نبشتہ کار: بابل لتیپ
وھدے بلوچ ءِ شیرزالیں کاڑانی دستاں گب ءُ چوڑیگ، منگلیگ ءُ سنگھانی بدل سانکل بہ بہ اَنت، پہ جزم زوراک ءَ پْروش وارتگ۔۔۔۔۔۔
چی ءَ کہ راجی جُنزانی اندر ءَ زالبول ھما شیشاریں کارست اِنت کہ آئی ءِ ھواری دُژمن ءِ نیم بُندگیں توان ءُ ھاٹیگ ءَ گوں ھاکاں ھوار کنت۔
مرچی ناگت ءَ سُھب ءِ سر ءَ چمّ پہ براتانی کوپگ سمّی ءِ اکس ءَ کپت اَنت دستانی سانکلاں جتائیں ھیال ءُ لیکّھے ودی کُرت، چی ءَ کہ کاڑانی دستاں وھدے منگلیگ ءِ بدل ءَ سانکل سھرا بہ بہ اَنت آشوب ءِ چیدگ مِکّ بیت۔ پہ اے آشوب ءِ آرگ ءَ بلوچ ءِ شیرزالیں کاڑانی جھد ءُ جپا، جکانسریانی مُزّ ءُ برورد چندے دانک ءُ لبزانی تہ ءَ سِپت ءُ ستا نہ اِنت، بلکیں اے دست ءِ سانکل راجدپتر ءِ ھما تاکدیم کہ بانڑی ءُ گُل بی بی گِندگ بہ اَنت۔ زوراک ءِ زورانسریانی پوچیں اکس ءُ ھونریچیں اھدے وت ءَ گْوپگ ءَ اِنت، بلے جُھد اِیرموش ءُ گُٹگیر بوگ ءِ بدل ءَ توانمند ءُ چیردستیں راج ءِ مُھکمیں اُوست ءُ اُمیت بوان اِنت۔ ھمے مُھکمیں اُوست ءُ اُمیت مئے راجی توان ءُ اِیمنیں بامسار ءِ وژدلیں مِستاگ ءُ دِرینیں کلوہ اِنت۔
بلے! اے سکیں ساھت ءَ ھما کہ بلوچ ءِ نام ءَ پولنگ ءُ گْواتگریں ماڑی ءَ نشتگ ءُ بٹاک شتور دے اَنت، زورگر ءِ منّہ وار ءُ ھوکار اَنت، ھر دانک ءُ ھبر ءِ سر ءَ سر چنڈین اَنت، چہ آیاں بلوچ بوگ ءِ ساد ھما روچی سِستگ کہ آیاں وتی اولی گام پارلیمنٹ ءِ سارتیں ساھگ ءَ اِیر کُرتگ ءُ واجہ ءِ سلام ءَ سر پہ سُجدگ ءَ دور داتگ۔
ھو! اے بلوچ ءِ دوست ءُ دوزواہ نہ اَنت، اے ھما بشوشگ اَنت کہ آیانی دست گوں مئے تنگوھیں پُسّگانی ھوناں میچل، شیشاریں شار ءِ چِکّگ ءُ ننگ ءِ لپاشگ ءَ ھمدست، گُڑا اے ھِچ رنگ ءَ مئے دردوار نہ بہ اَنت۔
وت ءَ ھرچی کہ ھپتاد ءُ ھپت پوشکانی تہ ءَ سِتر ءُ بہ ڈکّ اَنت آیانی کارپد سھرا ءُ کدی چیر نہ بہ اَنت، پمیشکا اے وھد مارا گْوانک جَنگ ءَ کہ وتی زور ءُ واک ءَ گوں راجی ساد ءَ ڈکّ بہ دے اِت ءُ نوں دیم پہ منزل ءَ مُھکمیں گاماں شھار اِت، پرچا کہ راجی توان ءِ دیم ءَ گیدی ءِ ھچ تاکت داشت نہ کنت۔ اگاں راجی توان ءِ چِنگ ءُ پُچگ ءَ ما سوبین بوت اِیں، گُڑا پہ جزم مئے راجی ھار اے بے پدانکیں ریاست ءَ انچو پتار دنت کہ جِنا ءِ کبر ءَ شموش اِیت ءُ چہ دُگنیا ءِ مُلبت ءَ پہ مُجّتی گار ءُ گُمسار بیت۔۔۔۔۔۔۔۔
گُڑا مارا وتی راجی ڈُبّہ ءُ زمہ واریانی بارو ءَ آشنا ءُ گوں گچین ءُ مُھکمیں شونداتاں جُنزگی اِنت، چی ءَ کہ راجانی سوبمندی ءُ دیمروئی ءِ واستا مُھکمیں شوندات ءُ پیشبندیانی سکا بلاھیں ارزِشتے، ءُ اے دنیا کہ مرچی اِلم ءُ زانت، ٹیکنالوجی ءِ پِڑ ءَ ماں آزمان ءَ سر اِنت، اے ھمے مُھکمیں پیشبندی ءُ شونداتانی مُزّ ءُ برورد اِنت۔
پمیشکا مرچیگیں جاورانی رِد ءَ بلوچ ءِ ھر بھرگ ءُ کواسیں سراناں جیڑگ ءُ سوڑگ کنگی اِنت کہ پہ مئے راجی آکبت ءِ ساٹگ ءَ کُجام دگ ءُ شوندات بے مُلّ اِنت مارا ھما زورگی ءُ جُنزگی اِنت، چی ءَ کہ مئے توامیں بھرگانی مول ءُ منزل یک۔
پرے واستا پہ راجی مول ءُ مکسد ءِ واستا مارا راجی جُنز مُھکم ءُ اے جُھد راج ءِ گس گس ءَ ھوار دنیا ءِ ھر تک ءُ پھنات ءَ شنگ ءُ تالان کنگی اِنت کہ داں زورگر ءِ زوراکیانی داستان پاشک ءُ ما وتی منزل ءَ زوت سر بہ اِیں، بلے اے ھبر ءَ من پد ءَ گْوش آں کہ اے سکیں ساھتاں مئے شوندات مارا زندمانے شکسا اِیت۔
پمیشکا مارا اے سکیں ساھتانی رِد ءَ گوں گچین ءُ مُھکمیں شونداتاں دیم ءَ آھگی ءُ گام پہ منزل ءَ شھارگی اَنت۔ پرچا کہ ھوناکیں وھد گوں وتی ھوناکیں جُڑاں ڈیھ ءِ ھر پاند ءَ گْوارگ ءَ اِنت، بلے مئے مُھکمیں شوندات راجی زندمان۔ ابید ء راجی زندمان ءِ پھازگ ءَ مارا زندمانے نیست۔۔۔۔۔۔۔۔
