منی لالا ، او منی لالا تو کج ءَ شت ئے؟
ترا من ھمک دمک ءُ دراں شوھاز اتگ بلے تو گِندگ نہ نہ بہ ئے۔ مارا پہ تو سک زھیر کنت۔من مدام بیگاہ ءِ وھد ءَ ڈن ءِ سر ءَ نند آن ءُ گریو آں ، ترا یاد کن آں۔
تو گپّے زان ئے ؟، چہ تئی روگ ءَ پد تئی گْوھار سک پروشتگ اَنت۔ھر روچ ترا گیر کن اَنت تو چی ءَ چوش زوت مارا یلہ کرت۔
لالا او منی لالا ! بہ یا کہ من بے تو ابیتک آں۔ من دل ءَ ھمے جیڑ آں کہ من تھنا آں ءُ ابید ء تو من ءَ کس نیست اِنت بلے تو گپے زان ئے ؟ ، من گوں تو گلہ نہ کن آں پرچا کہ تو پہ گلزمین ءَ وتی جان نْدر کرتگ۔ من ءَ پھر اِنت تئی سر ءَ۔
دگہ ھم گپے ھست من وتی ارساں ھچ بر نہ ریچ آن ءُ ترا گمیگ نہ کن آں بلے لالا! تو اکسے جوڑ بوت ئے ھر یکے تئی اکس ءَ دنت ءُ گریوگی چیز دنت۔ مروچی من گل آں کہ منی برات ءِ اکس ءَ ھرکس دنت ءُ پھر بند ایت۔
بلے لالا! من ءَ بس ھمے یکیں ھبر سک گریوان ایت کہ من پرچاں تئی گڈی دیدار نہ کرت ، پرچا ترا من سلام نہ دات، بس ھمے یکیں ھبر من ءَ مدام تیرانک جنگ ءَ اِنت ، بلے منی لالا! ترا من سلام دئے آں ، پہ سھریں دْروت نْدر کن آں۔
لالا! من ءَ ھما روچ یاد اِنت کہ تئی جنگ ءِ ھال اتک۔گوانکے ( پونے ) اتک۔من زانت ھیر نہ اِنت وھدے کہ من گوانک گپت ( پون چست کرت ) ۔ من ءَ گْوشت ئِے تئی لالا جنگ بوتگ۔
اے ھبر من اش کرت منی دل ءَ زمین ءُ آزمان ڈک اِت اَنت۔من ءَ انچوش گمان بوت کہ من بیگواہ بوت اَنت۔اے ھبر گوش ءَ کپت من ھشک بوت آں من ءَ ھچ باور نہ بوت کہ تو شت ئے۔من گْوشت اے انچیں گپے بلے اے گپ راست بوت تو شت ئے مارا یلہ کرت۔ من ءَ تئی گپے سک یاد کئیت تو من ءَ ھر روچ میسج کرت ءُ گْوشت مشکرا کرت کہ پہ من دشتارے پٹ ، پد ءَ من کند اِت ءُ گْوشت اے ڈکال ءَ دشتار کج اِنت ، ھو اڑے زِندگی درست من ءَ یاد کا اَنت بلے ھچ کرت نہ کن آں ، ایوک ءَ تئی یاد زندگ اَنت۔
شھید یھیا ءِ لھتے اکس :
