شکاری پہ سر ڈگار نمیران بوت، شکاری جان تئی نمیرانی ءَ سالے سرجم بوگی اِنت بلے دل ءِ ٹپ انچوش تاجگ اَنت ، گْوش ئے تو زیک نمیران بوتگ ئے۔برے برے من ءَ تئی نمیرانی باور نہ کنت پرچا کہ تو زیکیں روچاں گوں میجر ءَ چہ ھمے کشک ءَ روگ ءَ اَت ئے ۔ من ءَ پمیشکا باور نہ کنت کہ تو زیکیں روچ ءَ پوزگے سنٹ ءَ زھیرونک جنگ ءَ اَت ئے، بلے زوراک ءَ شمارا زوت جت ءُ شھید کرت۔
بلے تو مدام اے گْوشتگ اَت کہ وھدے من اے راہ گچین کرتگ ءُ آجوئی ءِ جنگ ءِ ڈبہ زرتگ گڑا الم یک روچے جنگ ءُ شھید کنگ بہ آں پرچا مئے گڈی مکسد راجی آجوئی اِنت، پہ اے مکسد ءَ تاں گڈی تیر ءَ گوں دُژمن ءَ جنگ دئے این ءُ نمیران بہ ایں۔مروچی شکاری تو وتی کول سرجم کرت ءُ نمیران بوت ئے، سر دات بلے سنگر یل نہ دات۔
چوش کہ بہ چار ئے جنگ کنگ گْران اِنت، بلے پہ وتی ھستمان ءِ پھریزگ ءَ ھمک راج ءَ جنگ کنگی اِنت۔
بن دپتر ءِ تاکاں ھچ چوشیں راجے نیست کہ آئی ءَ وت ءَ چہ جنگ ءَ پھریز اتگ ءُ پُشتءَ کنز اتگ ، پہ چیردستی ءِ سانکلانی پروشگ ءَ جنگ المی اِنت، چوش کہ ماؤزے تنگ ءَ گْوشتگ ”War is the highest form of struggle”، جنگ جھد ءِ مستریں دْروشم اِنت۔
شھید شکاری ءِ وڑیں زمین پھازوکیں بچ کہ پہ چیردستی ءِ سانکلانی پروشگ ءَ کدی پد کنز نہ بوتگ اَنت، شکاری ءَ مدام گلامی ایب ءُ لانتے لیک اتگ۔ آئی ءَ مدام جیڑ اَت ءُ گْوشت کہ ما داں ھما وھد ءَ چہ گلامی ءَ در نہ یا ایں کہ پہ گلامی ءِ ھلاپ ءَ جنگ مہ کن این ءُ سر مہ دے ایں، راج ءَ چہ گلامی ءِ سانکلاں در کنگ ءَ ترا ھون دیگی اِنت ءُ سر نْدر کنگی اَنت۔
آئی ءَ مدام گْوشت اگاں تو پاد مہ یا ئے ، زوراک ءِ ھلاپ ءَ جنگ مہ کن ئے ، وتی سر ڈگار ءِ مال ءُ مڈیاں چہ زوراک ءَ مہ رکین ئے گڑا زوراک تئی آؤکیں پدریچ ءَ گلام کنت ءُ ساھل ءُ وسائلاں لٹ ءُ پل کنت۔
چوش کہ شھید شکاری وانندگیں مردمے نہ اَت بلے آ یک باسنچیں راجدوست ءُ نرم دلیں انسانے اَت۔ آئی ءَ مدام وتی راج ءِ گم پر اَت ، چوش کہ اگاں گسے ءَ نان پہ دو وھد ءَ ورگ ءَ نیست اَت ءُ اگاں ماتے ءِ چکے ءَ را چمپل پادا نیست اَت گڑا آئی ءَ مدام ھمے مار اِت ءُ گْوشت کہ اے درس گلامی ءِ بھر اَنت، اے گلامی اِنت کہ ما مروچی اے ناگیگیں جاوراں زند گوازینگ ءَ اِنت۔آئی ءَ گلامی ءِ مارشتاں انچیں راھے ءِ راھی کرت کہ آ مدام راج دپتر ءَ زندگ ءُ نمیران اِنت۔
چوش کہ زانتکارانی گْوشگ اِنت ، کہ پہ سد سال زندگ بوگ ءَ ترا سد سال گوازینگ نہ لوٹ ایت بہ گندئے ترا انچیں راھے گچین کنگی اِنت کہ ترا کرناں زندگ بہ دار ایت۔
من تچک گْوش آں کہ شکاری، بلوچ بُند پتر ءِ ھما تاکانی تہ ءَ ھوار اِنت کہ آ اودءَ ھمک پسگ ءَ بندپتر ءِ جوڑ بوگ ءَ دیمونی داتگ۔بہ گند ئے پہ گلزار ءُ ساچان ءَ زند ءِ گوازینگ سک گْران بہ کپ ایت کہ آیانی پت ءَ آیان ءَ کسانی ءَ یل دات ءُ شت بلے آ پہ جزم گْوش اَنت کہ مئے پت پہ سرڈگار ءِ رکینگ ءَ نْدر بوت ءُ نمیران اِنت۔
مروچی بہ گند ئے ، گلزار ءُ ساچان پہ وتی پتءِ نمیرانی ءَ چہ پہر بندیت کہ آؤکیں پدریچ ءُ بلوچ بُند پتر مارا اے شگانءَ جت نہ کنت کہ مئے پت پہ سر ڈگار ءِ رکینگ ءَ پد کنز اتگ ءُ لگور بوتگ، بہ گندئے مئے پت ءِ نام چہ کرناں زندگ مان ایت بلے ھما پد کنز اتگیں مرد چہ سنگراں تتکگ اَنت ءُ پہ دو روچ ءِ وشھالی ءَ زند گوازینگ ءَ اَنت بہ گندئے آیانی بچ بندپتر ءِ دیم ءَ ملامت بہ اَنت بلے ما نہ بہ ایں پرچا کہ ما وتی راجی ڈبو سرجم کرت۔
چوش کہ آزاتی ءِ جنگ اِنت ، آزاتی ءِ جنگ ءِ ڈبہ زورگ سک گْران اِنت ءُ راجی آزاتی ءِ جنگ ءِ ڈبہ وھدے کہ تو زور ئے گڑا ترا زند ءِ درائیں مال ءُ مڈیاں بہ گر داں کھول ءُ گس ءُ جاہ کل ترا کربان کنگی اَنت۔چوش کہ بہ چار ئے منی ھیال ءَ اے درائیں کار شکاری ءَ ءُ آئی ءِ کھول ءَ کرتگ اَنت کہ سئے انچیں سر نْدر کرتگ پہ سر ڈگار ءَ کہ مروچی آ کولواہ سھر ءِ دلبند ءَ کل اَنت۔چوش کہ شھید مرید (سکی)، شھید رسول جان ءُ شھید شکاری (عارف) ءَ ھوار اے سئے ئیں یکیں لوگ ءِ پسگ اَنت کہ آھاں وتی نام راج دپتر ءِ تہ ءَ نکش کرتگ ءُ نمیران اَنت۔
مروچی بہ گندئے آھانی کھول وتی زند ءَ اے گْرانیں ساھتاں چہ پیم گوازینگ ءَ اَنت ءُ اے نیزگاری ءِ ناگیگیں جاوراں آ چوں وتی زند ءِ روچاں تیلانک دیگ ءَ اَنت بلے آ وتی شھیدانی داتگیں سراں سھریں دْروت گْوش ایت کہ آھاں وتی سرجمیں زند پہ بلوچستان ءِ آجوئی ءُ پہ بلوچ ءِ ننگ ءُ ناموس ءَ کربان کرت اَنت۔