شیشاریں کارِست

اے ادارُکی زِندمان ءِ رجگءُ گوناپ دَیَگ ءَ بنی آدم وتی زِرد ءِ گِدان ءَ ھزاراں واب سمبرینیت ءُ وت ءَ دُگنیا ءِ ھاکم لیک اِیت، بلے راج ءِ دِل ءُ گیدی ءِ دمکاں دْرپش اَنت ھما بالاد کہ آ وتی وابانی سمبرینگ ءِ بدل ءَ راجی واب ءِ مانا کنگ ءَ درکپ اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔

مرچی دُودا ءِ پدجَنَگ ءَ سمّی ءَ وتی واھِشتانی کُڈُّک کرُوتکگ دگ ءُ چارراھاں جکسّینگ ءَ اِنت، بدواہ پمیشکا آچش ءُ چِرّک ءَ آسے کپتگ وڑ وڑیں اِیلنگی ءُ بُھتام تْراشگ ءَ اِنت دانکہ من وتی بے سوبیں رِپک ءُ پندلانی سبزینگ ءَ سوبین بِہ بَہ آں، بلے راستی ھمیش اِنت کہ

تو بجن تژن ءُ تو بِہ بند بُھتام
پہ گْوشگ وژنام نہ بیت بنّام

ءُ ھمے داب ءَ مھرنگ ءَ وتی جلشک کیچ ءَ بِہ گِر داں ڈیھ ءِ توامیں ھدّ ءُ سِیمسرانی ھواری ءَ زُورگِر ءِ دِلبند ءَ تلینتگ، پمیشکا بدواہ روچے گوں نوکیں پندلے ءَ دیم ءَ کَیت ءُ ھمے ناشرکاری ءَ گُلائیش اِنت دانکہ من ایردستیں راج ءِ اے جمبوکیں توار ءَ اِیرموش بِہ کناں ءُ ساھار ءِ جلیں ساھِگ پد ءَ بلوچستان ءِ دمک دمک ءَ شِنگ ءُ تالان بِہ بیت، بلے بدواہ چرے ھبر ءَ ناسھی اِنت کہ سوھو ءُ باسمائیں راج ءِ بیھار دَیَگ ءُ پد ءَ کِنزینگ نہ بوتگیں ھبرے۔۔۔۔۔۔

ھَو! وتی زُوراکی ءُ زُورانسریاں گیشتِر کن ئے، کُشت ءُ کوش ءَ ودّین ئے، زُلمانی نپت ءُ نیراں جکسین ئے، بلے پہ مُجّتی ایردستی ءِ سانکلاں بندیگ کُت نہ کن ئے۔۔۔۔۔۔، چی ءَ کہ مرچی بلوچ ءِ ھر زھگ پہ وتی ڈیھ ءُ راج ءِ پدمنتگی ءِ بگیر ءَ پاد اتکگ ءُ وتواجھی ءِ جار ءَ جَنَگ ءَ انت کہ تو مارا آوار جن ئے ءُ وتی تھاریں کُوٹِی ءَ الم بندیگ کن ئے۔۔۔۔۔، بلے پہ ترا مئے توار ءِ گُٹگِیر کنگ دْروھاپے کہ کدی پیلو نہ بیت۔۔۔۔۔۔۔

مرچی اے ند پہ ھما شیرزالاں نبیسّگ ءَ اِنت کہ آ وتی شیشاریں کِرد ءِ پُژدر ءَ زانگ بَہ اَنت، ءُ ھمے کِرد پہ ابد وژنامی ءُ شرپ ءِ چیدگ بیت۔ نوں اے ھبر گوں ھما شیرزالانی جِند ءَ ھمگْرنچ اِنت کہ وتی آپ داتگیں کِشار ءَ سبزین اَنت ءُ گیمُرگ ءَ نیل اَنت، چی ءَ کہ گْوستانک کِرداراں رج اِیت ءُ گوناپ دنت۔

ءُ ھمے رنگ ءَ ارزِشت داریں ھبر ھمیش اِنت کہ بازیں بامرد ءُ باجن وتی سرانی دیمونی دَیَگ ءَ پد راج ءِ دِلاں ابدمانیں تاکے پہ مُدیمی نبیسْ اَنت کہ شموشگ ءُ بے ھیال کنگ نہ بَہ اَنت، بلے شیرزالیں سمّی ءُ بانُکیں مھرنگ مرچی راج ءِ ھما شیشار ءُ زندگیں کارِست کہ آیانی سر ءَ شائِر شَیر ءُ سَوت نبیسّگ ءَ اَنت، نبشتہ کار کِسّہ ءُ نبشتانک، اکسکار گوں رنگ ءُ وتی ھُنر ءَ اکس جوڑ کنگ ءَ اَنت، ءُ ڈیھ ءِ ھمُک دمک ءَ اُوگام جکسّگ ءَ اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

ھمے رنگ ءَ یک ھبرے من مُدام گوں سنگتاں گْوشتگ کہ چہ دُوری ءَ جور ءُ گُلاب ھردو زیبا اَنت، بلے تو کہ نزیکّ ءَ روئے ھردُکانی پجّار تئی دیم ءَ کَیت کہ کُجام گیشتِر زیبا اِنت، چی ءَ کہ زیبائی ءِ اسل مجگ آئی وشبو اِنت کہ آئِرا اِنچو نام ءُ نامدارے کُتگ، گُڑا من سرپد باں کہ ھر بنی آدم ءِ کِردار ھما وشبو اِنت کہ ھرکس آئی ءَ گِند اِیت ءُ مار اِیت، ءُ کارپد ھما جَور ءِ دَروَر اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔

مرچی ما کہ گُل بی بی، بیبو، ماہ جبو، بانڑی، دِگہ بازیں نامانی دَروَر ءَ دے اِیں، اے آیانی کردار ءِ وشبو اِنت کہ ما آیاں گیر کار اِیں ءُ وتی راج ءِ ھر کاڑ ءَ ھمایانی داب ءَ گِندگ لوٹ اِیں، بلے مرچی بلوچ ءِ ھر جِنکّ ءِ واھگ ءُ ارمان ھمیش اِنت کہ من کریمہ، سُمیہ ءُ شاری، سمّی ءُ مھرنگ بِہ باں دانکہ منی نام وتی راج ءِ مْیان ءَ پہ شرپ ءُ وژنامی گِرگ بِہ بیت، گُڑا مارا اے راستی ھم دلگوش دَیَگی اِنت کہ پہ مُجّتی ئیں کِسّہ ءُ گْوستانکے ءِ بُوَگ ءِ واستا کُجام دگ ءَ کہ ما رھادگ اِیں۔۔۔۔۔اے دگ ءَ اڑاند، سکّی ءُ سوری، وڑ وڑیں اڑ ءُ جنجال دیم ءَ ڈنگر ءُ میلانک بیت، بلے کُل مان آرگی نہ اَنت ءُ گام دیم ءَ شھار دَیَگ ءُ جُنزگی اِنت کہ جڑکوکیں مِنزلے ودارِیگ اِنت۔۔۔۔۔۔

جُنز مھرنگ کہ پہ ترا گالے۔۔۔۔۔۔۔

گُباراں شِنگ مھرنگ ماھِکانے
پہ راج ءَ اُوست ءُ مھر ءِ آزمانے

گوں رنگاں گیدی ءِ جُنزان دیم ءَ
وتی اَھد ءِ سھاریں دُودمانے

تھاری ءِ جبین ءَ آس مالان
اُمیتے، شپچراگ ءُ پاسپانے

پہ بدواہ ءِ بدّیں واھِشتاں آسے
سگارے، زھم ءُ اِسپر، تیرکمانے

زمین جُمبیں توار ءَ ڈانگرینتگ
پد ءَ تئی جُنزگ ءَ اِیں کاروانے

اِھوالے سوب ءُ بیرک گُلزمین ءِ
پہ جُھد ءُ راجی جُنز ءَ ساربانے

لتیپ ءِ گال پہ تو مھر ءِ دُوایے
گوں لبزاں دُوتکگیں درد ءِ بیانے

من پہ جزم زان آں!
اے شَیر ءُ دوئیں دانکانی نبیسّگ کِرد ءِ کامل ءُ توامیں سِپت ءُ ستاہ نہ اِنت، بلکیں کِرد ھما شھجو ءُ چمّگ اِنت کہ وتی سان ءَ زِندمان ءِ گیابان ءَ ھر بنی آدم ءِ سر ءَ چگل دنت، بلے اے ھرکسی جِند ءَ گوں ھمگْرنچ اِنت کہ کَے وت ءَ کُجام نام ءَ نبشتگ کنت۔
ھمے داب ءَ نازینکے پہ سمّی ءَ۔۔۔۔۔۔۔۔

لاڑے لیلڑے لے لاڑے
لاڑے لیلڑے لے لاڑے
سمّی کِسّھے جنگانی
سمّی لچّھے مھرانی
سمّی دُودا ءِ پاسپانیں
سمّی کُوپگیں بْراتانی

سمّی کیچ پہ تو نازینکے
مشکے سنگر ءُ آدِینکے
جُنز کہ دیمتِر ءَ منزل کَیت
سِستگ مھرمیں پادینکے
سمّی اُوست گُلیں ماتانی
سمّی کُوپگیں بْراتانی

سمّی روک گُلیں ڈیوایے
سور ءُ شادھی ھالویے
اَھد ءِ تنگوئیں بالاچے
جُھد ءِ پھک دِلیں ھمراھے
سمّی سمّل اِیں کاڑانی
سمّی کُوپگیں بْراتانی

سمّی بام پہ تو راھچاریں
بویے شِنگ اِتگ آتاریں
گْوانکے جکس اِتگ ھر دیم ءَ
مارا ڈیھ وتی پکاریں
سمّی بانڑی جُھدانی
سمّی کُوپگیں بْراتانی

سمّی کریمہ ءِ پنتاں گِر
نازینیت ترا نیلیں زِر
شال ءَ داں بِہ گِر تونسہ ءَ
شارے پہ ترا تئی گْوادر
نامے نوک بِہ کن اَھدانی
سمّی کُوپگیں بْراتانی