دوست پل چہ کج ءَ بہ گر آن ءُ چہ کج ءَ نز بہ یار آں؟ ، چہ شمئے ھشیمیں کرد ءُ کربانیاں ند ءِ نک ھش ایت تاک بیزاری بہ اَنت۔ ھما کرد ءُ راج ءِ درد کہ چہ بن ءُ بیھ ءَ گوں شمئے ھون ءَ ھوار اَنت۔گْوشتانک، نبشتانک ، گْوستانکءُ لبزانک ھچ پُر نہ کن اَنت__ھما جاہ ءَ کہ آ اود ءَ چہ واجہ ھاجی مھمود ءَ بہ گر داں سئے ماھی چراگ ءَ درا۔
اے رژنائیں چراگ ھما وھداں ھاجی مھمود ءَ گوں بیتگ کہ پروم ءَ ھچ کس لبزے ءِ وانگ ءُ زانگ ءِ جند ءَ پوہ نہ بیتگ ، مردم زانت ءُ زانگ ءِ ارزشت ءَ پوہ نہ بیتگ اَنت۔ آ وھد ءَ مردمانی لوٹ ءُ تماہ یکیں پہ وتی جند ءُ زھگاں ھشکچیں نانے ءِ شوھاز بیتگ۔بلے آئی ءَ وتی زانت ءُ زانشت ءَ گوں وتی ھند ءُ دمگ ءِ مردماں بھر ءُ بانگ کرت۔ اگاں مروچی پروم ءَ کسے پہ پھر ءُ شان وانگ ءُ زانگ ءِ ھبر ءَ کنت ءُ مز ورگ ءَ اِنت گڑا اے سما ءُ سسا ءِ پیگمبر ھما واجہ بیتگ۔ تھنا پہ وتی کٹم ءِ مردماں ناں بلکیں پہ تیوگیں پروم ءِ مردماں استاد ءُ راھشونے بیتگ۔ اے ھما واجہ ءِ برورد اَنت کہ آیاں وانگ ءُ زانگ ءِ بن ھشت ایر کرتگ ، اے زانت ءُ زانگ ءِ ارزشت مروچی پروم ءِ نندوکانی تہ ءَ رودم زرتگ اے رد کہ مروچی برجاہ اِنت ھمے واجہ مھمود ءِ برورد اِنت۔
بلئے دومی نیمگ ءَ اے لوگ ءَ مات ماہ بی بی ءَ ھم پہ وتی راج ءَ ، وتی توامیں وھد ءُ زندگی بکشاتگا__پہ جان دْراھیں چاگردے ءِ شوھازگ ءَ۔ھما وھد ءَ کہ پروم ءِ مردمانی مستریں جیڑہ جان دْراھی بیتگ ءُ نادْراہ جاہ بس پہ نام پچ بیتگ ءُ ڈاکٹرانی نام ءَ اد ءَ گواہ نہ کرتگ ، ھما وھداں مات ماہ بی بی ءَ وتی راج ءِ جان دْراھی ءِ ڈُبّہ زرتگ۔
شپ بوتگ یا روچ ھور بوتگ یا گوات سارت بیتگ یا گرم آئی ءَ بھ وتی راج دلپروش نہ کرتگ ءُ پہ نادْراھانی جان دْراھی ءَ مدامی ساجو بیتگ۔ اے ھبر کس ءَ نہ اش کرتگ ءُ نہ دیستگ کہ یک روچے مات ماہ بی بی نادْراہ جاہ ءَ ساڑی نہ بیتگ ءُ مردم مپت ءَ ھشکیں پاداں راہ داتگ انت۔اگاں انچیں نادْراہ بیتگ اَنت کہ چہ در ءُ دوریں میتگ ءُ ھلکاں اتکگ اَنت ۔دو سے روچ ءَ جائین ءَ گوں نادراھاں مھتل بیتگ اَنت گڑا آوانی جاگہ مات ماہ بی بی ءِ لوگ بیتگ۔آئی ءَ مردم وتی لوگ ءَ آؤرتگ ءُ ھمد ءَ نادْراہ داشتگ ءُ تیمار اتگ اَنت۔
پہ سیاد ءُ کساں یونس ءِ لوگ مدام پچ بیتگ ءُ انگت ھما وڑ پہ وش ءُ وشدلی پچ بہ بات۔چوشیں روچے نہ بیتگ کہ آیانی لوگ بے مردم ءُ مساپر بہ بیت۔ھمک آدینگ ءِ روچاں کہ مردم چہ کر ءُ کش ءِ ھلک ءُ میتگاں ماں جائین ءَ پہ نماز ءَ اتکگ اَنت گڑا چہ نماز ءَ پد یونس ءِ لوگ چہ مردماں پر بیتگ۔ھمے مردمانی برات ءُ گوھارانی لوگ ھم جائین ءَ بیتگ اَنت بلے پیسر ءَ مردم یونس ءِ لوگ ءَ اتکگ اَنت ءُ داں دیگر ءُ روکپ ءَ نیاد ءُ تْران بیتگ۔
واجہ ھاجی مھمود ءَ ھما وھد ءَ امروز یلہ کرت کہ یونس جان ءُ تارک جان کسان بیتگ اَنت ، دوست جان یک ءُ دوماھی ئیں ننکے بیتگ بلے مات ماہ بی بی ءَ وتی زھگ وت رودینتگ ءُ وانینتگ اَنت۔چوش اے دگہ مردمانی وڑ ءَ داں کجام اسکول ءُ کالج ءَ کہ زھگاں ونتگ آئی ءَ ھم وتی گنجائش ءَ راہ داتگ اَنت۔زھگ کہ مزن بیتگ آیانی زانت ءُ زانگ ھم انچوش رستگ کہ آیاں وتی مردم گری برجاہ داشتگ ، سیاد ءُراج یکیں وڑ ءَ پہ مھروانی چار اتگ اَنت۔آیانی ادب ءُ کرد، ھمک مردم ءِ کارآیگ درس پروم ءِ مردماں دیستگ اَنت۔اگاں ماتے دربرگ لوٹ ایت گڑا چہ مات ماہ بی بی ءَ سر ءُ سوج بہ زور ایت ءُ در بہ بارت۔
یک مردمے اے گواھی ءَ نہ دنت کہ اے لوگ ءِ مردماں یکے دل کھر کرتگ ءُ کسے ءَ گوں ناوش بیتگ اَنت۔پہ ھمک سیاد ءُ کساں ھوار، ھلک ءِ مردماں آیانی سر ءَ اوست ءُ امیتے داشتگ انگت اے اوست برجاہ اِنت ءُ برجاہ بہ بات۔دوست جان کہ وتی وانگ ءُ زانگ ءِ سیمسراں سربوت گڑا آئی ءَ ھم ونت ءُ وتی پت ءُ براتانی رنگ ءَ پہ راج ءَ بلائیں کلاتے بوت۔آ ھم پہ راج ءَ یکیں رنگ ءَ اوشتاتگ اَت ءُ وتی راج ءِ وشھالی ءَ پہ ھر وھد ءَ ساڑی اَت ۔ھمے کسانی ءِ سند ءُ سالاں مزنیں ڈبھے وتی کوپگاں زرت ئِے ۔ وھد ءِ ھمراھی ءَ پہ راج ءَ آئی ءِ بار گْران بووان بوت بلے آئی ءَ دمبرگ ءِ نام نہ زانت کہ چی یے۔
پہ وتی راج ءَ ایوک ءَ آئی ءَ ناں بلکیں گوں آئی ءَ ھوار آئی ءِ شیرزالیں لوگ بانک ءَ گوں وتی ننکاں بے دروریں دیمونی یے دات بابر جان ءَ ھوار ھانی گل ، گوں وتی بھشتی ئیں چراگ جان ءَ ھم چوش وتی دیدگیں مات ءُ پتانی رنگ ءَ پہ راج ءِ اے دگہ زھگانی رژنائیں باندات ءَ وتی باندات ءُ مروچیگ نْدر کرت اَنت۔اگاں منی اے گپ رد مہ بیت ، اگاں مروچی بلوچ ءِ جنگ ءَ ما چمشانکے بہ دے ایں۔ دیمونی ءِ زانت ءُ سما دیر برجاہ اِنت بلے دوست جان رنگیں دیمونی منی دیم ءَ نہ گْوستگ کہ پس ءُ ماس گوں وتی درائیں زھگاں نْدر بہ بہ اَنت۔اے بلوچ وتواجھی ءِ جنگ ءِ بے دروریں داستانے کہ لوگے ءِ مردم پہ وتی راج ءَ چوشیں دیمونی یے بہ دنت ءُ پد ءَ اگاں چہ ھمے ھلک ءُ میتگانی مردماں یکے پہ اے ڈولیں مردما ں بدی بہ کنت ءُ آیانی دژمنی ءَ بہ کنت گڑا اے مردم نہ بلوچے بوت کنت ءُ نے کہ مردمے گْوشگ بیت۔ھرکس پہ وت ءَ بہ چار ایت کہ من پہ راج ءَ چی کرتگ ءُ دومی مردماں چی کرتگ۔اگاں مردمے ءِ پت ءُ پیروکاں بہ گر داں کسانیں زھگاں پہ وتی ھند ءُ دمگانی مردماں اینکس نیکی بہ کنت ءُ وتی ساہ ءَ ھم مہ چار ایت بلے پد ءَ چہ ھمے چاگرد ءَ مردمے اے رنگیں مردمانی ساہ ءِ بد بہ بیت گڑا بلوچ گْوشگ نہ بیت۔
دوست جان! تئی داتگیں دیمونی ءَ من ھچ رنگ ءَ کچ ءُ کساس کرت نہ کن آں۔تئی گھگیریں سرانی پہ وتی راج ءَ باھینگ ھچ بر پراموش نہ بیت ءُ اے بے دروریں دیمونی ءَ ابید تو دگہ کس اے رنگ ءَ دات نہ کنت۔انچوش تئی جند بے درورے اَت تئی داتگیں دیمونی ءِ درور نیست۔ابدمان اَنت درسیں شھید۔شمئے ھونانی مز ھما واب اِنت کہ شما پہ وتی راج ءَ دیستگ بلے راج ءِ ھم زمہ واری ھمیش اِنت کہ اے رنگیں مردمانی اگاں ھمراہ بوت نہ کن ئے دژمنی ءَ مہ کن اِت کہ اے رنگیں گام ھما مردم چست کن اَنت کہ آیانی زند ءِ مول وتی راج ءِ وشیں باندات اِنت۔
