اے ھبر راستے کہ رپتگیں ءُ شھید بوتگیں سنگت مدامی یات کنگ بہ اَنت ، مدامی چو یک زندگیں بنی آدمے ءَ مئے دل ءَ ھم زندگ ءُ ھست مان اَنت۔
من شھید نزام اولی رند ءَ شال ءَ دو ھزار بیست ءَ دیستگ اَت ، من سنگتے ءِ کوٹی ءَ شتگ اَت آں گڑا نوکیں دْروشمے منی دیم ءَ سھرا بوت۔ من سنگت ءَ را جست گپت کہ اے سنگت کے اِنت؟ ، سنگت ءَ گْوشت کہ اے سنگت ءِ نام نزام اِنت ، پسنی ءِ نندوکے ءُ لھتیں روچ بیت کہ مئے گور ءَ سنگتے ءَ آؤرتگ ءُ ھمد ءَ اِنت۔
ھمے گپ ءُ رپ ءِ میان ءَ سنگتاں چاھے اڈ کت ، ما داں دیر ءَ نشت ءُ دیوان کت۔ ساھتے ءَ پد ما سنگت شت آں کوٹی ءِ چک ءَ سگریٹ ءِ کشگ ءَ ، گڑا من ھمد ءَ شھید نزام ءِ مھروانی دیست کہ سکا مھروانیں سنگت ئے۔ ھمک تب ءِ سنگت ءَ ھور ءُ ھوار اَت۔ وھدے کہ ماہ ءَ آھری بوت ءُ زر مئے ھتم بوت اَنت ، گڑا ھر وڑیں کمک ءَ ساڑی اَت۔ سنگتانی واستا ساہ ءِ نْدر کنگ ءَ چک ءُ پد نہ بوت۔
ما دو پہ دو ءَ یک رندے جبل ء نور ءَ شت اِیں ، کوہ ءِ ٹل ءَ نشت ءُ سجھیں شال ءِ بازار ءِ جلواناکیں ندارگ چار اِت۔ ھمے ساھت ءَ گوں من ءَ نزام ءَ گْوشت کہ ” یار ما وتی جند ءِ ڈیھ ءَ چو درامد ءَ بزگ اِیں ، مارا ڈیھ ھست بلے وتواجہ نہ اِیں۔ مارا پہ وتی ڈگار ءَ چیزے نہ چیزے کنگی اِنت ، چی ءَ کہ مئے دست ءَ بوت کنت “۔ من پسو دات کہ ھو تئی راستاں مارا اے بدواہ ءَ وتی پادانی چیر ءَ لگتمال کتگ۔
من پد ءَ وتی وانگ ءُ زانگ ءِ نیمگ ءَ مشکول بوت آں ، وھد ءِ گْوزگ ءَ پد من ءَ سنگت ءَ ھال کت کہ نزام شت ءَ ، من جست کت کہ کجا شتگ؟ سنگت ءَ پسو دات کہ بلوچ ءِ جنگ ءَ ھوار بوتگ ءُ کوہ ءَ شتگ۔
وھد دیم ءَ جزان اَت ، گوں نزام ءَ منی ھال ءُ ھوال نیست اَت۔ من ھم وتی وانگ ءَ گوں دلگوش اَت آں۔ ناگت ءَ ھالے توامیں ڈیھ ءَ جکس اِت کہ بولان ءَ بی ایل اے ءِ سنگت ءُ مجید برگیڈ ءِ سرمچنڈاں دور کرتگ ءُ رسترانی بنجل ءُ بازیں گاڑی آس داتگ ءُ جاہ وتی دست ءَ کتگ اَنت۔ ھپتاد ءُ ھشتاد ءِ کساس ءَ رستر جتگ ءُ مردار کتگ۔ داں دو ءُ سے روچ ءَ پد ھال اتک کہ یازدہ مجید برگیڈ ءِ سرمچنڈاں گڈی تیر وتی نام ءَ کتگ۔
وھدے رسانکدر ءَ شنگ کنگ بوتگیں تئی (نزام) اکس من دیست کہ تو ھم گوں سنگتاں ھوار ءُ پدائی کتگ۔ وتی راجی ڈبہ ءُ زمہ واری پیلو ءُ توپک ءِ گڈی تیر وتی نام ءَ کتگ ءُ پہ وت یک نوکیں نامے گچین کت۔ تئی شھیدی ءِ ھال گوں ھمبلاں سرجمیں پسنی ءُ بلوچستان ءِ دمک دمک ءَ تالان ءُ تئی گڈی دیدار ءَ کلیں پسنی ءُ نزیکیں بازار اتکگ اَت اَنت۔ کل مھلوک تئی سر ءَ پھر بندگ ءَ اِنت۔ تئی ھون میچلیں جون بنکی جاہ پسنی ببر شور ءَ گلزمین ءِ باھوٹ کت۔ تو وتی ھک ادا کت ، مدام راجدپتراں یات کنگ بہ ئے۔
پہ مدامی ابدمان بوت ئے۔
