راجے کہ گلام بیت ، گڑا آئی زبان ، پجار ، دود ءُ ربیدگ ، آئی زانت ھم گلام بیت۔ بلوچ وت واجھیں راجے ، پمیشکا پاکستان ءِ زورگری ءَ پد آئی زلم ءُ زوراکی ، بدگوریں پندل ، زور بیگواھی ءِ یکشلیں دْرچ ، بیگواھیں مردمانی دروگیں میڑ ءَ کشگ ءِ درچ ، بلوچ لج ءُ ننگ ءِ پامال کنگ ءَ بلوچ ءَ را پروش دات نہ کرتگ۔
اے درسیں زوراکیاں پد ھم بلوچ مھکم اِنت ، بلوچ ءَ وتی زبان ، دود ءُ ربیدگ ھما وڑ ءَ مھکم ءُ برجم داشتگ اَنت۔ مھرنگ ءِ گْوانک ءَ شال ءِ لس مھلوک ءِ مچی بہ بیت ، یا پہ ڈیھ ءِ آجوئی ءَ بلوچ ءِ وشھالیں باندات ءَ نْدر بوتگیں مئے تنگوئیں شھیدانی جونانی چہ رستریں لشکر ءِ دست ءَ پچ گرگ بہ بیت ، بلوچ ءَ وتی راج ءَ را مدام وتی ھست ءُ ساڑی بوگ ءِ دلبڈی ءُ مانزمانی داتگ۔
پاکستان ءَ گوں بلوچ ءِ نپرت ھما زورگری ءَ ھوار بندات بوتگ ، اے زھر ءُ کینگ ءِ درچ ءَ را پاکستان ءِ بے لگامیں لشکر ءَ چہ ایردستیں بلوچ ءِ هوناں آپ داتگ ءُ رودینتگ۔ بلوچ زھگ ءُ زالبول بہ بہ اَنت یا ورناہ ءُ کماش ، کسے ءَ کہ وتی گلامی مار اِتگ ، وتی راج ءِ بزگی دیستگ ، آ ایمن ءَ نہ نشتگ۔
بلوچستان ءِ سر ءَ پاکستان ءِ زوریں زورگری ءَ چہ بہ گر داں روچ ء مروچی پاکستان ءِ پریوریٹی توکا بلوچستان اِنت۔ بلوچستان ءِ مال ءُ مڈی اَنت ، بلوچ نہ اِنت۔ بلوچ گار ءُ بیگواہ کنگ بیت ، سالانی سال کس آئی گواه ءَ نہ دنت ، بلوچستان ءَ چوشیں گسے پش نہ کپتگ کہ آ چہ زوریں بیگوائی ءُ دروگیں میڑ ءَ کشگ ءُ دور دیگ ءِ وڑیں دردناکیں وباھاں دچار نہ بوتگ۔ اے وبا ءِ نام گلامی اِنت ، ءُ اے وبا ءِ آماچ گیشتر ھما مردم اَنت کہ پاکستان ءِ اے بدگْوریں جنگی پندل ءَ شری ءَ سرپد اَنت۔ مدام دژمن ءِ گوشاں وتی توار اِش ایر کرتگ کہ ما یک زندگیں راجے ءِ بستار ءَ وتی گلزمین ءِ دلبند ءَ ساڑی اِیں۔ مئے جتائیں زبانے ، مئے جتائیں دود ربیدگے ، مئے جتائیں گْوستانکے ، مئے جتائیں گیدی کسہ اَنت ، آ کسہ مارا ھاموش بوگ ءُ نندگ ءَ نہ ھل اَنت۔ ھر ھما جھد ءِ چیدگ کہ مروچی زندان ءَ اِنت ، گار ءُ بیگواہ اِنت ، یا ژانگولیں جون ءِ پیم ءَ مارا سر بوتگ ، تو بلوچستان ءِ ھند ءُ دمگاں بہ چار گڑا تو ساھتے اوشتے ءُ جیڑے کہ اے ھما زندانیں یا شھید بوتگیں راجی توار اَنت کہ زندگ اَنت۔ مئے مھلوک ءَ دین جان ءُ زاکرجان وتی اندر ءَ آزات کرتگ اَنت ، تو سمی دین ءِ تران ءَ بہ اِش کن۔ گپار لانگو انگت ءَ ھست ءُ ھیات اِنت ، تو مھرنگ ءِ تمردی ءَ بہ چار۔ وھدے تو سیما ءِ تراولیں لنٹاں گندئے ، گڑا چے مار ئے؟ کہ لکمیر زندان ءَ اِنت، ناں! بلکیں لکمیر سیما ءِ بھاریں بچکندگانی تہ ءَ مدامی آجو اِنت۔ وھدے تو سائرہ ءِ ملوریں چماں گندئے گڑا ترا ھمے گمان بیت کہ گواڑگ گیمرتگ اَنت ، بلے تو آئی چمانی تہ ءِ آشوب ءَ بہ چار کہ آئی وتی گواڑگ رنگیں ماھگل ءِ بچکند رکینتگ اَنت۔ آ وتی شیرزالیں مات ءِ امیت جوڑ بوتگ۔
پمیشکا من گْوش آں کہ بلوچ زالبول راجدپتر ءِ جلواہ ءُ براہ اَنت۔ چار دیوالی ءِ تہ ءِ نانپاگ بہ بیت ، ترندیں جنگانی جنگجاہ بہ بیت یا بلوچی دیوان ءَ سیاست بہ بیت ، بلوچ زالبول ءَ ھمک پڑ ءَ وتی بود ءُ لائیکی زائر کرتگ ءُ بلوچستان ءَ ھوار بلوچ راجی دژمن ءُ تیوگیں جھان ءَ را پیشداشتگ کہ بلوچ زالبول تھنا چاردیوالی ءِ گوھر نہ اَنت ، اگاں آ بہ لوٹ اَیت وتی دژمن ءَ آس مانداشت کن اَنت۔
بلوچستان ءِ بھاریں گوات ءَ ھوار مئے ڈیھ ءِ دوئیں جندنْدر بہ بہ اَنت یا کہ بلوچستان ءِ مات لمہ کریمہ بہ بیت۔ پہ دژمن ءَ چو توپانیں جمبر ءَ گرندوک ڈاکٹر مھرنگ بہ بیت ، یا کہ مئے دلانی کامریڈ سمی دین بہ بیت ، دگہ ھزاراں سمی اَنت کہ آیان ءَ من مروچیگیں سمی گْوش آں۔
مردم کسہ کن اَنت کہ وھدے بیبرگ سمی ءِ سر ءَ زلم کنت ، آئی گوکانی پلگ ءِ جار ءَ جنت ، گڑا سمی وتی گوکاں زور اِیت ءُ دودا ءِ باھوٹ بیت۔ دودا سمی ءِ گوک ءُ وتی گس ءِ باھوٹ ءُ پہ بلوچی ننگ ءِ رکینگ ءَ گوں بیبرگ ءَ جنگ دنت ءُ شھید بیت۔
بلے مروچیگیں سمی شیرزالیں شاری اِنت کہ پہ بلوچستان ءِ وشھالیں باندات ءَ وتی دو کسانیں زھگاں ءُ وتی آسراتیں زند ءَ یلہ کنت ءُ روت وتی دوداھانی ھمراہ بیت ءُ وت ءَ کربان کنت۔ مروچیگیں سمی گودی سمیا جان اِنت ، پمیشکا من گْوش آں مروچیگیں سمی وتی دوداھانی باھوٹ نہ انت کہ دودا پہ منی ھک ءَ پاد بئیت ءُ گوں بدواہ ءَ جنگ بہ دنت ، بلکیں مروچیگیں سمی گوں وتی دوداھاں ھم کوپگ اَنت۔ مروچیگیں سمی پہ ڈیھ ءَ کربان بوگ ءَ زانت ، مروچیگیں سمی پہ وتی بیگوائیں براتاں یک گرندوکیں توارے جوڑ بوتگ۔ مروچیگیں سمی پہ وتی شھید بوتگیں دوداھاں بیرگریں بالاچے جوڑ بوتگ ، مروچیگیں سمی وتی دژمن ءِ دیم ءَ چو کوہ سلیمان ءَ مک اَنت۔ مروچیگیں سمی پہ وتی بزگیں راج ءَ یک مھکمیں جھدے جوڑ بوتگ ، مروچیگیں سمی کہ ماں جنگجاہ ءَ وتی سینگ ءَ بارود بند اِیت ءُ دژمن ءَ آس دات کنت ، گڑا دژمن اے گپ ءَ جوان بہ جیڑ اِیت کہ اے سمی دوداھانی باھوٹ نه اِنت ، بلکیں اے دوداھانی تمردیں باسک جوڑ بوتگ اَنت۔ اے ترا اسلام آباد ءِ تہ ءَ په کوکار پروش دے اَنت ، گڑا وھد بہ کش ءُ بہ مار کہ مروچیگیں سمی اگاں جنگجاہ ءَ ایر اتک اَنت گڑا پہ تئی بے پدانکیں ھستی ءَ ھزاب جوڑ بہ اَنت۔
