گچینکاری پہ ھما راجاں ارزشت دار اِیت کہ آ راج آجو ءُ وتی سرڈگار ءِ وتواجہ اَنت، بلے پہ بلوچ راج ءَ پاکستان ءِ بیرک ءِ ساھگ ءَ گچینکاری چوشیں مل ءُ ارزشتے نہ دار اِیت، چی ءَ کہ بلوچ وتی جند ءِ سرڈگار ءِ سر ءَ درآمد ءُ درانڈیھ اِنت۔
اے بابت ءَ ما گوں بلوچ راج ءَ اے راستی مدام گْوشتگ ءُ انوں ھم گْوشگ ءَ اِیں کہ آ کس پاکستان ءِ بیرک ءِ چیر ءَ بلوچ راج ءَ گندگ لوٹ اِیت، گڑا آ ھچ رنگ ءَ بلوچ راج ءِ دوزواہ ءُ پانکجن نہ اِنت۔ بہ ھل کہ آ وت ءَ پہ نام راجدوست ءُ بلوچ راج ءِ دوزواہ گْوش اِیت، بلے آ پاکستان ءِ وپادار ءُ بلوچ راج ءِ راجی بدواہ زانگ بیت، چی ءَ کہ بلوچ راج ءِ راجی زندمان ءِ مانزمان آجوئی اِنت، ابید ء آجوئی ءَ بلوچ راج رژنائیں آکبتے ءِ ھدابند نہ بیت۔
بلوچ راج اے ھبر ءَ شری ءِ سر ءَ بہ زانت ءُ شیوار بہ بیت کہ اے ریاست منی وژدلیں روچانی مانزمان بوت اِیں گڑا آئی ءَ بیست ءُ ھپت مارچ نوزدہ سد ءُ چل ءُ ھشت ءَ زورانسری منی آجو ءُ وتواجھیں گلزمین نہ گپت، بلکیں آئی ءَ گوں من ءَ ناں ، منی گلزمین ءِ گواجن ءُ مڈیاں مھر اِنت۔ ءُ ھمے کس ک پہ آئی ءِ زور گپتیں واجھی ءِ برجاہ دارگ ءَ لوگ پہ لوگ گرد اَنت ءُ ووٹ پنڈ اَنت، اے چتور مئے دوزواہ ءُ راجی آکبت ءَ موک اَنت ءُ ما وتی جند ءِ گلزمین ءِ سر ءَ آجو ءُ وشھالیں زندمانے ءِ واھند بہ اِیں۔۔۔۔۔؟
پمیشکا مارا اے ھبر زانگی اِنت کہ مئیگ ءُ دژمن ءِ سیادی چی اِنت، اگاں ما اے ھبر پہ دلجمی زانت کہ مئیگ ءُ زورگریں ریاست ءِ سیادی گلام ءُ واجہ ئیگ اِنت، گڑا پہ ستک زورگر ءِ بگیر ءَ راجی آجوئی ءِ جھد ءِ دیم ءَ برگ ءُ ماں منزل ءَ سر کنگ مئے راجی ڈبہ ءُ زمہ واری بیت دانکہ راجدپتر ءُ آیوکیں پدریچ ءِ دیم ءَ میاریگ مہ بہ اِیں۔
اے گْوستانکی راستی یے کہ راجدپتر ھچ کس ءَ نہ بکش ایت، بلکیں ھرکس ءَ گوں آئی ءِ کردار ءُ کارپداں گیر کار اِیت ءُ یات کنت۔
اے پیسلہ مئے شمئے دست ءَ اِنت کہ ما راجدپتر ءِ تاکدیماں پہ وت، پہ وتی راج ءُ آیوکیں پدریچ ءَ کجام روچانی لوٹوک اِیں، اگاں نا باند ءَ ابید ء پشومانی ءُ اِٹ اِڑے ءَ دگہ ھچ مئے دست ءَ نیئت، گڑا گھتر ھمیش اِنت کہ ما مروچی وتی راجدوستی ءِ مناک ءَ بہ دے این ءُ اے گپ ءَ باور بہ کنائین اِیں کہ مئیگ ءُ زورگریں پاکستان ءِ سیادی واجہ ءُ گلام ئیگ اِنت، ءُ ما ھما راجی جنگول ءُ جھدکارانی ھمراہ اِیں کہ آ پہ مئے راجی آجوئی ءِ موکگ ءَ سرانی نْدر ءُ کربان کنگ ءَ چک ءُ پد نہ اَنت۔
ھمے رنگ ءَ مارا چہ اے ھبر ءَ ھم ناآشنا بوگی نہ اِنت کہ اے گچینکاریانی بھر ھما مردم اَنت کہ مئے چکچینی ءَ گوں دژمن ءَ ھمدست اَنت۔ مروچی ماما ءِ گدان ءَ، بلوچ یکجھتی کمیٹی ءِ پتر ءَ ترا ھزاراں مردم دست کپ اِیت کہ روچ رھمانی آیانی زھگ ریاست ءُ آئی ءِ کاسگ چٹیں کشندہ ٹولیاں آوار جتگ ءُ بیگواہ کرتگ اَنت، بازیں جون دز کپتگ کہ آیانی پجار نہ بوتگ، کے بہ زانت کئی کئی جون اَنت۔۔۔۔۔؟
ءُ دومی ریاست ءِ ھاس ءُ ناسیں کشندہ ٹولی سی ٹی ڈی ءَ انچیں دْرچے بندات کرتگ کہ لشکر آوار بہ جنت ءُ آیاں وتگڑں مکابلہ ءِ نام ءَ ’بہ جن ءُ دور بہ دے ‘ کہ من ناشرکار جتگ اَنت، بلے بژن پر اے ھبر ءَ بیت کہ بلوچ ءُ اے رنگ رنگیں چکچینی ءِ پشت ءَ ھمے نامگپتیں وزیر ءُ گزیرانی دست اِنت کہ آ مئیگ ءُ شمئے گْور ءَ ھر پنچ سال ءَ پد ووٹ ءِ پنڈگ ءَ کاینت ءُ وتی دروگیں رپک ءُ پندلانی آماچ کن اَنت، بلے مارا رد کپگی نہ اِنت کہ ایشانی اے کارپداں مئے آکبت ءَ روژنائی ءِ بدل ءَ گیشتِر تھاردیم کرتگ ءُ کنت، گڑا مئے راجی زمہ واری بیت کہ ما آ کارانی بھر مہ بہ اِیں کہ آ مئے راجی تاوان ءِ سبب جوڑ بَہ اَنت۔
ھمے وڑ ءَ تئی ورناھانی آوار جنگ ءُ ژانگولیں جونانی چگل دیگ، چہ زندان ءَ کشگ ءُ گاڑی ءَ سوار کنگ، ءُ ھمے گاڑی ءَ را تْراکناکیں شورہ ءِ بندگ ءُ تْراکینگ، اے ریاست ءِ زلمانی کجام داستان ءَ بہ وان ئے ءُ وت ءَ پجا آرگ ءِ کوشست بہ کن ئے گڑا پہ ترا اے نامگپتیں گچینکاری ءَ ھچ وڑیں ارزشتے نہ بیت۔ پمیشکا گھتر ھمیش اِنت کہ وتی آکبت ءُ آیوکیں پدریچ ءِ بارو ءَ بہ جیڑ اِت، اے راجی جز ءِ اندر ءَ وتی ونڈ ءَ بہ دئے اِت دانکہ باندا بژنیگ ءُ پشومان مہ بَہ اِت، چی ءَ کہ گْوستانک پہ من ءُ تو بند نہ بیت، ناں کہ باندات ءِ کواس ءُ گْوستانک نویس وتی ند ءَ پہ مارا جمبین اِیت، بلکیں آ ھمائی ءَ نبشتہ کنت کہ راست ءُ گواچن اِنت، گڑا کے ءَ اے ھبر پہ وتی بالاد ءَ شات بیت۔۔۔۔۔۔۔۔؟
من سرپد بہ آں نیست چوشیں کسے کہ آ وتی بالاد ءَ بدیں دروشمے ءَ گرگ ءُ نبیسگ ءَ شادمانی کنت، گڑا پرچا ما اے ڈنگ ءُ شپکاں، بلوچ راج ءِ کشندہ ءُ راجدْروھاں وتی سروکی ءِ پاگ ءَ بند اِیں، بلکیں اے مارا توامیں بلوچ راج ءِ دیم ءَ پاشک ءُ پدر کنگی اَنت کہ اے مئے بدواہ ءُ زورگِر ءِ ھم کار اَنت۔
گڑا اے مئے راجی ڈبہ ءُ زمہ واری اِنت کہ ما ھشت پروری ءِ نامگپتیں گچینکاری ءَ وتی ڈگار ءِ سر ءَ گوں راجی توان ءَ بے سوب بہ کن اِین ءُ دژمن ءِ ھمرائی ءَ جھان ءَ اے کلوہ بہ دے اِیں کہ ما وتگڑیں ریاست ءِ وتگڑیں گچینکاری ءِ منوگر نہ اِیں، بلکیں مئے جھد ءُ داتگیں دمونیانی دیگ ءِ مل آجوئیں بلوچستان اِنت۔ ابید ء آجوئی ءَ دگہ ھچ دارو مئے زیمانی درمان نہ اِنت۔
