لبز ء راھشون بے کساس آسانیں لبزے بلے اے لبز ءِ منائینگ ءَ کرن پکار اِنت ، راھشونے جوڑگ بوگ اینچو گران وَ نہ اِنت بلے راھشون ءِ کہ ھما ڈک اَنت آ گوں ھرکس ءَ گرگ نہ بہ اَنت اگاں کسے ءَ راھشون جوڑ بوگ لوٹ اِیت، راھشونے جوڑ ھم بوت کنت بلے ھرکس راھشونی کرت نہ کنت پرچا کہ راھشونے ءَ وتی ھمک گپ ءِ جنگ ءَ پیسر سد بر ءَ جیڑگی اِنت، ھمک گام ءِ چست کنگ ءَ پیسر پگر کنگی اِنت کہ چہ ھمے گام ءَ سیت ءُ تاوانے نہ بیت ناں ؟ ھمے گام ءِ سان چی بہ اَنت ، باریں اے تاوانے پدر بوت نہ کنت ناں ؟
راھشون ءَ ھمک گپ ءِ جنگ ءَ پیسر پمیشکا جیڑگی اِنت کہ منی لبز ءُ گال کسے ءِ دل ءَ مہ رنجین اَنت ،راھشون ءِ گالوار ناں ترند بہ بیت ءُ ناں کہ نرم، راھشون ءَ چارگ لوٹ ایت کہ چِہ داب ءَ پیش آیگی انت۔
انچیں جاوراں راھشون وتی ھمراھاں مڑ ایت ھم، بلے ایشی ءِ بزانت کسے ءِ دل آزاری نہ اِنت، انچیں جاور کئیت کہ چہ یک ردیں پیسلھے ءَ سرجمیں مشن ھراب بوت کنت، ھرکس ءَ ھیال گْور کنگی اِنت ءُ چشیں جاورے ءَ اگاں راھشون ءِ نرم تبی ءِ سبب ءَ کسے ردی کنت ءُ نند ایت گڑا درست راھشون ءَ رد گْوش اَنت پرچا کہ اگاں گلے ءِ کجام ھم ھمراھے ءَ ردی کرت آئی ءَ ناں، درستاں چہ پیش آئی ءِ راھشون رد لیکگ بیت گل (تنظیم )ءَ مھکم باسک( ممبر) کنت ءُ گل (تنظیم) ءَ نزور ھم باسک کنت۔
شھید ڈاکٹر منان جان سکیں نرم دلیں انسانے اَت، آ گوں ھرکس ءَ نرمی ءَ پیش اتک۔
یاد بہ دار اِت کہ شھید ڈاکٹر منان جان ءِ یک پیپرے شر نہ بوتگ، ھمیشی ءِ سبب ءَ شھید ڈاکٹر منان جان کمو تکانسر بوتگ اَت بلے آئی ءَ ھچ بر اے نیمون نہ کرت کدی ھم وتی نزوری ءَ را اے موہ ئِے نہ دات کہ آ آئی ءِ ٹوھیں کار ءِ دیم ءَ اڑاند بہ بیت۔
شھید منان ءَ نادْراھی ءَ پد ھم ھمک لوگ ءَ بلوچ راجی کلو رسینتگ کہ بلوچ راج ءَ چہ گلامی ءَ آجو کنگ مئے ءُ شمے ڈبو اِنت، اے زوراکیں لشکر ءِ بگیر ءَ جنگ کنگ وتی آجوئی ءِ گرگ ھمک بلوچ ءِ زمہ اِنت، دانکہ ما وتی کسان کسانیں نزوریاں دیم ءَ آران بہ بہ این ءُ آوان ءَ وتی کار ءِ دیم ءَ آیگ ءَ مہ ھل ایں ،داں ھما وھد ءَ ما وتی ڈبو ءَ پیلو کرت نہ کن ایں۔
شھید ڈاکٹر منان ءَ راھشونے ءِ بستار ءَ وتی سر نْدر کرت انچوش کہ ھزاراں بلوچ شھید بوتگ اَنت، ھمے وڑ ءَ ھما ٹوھیں نامانی تہ ءَ آئی ءَ ھم وتی نام ھوار کرت، شھید ڈاکٹر منان جان ءِ دیمونی پہ بلوچ راج ءَ راستی ءَ تاوانے اَت۔آئی ءِ روگ ءِ سان مئے دیم ءَ اَنت، بلے ڈاکٹر منان جان ءِ دیمونی ءَ باز مردم ءَ را ھمت ءُ توکل شکساتگ، راھشونے ءِ شھیدی ءَ راج مدام تاوانبار بہ اَنت بلے دنیا ءَ کم چوشیں راھشون گْوستگ کہ آ پہ وتی نامداری زمانگ ءَ بیران بیتگ اَنت بلے آواں وتی جان ءِ پروا نہ داشتگ بلکیں آؤکیں پدریچ ھمت ءُ توکل شکسات اَنت۔آیاں چہ وتی لیکہ ءَ وتی وڑیں دگہ باز ایماندار، دل پھک، دلیر ءُ نترس ودی کرت کہ آوانی اندر ءَ کار کنگ ءِ گیشتر ھمت بہ بیت، آ ھمک دیمونی ءَ پہ وشی بہ دنت ، آئی ءِ دوست آئی ءِ گلزمین بہ بیت۔
گْوستانک گواھی دنت کہ بلوچ وتن ءِ سر ءَ ھچ زورگر پہ آرام نہ نشتگ اَت ھزاراں پسگاں پہ اے راج ءَ دیمونی داتگ۔وتی جان ءِ پروا نہ داشتگ ءُ ھچ وڑ ءَ بلوچستان ءِ سودا نہ جتگ۔ آیاں گوں بلوچستان ءَ وتی مھر ءِ گواھی داتگ، نو مئے سر ءَ المی اِنت کہ آ ھزاراں شھیدانی دیمونیاں دیم ءَ بہ کن این ءُ وتی زمہ واریاں پیلو بہ کن ایں۔
پہ بلوچ ءِ باندات ءَ دیمونی ایوک ءَ آوانی سر ءَ المی نہ اَت کہ وتی جان اش داتگ ءُ ناں کہ مئے راھوشانی سر ءَ المی اَت بلکیں ما درستاں گوں ایماندری ءَ وتی زمہ واری پیلو کنگی اَنت ءُ گوں بلوچستان ءِ دژمناں جنگ کنگی انت۔
