بلوچستان دوبر آجو کنگی اِنت

نِبشتہ کار: کوھی بلوچ

ھما راج آجو بیت کہ آ کُربانی بہ دنت ءُ مُدام زوراک ءِ دیم ءَ چو کوہ ءَ مِک بہ بیت ءُ پہ کُربانی ءِ دیگ ءَ چک ءُ پد مہ بیت۔ پہ وتی آیوکیں پدریچ ءَ وتی زِند ءِ دْراھیں واھگ ءُ واھِشتاں بہ کُش اِیت، آئی ءَ ماں آجوئی ءِ منزل ءِ سر بوگ ءَ کسے داشت نہ کنت ءُ آ مُرادے وتی جُھد ءُ جپاھانی برورد ءَ ھاسل کنت۔
چوش کہ آ راج بِھ آجو نہ بیت کہ پہ کُربانی ءِ دیگ ءَ وتی سر ءَ بہ ڈکّ ایت ءُ وت ءَ چہ زمین ءَ، زُبان ءَ، چہ راج ءَ دور بہ دار اِیت۔ پہ بلوچ راج ءَ یازدَہ اگست ھما روچ اِنت کہ آ اے روچ ءَ یک آجوئیں ڈیھے ءِ واھُند بوتگ، ھما ڈیھ کہ آیاں پہ اے ڈیھ ءِ آجوئی ءَ وتی سالونکیں سر نَدْر کُرتگ اَنت ءُ پہ ڈیھ ءِ ھاتِر ءَ سارتیں ساھگ یل کُرتگ ءُ تیرانی دیمپان بوتگ اَنت۔

یاردہ اگست ءَ چہ زورگریں برتانیا ءِ پنجگاں آجو بوتگیں بلوچستان مرچی دوبر گُلام کنگ بوتگ، ھما بلوچستان کہ یک آجوئیں ڈیھے منّگ بوتگ۔ وھدے کہ آجوئی ءِ باروا مردم جیڑ اِیت یا ھبر کنت گڑا آئی ءَ را اے سرپدی المّ ءَ رس اِیت کہ آجوئی چہ دیمونی ءِ دیگ ءَ پد رس اِتگ، گُڑا بلوچ راج ءَ مُدام زوراکانی دیم داشتگ۔ کُربانی داتگ ءُ انگت پہ بلوچ ءُ بلوچستان ءِ رکّینگ ءَ دیگ ءَ اِنت، بلوچ راج ھما روچ ءَ داں کُربانی دنت کہ بلوچ ءُ بلوچ ڈیھ آجو نہ بوتگ. اَنچُوش کہ بلوچ راج ءَ دومی راج پہ گُلامی ءَ دیست کُرت نہ کُرتگ، اَنچُوش پہ وتی سرڈگار ءِ رکّینگ ءَ دومی راج ءَ نیل اِیت کہ آ آئی ءِ زمین ءَ وتیگ بہ کنت ءُ آئی ءَ را وتی گُلام بہ کنت ءُ آئی ءِ مال ءُ مڈّیاں بہ پُل ایت، آئی ءِ زُبان ءَ گار بہ کنت، آئی ءِ دود ءُ ربیدگاں پادمال بہ کنت ءُ بلوچ راج ءِ چُکچینی ءَ بہ کنت.

وھدے کہ برتانیا لوٹ اِیت من چہ بلوچ ءِ سرڈگار ءَ چے بہ گْوزاں ءُ اوگانستان ءِ سر ءَ اُرش بہ کناں، گُڑا بلوچ راج آئی (برتانیا) ءَ را گْوش اِیت کہ ترا اے ھک نیست اِنت کہ تو چہ مئے سرڈگار ءَ بہ گوزے ءُ اوگانستان ءِ سر ءَ اُرس بہ کن ئے، وھدیکہ بلوچ ءَ پہ وتی ھمساھگیں ڈیھ ءِ پھریزگ ءَ آئی ءِ دیم پہ دیمی کُرتگ ءُ اُرش ءَ نیشتگ، گُڑا برتانیا ءِ زورگر ءَ گوں بلوچستان ءَ ھوار آدگہ ڈیھانی سر ءَ اُرش کُرتگ ءُ بلوچستان دستیگ کُرتگ.

چہ برتانیا ءِ نیمگ ءَ زورگری ءِ آسر ءُ یازدہ اگست ءَ بلوچستان ءِ آجوئی ءِ جار ءَ پد برتانیا ءَ ھمے دمگ ءَ پہ وتی سیتانی پھریزگ ءَ پانگے پکار اَت، پمیشکا آئی ءَ ھندوستان پْروشت ءُ بھر ءُ بانگ کُت۔ چہ ھندوستان ءِ پْرشگ ءَ پد پاکستان جوڑ بوت ءُ پاکستان ءَ پہ توپ ءُ ٹینکانی زور ءَ بلوچستان ءِ سر ءَ اُرش کُت بلوچستان دستیگ کُرت۔ چہ 27 مارچ 1948 ءَ پاکستان ءِ زورگری ءَ بہ گر دانکہ اَنّیگ ءَ پاکستان ءِ بگیری ءَ بلوچ ءِ گَھگیری برجاہ اِنت، بلوچ پہ وتی سرڈگار ءِ دوبر آجو کنگ ءَ وتی سالوکیں بچ ءُ بانوریں جنکاں نَدْر کنگ ءَ اِنت ءُ اے جُھد ءُ جنگ داں آجوئی ءَ ھمے ڈول ءَ برجاہ مان اِیت.

چہ پاکستان ءِ زورگپتی ءَ پد بلوچ راج ءِ سیاسی باسک ءُ راھشوناں پہ بلوچستان ءِ موکگ ءَ، پہ بلوچ ءِ آجوئی ءَ وتی ساہ ءُ جان نَدْر کُرتگ اَنت، آیانی لوٹ ھمیش اَت کہ بلوچستان یک برے پد ءَ آجوئیں ڈیھے بہ بیت۔ مرچی بلوچ راج ھمے روچ ءِ درگت ءَ ھمے کول ءَ کنت کہ پہ ماتیں سرڈگار ء رکّینگ ءَ وتی ساہ ءَ بکش اِیت، بلے ڈیھ ءَ اِنّا ءُ پہ وتی سرڈگار ءِ رکّینگ ءَ دیمونی ءِ دیگ ءَ چک ءُ پد نہ بوتگیں ءُ پہ آجوئی ءَ چک ءُ پد نہ ئیں. گُڑا ھما زوراک ءَ را اُوں مرچی زانگ ءُ پھمگ لوٹ اِیت کہ وھدے بلوچ راج ءَ پہ دومی راج ءَ جنگ کُتگ، گُڑا ترا وتی سرڈگار ءَ چوں بکش اِیت ءُ وتی راج ءَ گوں گُلامی ءِ سانکلاں بند اِیت.

اے جُھد ءِ دیم ءَ برگ ءُ وتی راج ءُ ڈیھ ءِ آجو کنگ مئے شھیدانی واھگ ءُ ارمان اِنت، بلوچ شھیدانی رِتکگیں ھون اَنت کہ مارا پہ دیم ءَ روگ ءَ مُدام ھاٹیگ دے اَنت ءُ کُلیں سنگتانی زمہ واری ھمیش اِنت کہ ما یک برے پد ءَ وتی ڈیھ ءَ آجو کن اِیں۔ مرچی بلوچ راج ءَ پہ وتی سرڈگار ءِ آجوئی ءَ دُرسیں راہ ءُ رھبند گیشّینتَگ اَنت، نوں مارا ھمے رھبند ءِ پاسداری کنگ ءُ دیم ءَ جُزگی اِنت ءُ زورگریں دُژمن پْروش دیگی ءُ بے سوب کنگی اِنت۔

گُڑا بلوچ راجی شھیدانی اے دیستگیں واھگ ءُ ارمانانی، دیستگیں واب ءُ داتگیں کُربانی مارا دیم ءَ برگی اَنت ءُ اے دْراجکَشّیں جنگ ءِ بھر بوگی ءُ دیم ءَ جُنزگی اِنت ءُ دوبر وتی راج ءُ ڈیھ آجو کنگی اِنت، پہ آجوئی ءِ گِرَگ ءَ ھواری ھژدری اِنت ءُ اے پہ ھمُک بلوچ پُسّگ ءَ ھَژدَری اِنت کہ آیاں وتی ساہ ءُ سر پہ بلوچستان ءِ آجوئی ءَ، پہ سرڈگار ءِ رکّینگ ءَ، پہ وتی شھدیں زُبان ءُ راجی پَجّار ءِ رکّینگ ءَ، ءُ پہ وتی مال ءُ مڈّیانی رکّینگ ءَ نَدْر کنگی اَنت۔

بس بلوچ بوگی ءُ دیما جُنزگی اَنت، کُجام ھم گَل ءَ کہ ھوار اِنت، گوں وتی گَل ءَ پہ مُھکمی ھوار بہ بیت، جپاکش بہ بیت ءُ وتی راج ءِ درد ءُ رنج ءَ، وشی ءُ شادھاں ھوار بہ بیت. چی ءَ کہ اے آجوئی ءِ جنگ نہ گَل چار اِیت، نہ وَرنا چار ایت ءُ ناں کہ پیر ءُ کماش، اگاں چار اِیت گُڑا آ کُربانی اَنت کہ من ءُ تو اِش دیاں، ھما کُربانی کہ منی ءُ تئی زِندمان اِنت، منی ءُ تئی راجی پَجّار اِنت، منی ءُ تئی سرڈگار ءِ آجوئی اِنت ءُ دوبر وتی راج آجو کنگی اِنت۔

اگاں ما ءُ شما پہ آجوئی ءَ جنگ ءُ جُھد نہ کُرت گُڑا ھما ھمبلاں ءُ سنگتاں کہ پہ اے سرڈگار ءَ کُربانی داتگ، وتی واھگ ءُ ارمان کُشتگ اَنت، ریاست ءِ زِندان ءِ تھاریں کوٹیانی تہ ءَ سکّی ءُ سوری سَگَّگ ءَ اَنت، گُڑا آیانی اے رتکگیں ھید ءُ ھون، پہ راج ءَ داتگیں اے کُربانی، یا ھما مات ءَ کہ وتی بچّ سالونک کُرتگ ءُ راجی پَجّار ءِ رکّینگ ءَ، یا ھما مات ءَ کہ وتی لاڈیں جنک پہ بلوچ ءِ وشیں باندات ءِ ھاتِر ءَ نَدْر کُرتگ، یا ھما برات ءَ کہ وتی کوپگ گِران کُتگ ءُ راجی آجوئی ءَ ھوار بوتگ، گُڑا آیانی اے داتگیں کُربانی مارا بھ ماپ نہ کن اَنت۔

گوں ھمے توکل ءُ جزبگ ءَ، گوں ھمے لیکہ ءُ دیدانک ءَ مارا وتی آجوئیں منزل ءِ پاند ءَ جُزگی اِنت کہ آ مئے کولیگ بوتگیں سر ءُ زندان ءَ بندیگیں پُسّگانی، در پہ دریں راج ءِ باندات ءَ پہ آجوئی سینگار اِیت۔ پمیشکا ما بلوچ پُسّگ ءِ بستار ءَ وتی راجی پرز ءُ زمہ واری ءِ پیلو کنگ ءَ ھر ساھت ءُ دمان ساڑی بہ بہ اِیں، چی ءَ کہ مارا بلوچستان دوبر آجو کنگی اِنت۔ پہ آجوئی ءَ راستے کہ دیمونی دیگ الم اِنت، آ راج منزل ءَ سر نہ بوتگ اَنت کہ آیاں وت ءَ چہ دیمونی ءِ دیگ ءَ دور داشتگ۔ بیا اِت پہ یکمشتی دیم ءَ جُنز اِیں کہ مارا بلوچستان دوبر آجو کنگی اِنت، مارا بلوچستان دوبر آجو کنگی اِنت.