نبشتہ کار: ازیز سنگھور
رجانک کار: بانڑی بلوچ
بلوچستان ءِ سرڈگار یک رندے پد ءَ گوں ھوناں مینگ بوت۔ پنجگور ءِ ھند پنچی ءَ پاکستانی پوج ءَ یک زالبولے سکا آزار دیگ ءَ پد گوں ناگیگیں جاوراں نادْراھجاہ ءِ دروازگ ءِ دیم ءَ دور داتگ۔ آ پہ الاج ءَ نادْراھجاہ ءَ برگ بوتگ بلے بیگاہ ءِ وھد ءَ ھمے ھال شنگ بوتگ کہ آئی ٹپّانی درد نہ سگ اتگ ءُ بیران بوتگ۔
اے ھال ءِ اِش کنگ ءَ پنجگور ءِ مردمانی دل پدرد بوتگ۔ یک نیمگے ءَ انسانی ھمدردی ءَ مردمان ءَ نادْراھجاہ ءَ برتگ ، دومی نیمگ ءَ شرم، گم ءُ زھر ءَ آیانی دل ھم سوچگ ءَ بوتگ۔
بلوچ چاگرد ءِ تہ ءَ زالبول تھنا نزور نہ بلکیں اِزّت ، گیرت ءُ ٹکانی شرپ ءِ چیدگ لیکگ بنت۔ اِد ءَ چونیں ھم زالبولے سر ءَ دست چست کنگ میارے لیکگ بیت ، بلے اِد ءَ یک زالبولے آزار دیگ نہ بوتگ بلکیں آئی پجّار گار کنگ بوتگ۔
چہ اے ویل ءِ انچو دیم ءَِ آیگ ءَ سرجم ءَ بلوچستان پرسیگ بوتگ۔ چہ ایشی ءَ پد پنجگور ءِ نادْراھجاہ ءِ زمہ دار جست کنگ بوتگ اَنت آیاں گْوشتگ کہ زالبول گوں ناگیگیں جاواراں نادْراھجاہ ءَ آرگ بوتگ کہ سکا ٹپّی بوتگ۔ بنداتی الاج ءَ پد نادْراھجاہ ءِ انتزامیہ ءَ چہ دمگی واکدار ءِ کمک ءَ پد سپر ءِ دُرسیں چیز سرجم کرتگ اَنت ءُ کراچی ءَ دیم دیگ بوتگ، بلے بژن انت کہ آ بیسیمگ ءَ سر بوتگ کہ ٹپّانی درد نہ سگ اِتگ ءُ بیران بوتگ۔
اے بابت ءَ نادْراھجاہ ءِ انتزامیہ ءَ گْوشتگ کہ آئی مات دُرستیں زوراکیانی وھد ءَ ساڑی بوتگ۔ آئی کراچی ءَ دیم دیگ ءَ ساری لیڈی ڈاکٹراں ٹیسٹ کرتگ ءُ وتی رپورٹ یکجاہ کرتگ، رپورٹ ءِ ھساب ءَ آئی گون ءَ بدکاری ءِ منانک دست نہ کپتگ۔
اے ویل دگہ یک نوکیں درے پچ کنت ءُ ھمے گپ ءَ گیش کنت دانکہ چار ءُ ٹپاس، پٹ ءُ پول ءِ راستی دیم ءَ آھگ ءَ اے دگہ یک آسرے ءَ سر مہ بیت۔ اے راستی وتی جاگہ ءَ اِنت کہ یک جنینے گوں ٹپّی ئیں جاوراں بے کمک ءَ نادْراھجاہ ءَ سر کنگ بیت ءُ رند ءَ آئی ءِ مرگ یک انچائیں ویلے نہ اِنت۔ بلوچ چاگرد ءِ تہ ءَ زالبولانی شرپ ءِ لگتمالی ھچ وڑ ءَ منّگ نہ بیت۔ بلوچستان ءِ وڑیں کسانیں ءُ ھمگرنچیں چاگردے ءَ ھمک ٹک دومی ءَ زانت ءُ اُود ءَ یک جنینے ءِ کد انچو مزن بیت کہ یک ٹوھیں ویلے اِنت۔
چونیں ھم چاگردے ءَ جنینے ءِ پجّار لگتمال بہ بیت اُود ءَ انسانیت نہ مان ایت۔ پنجگور ءِ اے بے نامیں زالبول چہ سرجمیں نزام ءَ جست کنگ ءَ اِنت کہ اگاں جنین پھریزگ نہ بنت گڑا اے کانود ءُ ادارہ پہ کے ءَ اَنت؟
بلوچستان چہ بندات ءَ زوریں بیگواھی ، درکانودی کوش ءُ ریاستی زوراکیانی آماچ اِنت۔ نوں زالبولانی سر ءَ زوراکیانی نوکیں دْرچے بندات بوتگ۔ اے وڑیں ویل تھنا یک مردمے ءِ بگیری نہ اِنت، بلکیں یک چاگردے ءِ بگیری ءَ میارے۔
بلے بژن اِنت اے وڑیں ویلاں سرکار بے توار اِنت، انتزامیہ ءِ چم بند اَنت ءُ چاگرد ءِ واکداریں مردم بے توار ءَ گندگ بنت۔
پنجگور ءِ وڑیں ھنداں زالبولانی چہ گس ءَ در کپگ ءِ سر ءَ ھم پابندی اِنت ،
اِد ءَ یک بے نامیں زالبولے ءِ آزار دیگ ءُ لاش ءِ دیگ بازیں جست ودی کنت۔
چے زان ءَ اے زالبول ھمد ءِ جاہ منندے اَت یا چہ دگہ جاھے ءَ آرگ ءُ اِد ءَ دور دیگ بوتگ؟
چے زاناں اے انسانی کاچاکی ءُ زاتی دُژمنی یے یا کھول ءِ جیڑہ ءِ بنیاد بوتگ ؟
اے جستانی پسو تھنا چہ پکائیں پٹ ءُ پول ءَ دست کپ ایت۔ بلوچ چاگرد ءِ تہ ءَ زالبول مدام گھگیری ، مھر ءُ مات ءِ نگاہ ءَ چارگ بیت۔ ایشی بگیری ءَ زلم تھنا یک مردمے ءِ کم شرپی نہ اِنت، بلکیں سرجمیں بلوچ دودمان ءِ لگتمالی اِنت۔ بلوچستان ءِ مردماں مدام وتی دودمان زندگ داشتگ۔
بلوچستان ءِ سرکار ءُ انتزامیہ ءِ بنداتی زمہ واری اِنت کہ آ اے ویل ءِ شریں وڑے ءَ پٹ ءُ پول ءَ بہ کن اَنت۔ زالبول ءِ پجّار دیم ءَ آرگ بہ بیت ، آئی کھول ءَ انساپ دیگ بہ بیت ، ءُ اگاں کسے میار بار اِنت گڑا آئی ءَ شریں وڑے ءَ سزا دیگ بہ بیت۔اگاں اے ویل ءِ دارگ یا چیر دیگ ءِ جھد کنگ بوت، گڑا اے یک زالبولے ءِ نہ اِنت، بلکیں سرجمیں بلوچ چاگرد ءِ زرد ءِ کوش اِنت۔
