سوب ھمبلاں سوبین کُت

نبشتہ کار: کوھی بلوچ

زمین مُدام ھما بچ ءُ جنکاں پجا کار اِیت ءُ وتی سینگ ءَ جاہ دنت کہ آیاں پہ زمین ءِ رکّینگ ءَ کُربانی داتگ ءُ وتی راجی زمہ واری پیلو کُتگ اَنت ءُ گُلامی اِش شھمات کُتگ۔ اگاں بلوچ ءِ گْوست ءَ بہ چاریں گُڑا بلوچ بج ءُ جنکاں پہ وتی سرڈگار ءِ رکّینگ ءَ، پہ وتی آیوکیں پدریچ ءِ رکّینگ ءَ، پہ وتی زُبان ءِ رکّینگ ءَ، پہ وتی مال ءُ مڈیانی رکّینگ ءَ، پہ وتی دود ءُ دودمانانی پھازگ ءَ، ءُ پہ وتی راجدپتر ءِ رکّینگ ءَ چنچو کُربانی داتگ ءُ مرچی ھم اے پہ سرڈگار ءِ رکّینگ ءَ، راجی پَجار ءِ رکّینگ ءَ، دود ءُ دودمانانی پھازگ ءَ، پند بُرگ ءَ اَنت۔ ھون ءُ ھید ریچگ ءَ اَنت ، سارتی ءُ تبدیں لِوار سگگ ءَ اَنت، ھار ءُ ھیروپ ءِ ڈول ءَ لگوریں دُژمن ءَ ولگْوج کنگ ءَ اَنت، بلے گُلامی ءَ منّگ ءَ نہ اَنت ءُ پہ گُلامی ءِ گُٹگیر کنگ ءَ وتی آسراتیں زِند ءِ دْراھیں واھگ ءُ واھشتاں کُشگ ءُ دیم ءَ جُنزگ ءَ اَنت۔ مرچی ھما شھیدانی داتگیں کُربانی اَنت کہ لگوریں دُژمن بے سوب بوتگ ءُ وتی بے سوبی ءَ چیر دیگ ءَ اِنت، گُڑا بلوچ راج ھمے سرپد بیت کہ ما سوبین بوتگ اِیں۔

مرچی بلوچ بچ ءُ جنکاں وتی راج ءِ گُلامی مار اِتگ، وتی رَھشون ءُ وتی دُژمن شریں رنگے ءَ پَجّا آؤرتگ کہ منی رکینوک کے اِنت ءُ منی گُلام کنوک کے اِنت۔ مرچی بلوچ بچ ءُ جنکاں ھما کِشک گِچین کُتگ کہ آ کِشگ نمیرانیں بلوچ جُھدکاراں گِچین کُتگ، ھما کِشک کہ شھید واجہ سدو مری ( سھادت مری) ءَ گِچین کُتگ، ھما کِشک کہ شھید بالاچ مری ءَ گِچین کُتگ، ھما کِشک کہ شھید جنرل اَسلم ءَ گِچین کُتگ ءُ ھما کِشک رھبر ءُ رھشونیں ڈاکٹر اللہ نِزر بلوچ ءُ آئی ھمکوپگ ءُ ھمراھاں گِچین کُتگ۔ گُڑا اے ھبر تچک بیت کہ بلوچ ءِ بَچ ءُ جَنکاں سَما کُتگ کہ راستیں کِشک ءُ آجوئی ءِ راہ کُجام اِنت کہ من لگوریں دُژمن ءَ چِتور چہ وتی زمین ءَ بہ گلّیناں ءُ آئی ءَ بے سوب بہ کناں۔ مرچی بلوچ راج ءِ بچ ءُ جنک پہ پھر ءُ شان ندْر بوگ ءَ اَنت ءُ پہ وتی سرڈگار ءِ رکّینگ ءَ، پہ وتی راجی ھستمان ءِ رکّینگ ءَ، پہ وتی آیوکیں پدریچ ءِ رکّینگ ءَ، ءُ پہ وتی مال مِلکتانی رکّینگ ءَ گوں لگوریں دُژمن ءَ دیم پہ دیم بوتگ اَنت ءُ آئی ءَ چہ روتگاں ولگْوج کنگ ءَ اَنت۔ مرچی بلوچ سرمچار آئی ءَ ھما جاہ ءَ توان دیگ ءَ اَنت کہ آئی ءِ وھم ءُ گُمان ءَ نہ بوتگ ءُ پہ آجوئی ءَ نمیران بوگ ءَ اَنت۔

گُڑا بلوچ راج ھمے سرپد بیت کہ نوں بلوچ راج سوبین بوتگ، بلوچ راج ءَ وتی گُلامی مار اِتگ ءُ نوں وشواب نہ بیت۔ مرچی بلوچ راج ءَ لگوریں دُژمن پیشداشتگ کہ ما وتی آیوکیں پدریچ ءَ، وتی سرڈگار ءَ، وتی زِر ءُ زمین ءَ رکّینت کُت کناں ءُ اے سرڈگار ءِ وارس بلوچ اِنت ناں کہ زوراک۔ اے سرڈگار شھیدانی سرڈگار اِنت، اے سرڈگار شھیدانی واھگ ءُ وابجاہ اِنت، اے سرڈگار ءِ پھازگ بلوچ ءِ زمہ واری اِنت کہ آ اے سرڈگار ءَ چہ ترا چوں ءُ چے ڈول پچ گیپت۔ اے جنگ نوں بلوچ ءِ گُڈّی جنگ اِنت کہ گوں لگوریں دُژمن ءَ بوگ ءَ اِنت ءُ بلوچ راج پہ پھر ءُ شان وتی شھیدانی دیستگیں واب ءَ زوت مانا کنت۔ اے ھما سرمچارانی واب ءُ ارمان اَنت بلوچ بج ءُ جنکاں لاچار کنگ ءِ اَنت کہ ابید ء کُربانی ءَ دِگہ ھِچ راہ نیست ءُ دِگہ ھِچ پشت نہ کپتگ، اگاں چیزّے پشت کپتگ گُڑا آ ھمے گُلامی اِنت ءُ آجوئی ءِ جنگ اِنت کہ بلوچ راج ءَ کنگی اِنت۔ گُڑا پہ گُلامی ءِ گلّینگ ءَ بلوچ ءِ بچ ءُ جنک ھد ءَ چہ گیش کُربانی دیگ ءَ اِنت کہ آ مرچی زاھر اَنت۔

پمیشکا مرچی ھما زورگِر ءَ را وھد ھست پہ بلوچ سرڈگار ءِ یل کنگ ءَ، بلوچ ءِ مال ءُ مڈّیانی لُٹ ءُ پُل کنگ ءَ، ءُ لیپانی زورگ ءُ تچگ ءَ۔ اگاں ناں گُڑا تو (ریاست پاکستان) وت شرتر زان ئے ءُ سرپد بوتگ ئے کہ بلوچ ءِ بچ ءُ جنک ترا کُجام وھد ءَ اُوں بے سوب کن اَنت ءُ مرچی تئی بے سوبی ءَ سرجمیں جھان سرپد اِنت ءُ مرچی تئی وتی جند ءِ راج شریں رنگے ءَ سرپد بوتگ کہ بلوچ ءِ جنگ ءَ تو چنچو تاوان وارتگ ءُ ھمک روچ ورگ ءَ ئے۔
گُڑا مرچی تئی کِرّ ءَ پہ تچگ راہ ھست ءُ بلوچ راج ترا پہ درکپگ ءَ راہ دیگ ءَ اِنت، چوش مہ بیت کہ بانداتیگیں روچ ءَ ترا بلوچ راج گْران ءَ بہ کپ اِیت ءُ چہ وتی سرڈگار ءَ در بہ کنت۔ اے اُوست ءَ مہ نِند ءُ مہ چار کہ بلوچ ترا پہ اَرزانیں دِلے وتی زمین ءَ بہ بکشائیت۔ تو یک بنی آدمے ءَ را گُلام کُت کن ئے، بلے یک راجے ءَ را وتی گُلام کُت نہ کن ئے۔ ھما راج ءَ تو وتی گُلام کُت کن ئے کہ آ تئی ھُنراں سرپد مہ بیت یا آ جنگ کُت مہ کنت ءُ گوں گُلامی ءَ زِند بہ گوازنیت۔ گُڑا بلوچ راج ءِ گْوست اے گواھی ءَ دنت کہ بلوچ ءَ ھِچ واریں زوراک ءِ دیم ءَ وتی سر جھل نہ کُتگ ءُ گُلامی نہ منّ اِتگ۔

مرچی بلوچ راج ءِ یلیں ورنا کہ وتی نرم ءُ نازُرکیں جاناں شُورہ بندگ ءُ تئی مُھکمیں بُنجلاں پُترگ ءَ اَنت ءُ ترا بے سوب کنگ ءَ اَنت۔ گُڑا تو اے راج ءَ بِھ وتی گُلام کُت نہ کن ئے ءُ ھِچ وڑیں زوراک بلوچ راج ءَ داشت کُت نہ کنت ءُ اے ھبر اُوں تچک اِنت کہ راج پہ کُشگ ءَ ھلاس نہ بیت، ھما راج پہ کُشگ ھلاس بیت کہ آ گُلامی ءِ منّوگِر بہ بیت یا گُلامی ءَ بہ منّ اِیت ، بلے بلوچ راج نہ تئی زُلم ءُ زوراکیاں منّ اِیت ءُ ناں کہ تئی اے زورگُری ءَ منّ اِیت۔ تو ھما راج ءَ وتی گُلام کُت کن ئے کہ آئی ءَ را زُبان مہ بیت، آئی ءَ راجدپتر مہ بیت، دود ءُ ربیدگ مہ بیت ءُ گْوستے مہ بیت، بلے بلوچ راج ءِ گْوست اے گواھی ءَ وت ھزار براں دنت کہ بلوچ ءَ گُلامی نہ منّ اِتگ ءُ زوراک ءِ دیم ءَ مُدام چو کوہ ءَ مِکّ بوتگ ءُ ساہ ءُ سرانی کُربانی داتگ۔
یک برے پد ءَ گْوش آں کہ اے ھما شھیدانی سرڈگار اِنت کہ آیاں پہ اے سرڈگار ءِ آجوئی ءَ، ءُ پہ آئی ءِ پھازگ ءَ واب دیستگ، وتی لوگ ءُ لوگ ءِ مردم پہ اے سرڈگار ءِ پھازگ ءَ یل کُتگ اَنت۔ وتی آسراتیں زِند پہ اے سرڈگار ءِ رکّینگ ءَ کُربان کُتگ اَنت ءُ پہ آزاتیں ڈیھے ءَ وتی زند ءِ سرجمیں واھگ کُربان کُتگ اَنت۔ گُڑا اے راج ءَ ھِچ وڑیں زوراک گُلام کُت نہ کنت ءُ اے بلوچ راج ءِ گُلام کنگ ءِ واب ءَ اُوں کس مہ گِند ایت کہ من بلوچ ءَ وتی گُلام کناں ءُ آئی مال ءُ مڈّیانی لُٹ ءُ پُل ءَ کناں۔
بلکیں سدّو مری ءِ وابانی مانا “سوب” ءَ کہ اے گام چِست کُتگ ، دلجماں پہ دُژمن ءُ دری تاکتاں اے واب پہ مدامی بے مانا بیت کہ آ بلوچ راج ءِ مال ءُ مڈّیاں لُٹّ ءُ پُل بہ کنت ءُ بلوچ ءَ پہ دائمی گلام بدار اِیت۔ چی ءَ کہ “سوب” تھنا یکیں بٹالین ءُ یونٹے نہ اِنت ، بلکیں بلوچ راج ءِ ھما اُمیت ءُ ارمان اِنت کہ زوت پہ آجوئی رنگ کار اِیت۔ پرے واستا راج ءِ ورنا بیا اَنت ءُ “سوب” ھمے دیستگیں سوبین بہ کن اَنت ءُ راجی بیرک ءَ ڈیھ ءَ ھر ھلک ءُ میتگاں مِکّ بہ کن اَنت ، گڑا مم پہ ستک گْوشاں مئے شھیدانی ارمان مانا بوتگ اَنت۔

سوب پہ راج ءَ ، سوب پہ راجی آجوئی ءَ