وانگ ءُ زانگ انسان ءَ را دیم ءَ بارت

نبشتہ کار: ممتاز بلوچ

وانگ ءُ زانگ چی یے؟ وانگ ءُ زانگ انسان ءَ چون سوبین کنت ءُ آئی ءَ را دیمروئی دنت۔ پہ وتی چاگرد ءِ واستا چے کُت کنت۔ مردم وتی چاگرد ءَ چون دیم ءَ بارت ءُ وتی راج ءَ وتی کوم ءَ چون سوبین کنت۔

وانگ یک انچیں اِلم ءُ زانتے آ انسان ءَ را سما ءُ سسّا دنت، مارا وتی ھر مال ءُ مڈی ءِ بابت ءَ سرپدی دنت۔ اگاں یک انسانے شریں وڑے ءَ پھم ایت ءُ زانت وانگ پہ انسان ءَ یک بلاھیں اَرزشتے دار اِیت، چوناھیا ما بہ چار اِیں وانگ انسان ءِ سیمی چم اِنت، پہ چم ءِ پچ کنگ ءِ ھاتر ءَ پہ ما درستاں جھد کنگ المی اِنت۔ وتی چاگرد دیم ءَ برگی اِنت، بلوچ راج ءِ کُمک کنگی اِنت، وتی کوم ءِ بزگی ءُ واری، ھزابی ءُ تنگدستی پھمگی اِنت، اے مئے سر ءَ الم  اِنت کہ مئے راج چنچو بزّگ اِنت۔ انوگیں دور ءَ مئے نودربانی دست ءَ اِنت کہ ما پہ وتی کوم ءُ راج ءَ چے کُت کن اِیں؟ بائد ھمیش اِنت ما وڑے نہ وڑے ءَ سد چیز ءِ توکا یکے بہ کن اِیں پہ وتی آؤکیں پدریچ ءَ۔ وھدے مئے آؤکیں پدریچ مئے چاگرد ءَ گند ایت آیانی جھد بہ گندے مئیگ ءَ چہ گیشتر بیت۔

پہ وتی راج ءَ چے کہ کنگ لوٹیں دیمروئی ءِ ھاتر ءَ مارا ءُ شمارا چی المی اَنت شُما زان اِت؟

آ چیز اِلمے دربرگ اِنت، وانگ ءُ زانگ اِنت، گوں کتاباں سنگتی کنگی اِنت، آ چیز مارا ءُ شُمارا چہ کتاباں رس اِیت دگہ ھچ جاگہ ءَ دست نہ کپ اِیت۔

مرچیگیں دور سائنس، ٹیکنالوجی ءُ کمپوٹر ءِ دور  اِنت، انسان ءَ را دیم ءَ جھد پرما ایت۔ انسان وتارا یک انچیں چاگردے ءِ توکا گوناپے بہ دنت کہ آئی لوٹ پورا بہ بنت۔ انچوش کہ ما آ دگہ پلاسپر ءُ سیاستدان ءُ زانتکاراں بہ چار اِیں مئے چاگرد ءِ توکا بازیں چیزے مئے دیم ءَ کئیت ءُ زاھر اِنت۔ بازیں پلاسپر ءُ زانتکار  بوتگ اَنت گُڑا آیاں وتی چاگرد ءِ دیمروئی ءِ ھاتر ءَ باز جھد کُتگ ءُ انگت کنگ ءَ اَنت۔

منی گْوشگ ءِ مول ءُ مراد ھمیش اِنت کہ ما وتی وانگ ءُ زانگ ءَ بے ھیال مہ کن اِیں، چی ءَ کہ مئے دست ءَ وانگ ءُ زانگ ءَ ابید دگہ ھچ نیست۔ چوش کہ وانگ ءُ زانگ انسان ءَ را ھر وڑیں راہ ءُ رھبنداں پیش دار اِیت،  وانگ ءِ توکا انسان باز چیزاں پھم اِیت ءُ دربارت۔

مارا وانگ ءُ زانگ ءِ بابت ءَ جیڑگی اِنت ءُ مارا وتی بلوچ راج دیم ءَ برگی اِنت، اگاں ما لوٹ اِیں کہ بلوچ راج ءُ مئے زبان، مئے دود ءُ ربیدگ وتی راجی بچار، وتی جیڑہ ءُ جنجالانی زانگ ءَ گُڑا مارا گوں کتاباں مھر کنگی اِنت ما دانکہ وت ءَ بہ زان اِیں، گُڑّا اے المی اِنت کہ مارا ھر وھد ءَ جیڑھانی سبب چارگی اَنت۔ بلوچ راج ءَ گوں ھوار ءُ ھمگرنچ بوگی اِنت کہ انسان دیمروئی بہ کنت۔

 بلے! من اے گْوشگ لوٹ آں کہ وانگ پہ ھر انسان ءَ ھژدری اِنت، زالبول بیت یا کہ مردین وانگ المی اِنت۔ وانگ ءُ زانگ رُژن ءِ نام اِنت، ما باید اِنت پہ وانگ ءُ زانگ ءِ ھاتر ءَ دیم ءَ جھد بہ کن اِیں۔

من کُل بلوچ دوستیں ھمبلاں دزبندی کن ءَ کہ پہ وتی وانگ ءِ ھاتر ءَ الم جھد بہ کن اَنت، وتی بلوچ کوم ءَ دیم ءَ بیار اَنت ءُ وتی بلوچ راج ءَ گوں ھوار ءُ ھمدست بہ بنت۔ شالا بلوچ بات اِت، زندگ ءُ سوبین بات اِت۔