ “پارٹی ءِ تہ ءَ ما دُرا زمہ دار ءِ پابند اِیں ، بلے اے منی وادہ اِنت پدے چکر ءَ من ھند ءَ آھت آں تئی پسٹل ءَ تئی دست ءَ دئے آں۔ من آئی ءَ را رکست کرت ، من ءُ میرل پہ وتاک ءِ نیمگ ءَ درکپت اِیں۔
وھد انچو گْوزان اَت ھند ءُ دمگ ءِ نیمگ ءَ منی دیم نہ کپت ، گڑا تھنا پون ءِ سر ءَ ھال اھوال اَت۔ چوش کہ آئی ءَ را دگنیا ءِ مالومات گون اِت اَنت ، کے چے کنگ ءَ اِنت ، کے چونیں مردمے ، ھر کسی سر ءَ آئی نگاہ ایر اَت ، بلے میرل جان ءِ نگاہ آئی ءِ سر ءَ اَت کہ آ چے کنت۔ ھردیں کہ میرل نیٹورک ءَ بہ شتیں واتری ءَ گڑا آئی ءَ یک کسھے الم گون اَت کہ اے رگو جُگاڑ ءَ مروچی چو کرتگ۔
یک رندے من نیٹورک ءَ شت آں گڑا آئی ءَ دگنیا ءِ ھال دات اَنت۔ چاگردی جیڑہ ، سیاسی پارٹی ، ٹکی (کبائلی) جنگ ءُ چوپ دُراھیں ھالے دات اَنت ، پد ءَ گْوش اِیت ” یار سنا اللہ (ثناء اللہ) آھتگ سکا ھرامی گری کنگ ءَ اِنت۔”
من گْوشت یار بے گم بہ ئے تئی واستا پسٹلے وڑ کرتگ کارانے ، تو بہ زان ءُ اے سنا اللہ زھی بہ زان اَنت۔ انچو گْوشت ئے ” اُڈے سنا اللہ زھری گْوشگ ءَ سر وزیر (وزیراعلی) بوتگ۔” من گڑا سک ھَند اِت ءُ گْوشت ، ترا کلام مہ جنت تو انچو نام ءَ را گپت سنااللہ من گْوشت بلکیں ھند ءُ دمگ ءَ کسے ءَ دلاری بندات کرتگ۔
ھمے گپ ءِ سر ءَ مدام من ءُ بارگ آئرا چیڑینت۔
شھر ءَ سنگتے ءِ کِر ءَ پسٹلے ایر اَت ، من بارگ ءَ وتی نیمگ ءَ کرت ءُ میرل ءَ رازی کنائینت کہ ھمے پسٹل ءَ رگو ءَ را دئیں ، چوناھیا ھپت تیر ءِ جند اَنت ئِے۔
ھند ءَ من ءَ کارے کپتگ اَت ، ءُ اے اولی بر اَت کہ من تھنا اِت آں۔ من شہ سنگت ءَ پسٹل دستی کرت ءُ آئی ءَ را کلوہ (میسج) دات کہ باند ءَ بیگاہ ءَ منی چیریں جاگاہ ءَ بیا تئی پسٹل من ءَ گون اِنت ، بلے یک شرتے ءَ من ترا دیان ئِے کہ تو یک تیرے نشانگ ءِ سر ءَ ٹِک کن بجن۔
روان اِنت۔۔۔
