سنگت گپے بجن ، انچو ھاموش ئے پرچا؟
بابر ءَ پسہ دات کہ: ” تئی گپاں گوشدارگ ءَ آں ” ، من و مدام گپ کن آں ، بلے تو ھم گپے بجن کہ مئے ھاتر وش بیت۔ آئی ءَ پہ بچکند گْوشت: ” نہ جان چوش نہ اِنت۔”
منی ءُ باربر جان ءِ گڈی دیوان ءِ ھبر ھمیش اِت اَنت ، ءُ بابر مدام ھاموش بیتگ۔ سنگتانی ھبر پہ ھیال ءُ دلگوش گوشداشتگ اَنت۔
بابر من چہ کسانی ءَ زانتگ ، ءُ بابر کرکٹ ءِ گوازی ءَ شوکیں لیبی یے بیتگ۔ میتگ ءَ باز بر ءَ من گوں بابر ءَ دچار گپتگ آں ، بلے اے ھبر کدی گمان نہ کتگ کہ اے ھاموش تبیں ورنا گوں سلاھبندیں گلے ءَ ھوار ءُ پہ وتی جند ءِ بالاد ءَ گڈی تیراں سوھان کنگ ءَ اِنت۔
چوناھیا ما بابر ءِ تب ءِ زانگ ءَ سک باز وھد جتگ ، ءُ بابر ءِ ھاموشیں تب چو سربلند ءُ ناسر جان ءِ وڑ ءَ بیتگ۔ اے ھما مردم بیتگ اَنت کہ ایشاں زائری ءَ ھبر سک کم ءُ گل ءِ کارانی ھاتر ءَ گیش گشاد بیتگ اَنت۔ بابر ءَ وتی اندر ءَ شھید بابر ءِ کرد ودی کرتگ اَت ، ءُ مرچی پدائی بابر ءِ ھون میچلیں کنٹ ءَ پد ءَ میتگ ءَ شھداد ءِ یات دوبر نوک کرت اَنت۔ بابر وت مزنیں نامے اَت ، پد ءَ پدائی ءِ کرد ءَ آئی ءَ را گیشتر نامدار کرت۔
بابر وتی مات ءِ مستریں بچ بیتگ ، ءُ آ وتی مات ءُ پت ءِ دستانی دل ءَ اَت۔ بابر ءِ درستیں آسراتی سرجم بیتگ اَنت ، بلے بابر ءَ وتی سرڈگار ءِ ایردستی وش نہ بوت ءُ جھد ء آجوئی ءِ کاروان ءَ ھوار بوت۔ چراے ھبر ءَ ھمے سھرا بیت کہ آسراتی وتی جاہ ءَ ، بلے زمین ءِ مھراں بابر ءِ دل ءَ گیش جاہ کرتگ اَت۔
پمیشکا مرچی وتی میتگ ءُ کھول ءَ در گوستانک ءِ تاکاں درپشوکیں کارستے ءِ دْروشم ءَ سھرا اِنت ، ءُ ھمے مھر ھستمان ءِ مانزمان۔ بابر ءَ وتی زندمان گوں سھریں لبزاں نبشتہ کت ، نوکیں باریگ مئیگ ءُ بلوچ راج ءِ ایدگہ پسگانی اِنت کہ وتی نام ءَ کجام تاکدیم ءَ نبشتہ کن اِیں۔
