پدائی ھمل مومن پنام ءِ کلمیر کے انت؟

ھمل مومن دو جولائی نوزدہ سد ءُ نود ءُ ھشت ءَ جیمڑی ءِ میتگ پانوان ءَ ’مھمد ء ھبش ‘ ءِ لوگ ءَ ودی بوتگ۔ بلک گْراناز ءِ کنٹ ءَ رستگیں ھمل مومن ءَ وتی میتگ پانوان ءِ وانگجاہ ءَ داں ھشت ءَ ونتگ ۔ پد ءَ جیمڑی ءِ وانگجاہ ءَ میٹرک ئِے کرتگ۔ ھمل ءَ گوں کتاباں بلائیں ھب ءُ واھگے ھست اَت۔ھمل ءَ بلوچی ءَ ابید ڈنی لبزانک ھم ونتگ اَت۔ چہ آیاں اردو ءُ انگریزی ھر دوئیں ھوار اَنت۔ ھمل ءَ شائری ھم کرتگ، آزمانک اوں نبشتگ۔ ھمل ءِ گدارکے ’’ اشکندیں واھشت‘‘ ءِ نام ءَ ’’ ملا اسمائیل لبزانکی گل پل آباد ‘‘ نامیں ادارھے ءَ شنگ کرتگ۔

بہ یا ھمل ءَ یات کن ایں!

ھمل سھرچکیں ورنایے اَت، چہ رنگ ءُ دانگ ءَ چہ کس ءَ کمتر نہ اَت، پونز ئِے دْراج بلے کمیں تاب اَت ، چم ئِے کمار اَت اَنت تو گوْش ئے کہ ملار اَت، بروان ئِے بز ءُ کبل اَت اَنت ، زانت ءُ زانگ ءَ ھم چہ وتی ھمسروگاں گیش اَت۔اسکول ءِ چکاساں مدام جوانیں نمبر ئِے گپت، چہ ھمل ءِ نرمیں توار ءَ آئی ءِ مھروانی مردم ءَ سما بوت، کد ءُ بالاد ءَ رستگیں ورنایے اَت، ھمل وتی مات ءُ پت ءِ کستریں بچ ءُ گْوھارانیں لاڑکیں برات اَت۔

ھمل ءَ کہ میٹرک کرت (بزانکہ دہ کلاس ئِے ونت) گڑا وتی میتگ ءَ کسانیں دکانے پچ ئِے کرت ،مدام دکان ءَ نشتگ ءُ کتاب ئِے ونتگ اَت، پد ءَ اناگتے چہ پانوان ءَ گار بوت، ھمل کج ءَ، چون ، چی ءَ ءُ شت؟ کس ءَ نہ زانت بس ھمل ءِ دکان بند اَت۔

وھد انچوش بے تواری روان اَت پد ءَ یکروچے پوج میتگ ءَ اتک ءُ ھمل ءِ پت ءِ لوگ انگر ءَ کرت اِش۔ ھمل ءِ مات ءُ گْوھار اش چہ لوگ ءَ کشت اَنت۔آئی ءِ پیریں پت اش تیلانک دات، جست اش کرت کہ ھمل کج ءَ اِنت ؟ پد ءَ آئی ءِ براتے گون وت برت اش ، نو بازار ءَ ھمے ھال اَت کہ ھمل کوہ ءَ شتگ ، دوشی پوجیاں ھمل ءِ برات برتگ ، گشتگ اش کہ داں ھمل نئیت سرینڈر نہ کنت ما ھمل ءِ برات ءَ یل نہ کن ایں.

اے ھبر باز ءَ باور بوت ءُ باز ءَ باور نہ بوت پرچا کہ ھمل داں میتگ ءَ اَت ، ھاموش اَت۔ ھمل ءَ نہ نشت ءُ بٹاک نہ جت۔ ھمے روچاں کہ ھمل چہ پانوان ءَ در اتکگ اَت گڑا ھمل ءِ پیسبک تاک ءَ جیمڑی ءِ بیوسی ، یاسمین ءُ ازگل ءِ تنیگیں ارواہ ءِ چیھال گندگ بوت اَنت۔

ھمل سوھویں سنگتے اَت چیرجنگی ءِ رپک ءُ راھاں بلد اَت پمیشکا ھرکس ءَ زانت نہ کرت کہ ھمل کوہ ءَ شتگ بلے نو ھردے کہ جاور ناگیگ بوت اَنت پوجیاں ھم روچ ھمل ءِ لوگ انگر کرتگ اَت۔ھمل ءِ مردم لٹ شاپ کرتگ انت، ھمل ءِ برات ءُ سنگت ھم روچ کیمپ ءَ لوٹائینگ ءُ ترسینگ بوت اَنت۔پوجیانی گْوشگ ھمیش اَت کہ ھمل بئیت ءُ سرینڈر بہ کنت، بلے ھمل پہ زمین شیدائی اَت۔ ھمل ھرچ وڑیں جاوراں چو بولان ءِ کوہ ءَ مھکم اَت، ھمل دلیریں بلوچے اَت، ناترسیں مردے اَت ھمل دژمن ءَ پروش دات نہ کرت آئی ءَ دژمن پروش دات۔

ھمل ءَ پروری ءِ ماہ ءَ سن دوھزار بیست ءُ چار ءَ بولان ءَ گوں دژمن ءَ سے شپ ءُ سے روچ ءَ یکشل ءَ جنگ کرت ءُ ھپتاد ءُ ھشت دژمن کشت ءُ مردار کرت، وت گوں دوازدہ ھمراھاں پدائی کرت ءُ وت ءَ پہ مدامی راج دپتر ءَ نمیران کرت۔

ھمل مومن جاگھے ءَ نبشتہ کنت

’’ زمین پھازوک ھرچ اھد ءَ ھست بوتگ اَنت ۔۔۔ھست اَنت ، دیم ءَ ھم ھست بہ اَنت۔‘‘

ھمل ءَ وتی گپ راست کرت اَنت۔۔ ھمل گوں ھمراھاں پہ زمین ندر بوت۔