راسکوہ ءِ شھزادگ اولی بھر نبشتہ کار: ھلیل بلوچ

جان ءَ سکا نزوریں مردمے اَت ، پہ دمانے ءِ گندگ ءَ کسے ءَ گمان ھم کرت نہ کت کہ لیکھی بنیاد ءَ سکا توانمند ءُ پزور اِنت۔ اگاں کسے ءَ لس زندگی ءَ دیستگ آئی ءِ کِر ءَ بہ گْوش ھشت سال کوہ ءَ گْوازینتگ ئِے آ باور نہ کنت ، بلے گْواچن ھمیش اِنت۔ نہ تھنا ھشت سال کوہ ءَ گْوازینتگ ئِے ، بلکیں اے ھشت سال ءِ تہ ءَ نندگ ءِ نام نہ زانتگ ئِے۔ برے بہ چار دو سنگت ءُ لاگے گون اَنت سمندر ءِ کنارہ (نوشکی) ءِ کش ءُ کِر ءِ کوھاں ترگ ءَ اِنت ، برے بہ چار سنگتے گون اَنت واجہ ءِ ملک (ھاران) ءِ کوھاں ھید ریچگ ءَ اِنت۔ برے شورّ پارود ءِ شورّستگانی سر ءَ شتورّ گران اِنت ، بلے نندگ ءِ نام ءَ نہ زانت۔

نندگ ءِ نام چے ھما روچاں کہ آ شہ پاکستان ءِ تھاریں زندانان آجو بوتگ اَت ءُ کوہ ءَ اتکگ اَت ، آ سکیں گرانیں ساھت اَت انت پہ شورّ ءِ سرمچاراں۔ بوت کنت پمیشکا تْرند جان جوڑ بوتگ اَت ، بلے پگر ءُ لیکہ کہ مھکم ءُ توانمند مہ بیت مردم سکیں جاورانی تہ ءَ ھم پہ وت آسراتی درگیج اِیت۔ منی یار چو نہ اَت! جان ءَ سکا نزور بلے پگر ءُ لیکہ ءِ رد ءَ سکا مھکم ءُ تمرد اَت۔

اے جنگ ءِ تہ ءَ کجام سکی آئی ءَ نہ دیستگ؟ چوشیں سکی منی ھیال ءَ نیست ، بلے ھر وڑیں سکّی ءُ سوریاں آ گوں کندگاں ھمگام اَت۔ آئی ءِ واری ءُ پندانی گواہ راسکوہ ءَ ھوار تیوگیں ھاران اِنت ، شورّ ءُ پارود ءِ ھر سنگ آئی پندانی شاھد اِنت۔ نوشکی ءِ مرمرانکیں چراگ پر آئی ودار ءَ زھیریگ بہ اَنت کہ یک لاگر بدنیں

سرمچنڈے ھمے چُرّ ءُ شیپ ، گر ءُ گٹانی زیبائی بوتگ۔

نہ زاناں 2011 یا 2012 اَت بی ایس او آزاد ءِ کارانی واستا جوژان ءِ نیمگ ءَ سنگتے پکار اَت ، گڑا میرل جان ءِ سبب ءَ من آئی ءَ را دیست۔ منی ھیال ءُ زانگ ءَ پورا اسلم شوھاز اَت ، ھر کارے کہ آئی ءِ کوپگاں دات پہ ھُب ءُ واھگے آ کارے پیلو ءُ سرجمے کرت۔

پد ءَ داں دو سئے سال ءَ من آئرا نہ دیست ، ءُ اے جھد ءِ تہ ءَ بازینے پہ راھگوزی ڈیک وارت ءُ پد ءَ ماں جنگ ءِ دنز ءُ مجانی تہ ءَ گار بیت۔ من ھمے پھم اِت کہ آ چوناھیا جان ءَ نزور اَت پمیشکا بے توار بوتگ ، بلے آ پگر ءَ مھکم اَت۔ آ بوت کنت کنٹگ چِکاریں راھاں ٹپّی ءُ ٹوری بہ بہ اَنت ، بلے مھکم پگریں مردم راہ ءِ اڑ ءُ جنجالان نہ چار اَنت،  بس روان کن اَنت کہ آ یک شاھگانیں منزلے ءِ مساپر اَنت۔

2013 ءَ ریاست چو ھڑی ئیں کُچک ئیگ ءَ منی پد ءَ کپتگ اَت ، گڑا یک برے پد ءَ گوں ھمے مرد ء آھن ءَ دچار کپت آں کہ جان ءَ ھما وڑ نزور اَت۔ بلے اے بر ءَ منی  ستک ءُ یکین مھکم بوت کہ ھما وڑ ءَ چیزاں من چار آں ، آئی ءِ چیزانی چارگ ءُ تپاسگ سکا جتا ءُ مھکمیں رنگے ءَ اِنت۔ پمیشکا منی پولگ گیش بوت کہ من آئی ءِ بارو ءَ جست ءُ پرس کرت ، گڑا ھمے سرپد بوت آں سکا نادراہ اِنت۔ وردن ءُ وراک بیمار ئیگ اَنت۔ گولی ءُ دوائیانی سر ءَ اِنت ، بلے زمین ءِ شیدا اِنت۔ پمیشکا پگرے چہ راسکوہ ءَ گیشتر مھکم اِنت۔

روان اِنت۔۔۔