رجانکار: ھسابجار
منی دوستیگیں گْوھاراں ءُ یکیں برات ناسر جان!
من زاناں کہ من شمارا چونیں سکیانی دیمپان کُتگ ءُ چتور شمارا کُلّاں کسانسالی ءَ یک برے پد ءَ جنجالاں پرّینتگ۔
ما چہ دوھزار یازدہ ءَ اے گْرانیں جاورانی دیمپانی ءَ کنگ ءَ اِیں، بلے مروچی ھمے کل بلوچ ءِ کسہ جوڑ اَنت۔ ھردیں نزورتر اِت گُڑا وتی چپ ءُ چاگرد ءَ سیل کن اِت۔
من سرپداں کہ شُمئے کُلانی ڈُبو مدام من وت زُرتگ، پہ ھمے اُوست ءَ کہ اے گْرانیں بار شُمئے سر ءَ مہ لیٹ اِیت، بلے بلوچستان ءَ نشتگ ئے اے وڑ بیت کنت، بلکیں چد ءُ گنتر ھم بیت کنت پہ اِشی وت ءَ دلجم کن اِت۔
ماں زندان ءَ مئے اولی گندوکی ءِ ساھت ءَ اولی بر ءَ من وت ءَ شُمئے کلانی تہ ءَ دیست۔ ھما بے کراری ءُ پگر مندی، پد ءَ چیزانی ھما داب ءَ آرگ ءِ بے سبری، ھمیشی ءَ گْوش اَنت ھون ءِ سیادی، بلے مئے دست ءَ چی ءَ رس اِیت ؟ اے ھم مئے بھت ءَ کپتگ ءُ ھمک بلوچ ءِ بھت انچوش اَنت۔
اے کاگد ءَ من چہ وتی زندان ءِ کوٹیوک ءَ نبشگ کنگ ءَ آں، پرچا کہ من گندوکی ءِ ساھت ءَ ھما دُرستیں گپ کُت نہ کُت اَنت کہ من ءَ کنگی اِت اَنت۔ اے زند پہ من یک نوکیں تجربگے، من انگت گوں وتی برات ءُ گْوھاراں ماں زندانے ءَ گپ کنگ در نہ بُرتگ۔ من لوٹاں شُمارا دلبڈّی بہ دیاں بلے من ءَ لبز نہ مرّینگ ءَ اَنت۔ نی من ڈڈّ تِر بیان ءُ وھد ءِ ھمراھی ءَ شُما ھم ڈڈّ بہ اِت۔
یات بدار ات کہ وھدے مئے پت شھید کنگ بیت، آ وھدی ما چتور ھور ءُ وت ءَ ڈڈّ کُت؟
من لوٹ اِتگ اَت کہ چوروی ءَ ابید ھم شُمئے زند وشھال بہ بیت۔ منی اُوست ھمیش اَت کہ شما بھ پولوسی بیڑ ءُ انگر ءُ زندانی در مہ گند اِت، بلے مئے دست ءَ چی بیت؟
اے چکاس، جنگی زندے ءِ تھلیں راستی اَنت۔ ماں بلوچستاں ءَ ما وتی منشا ءِ زند گوازینت نہ کن اِیں، دیمتر ءَ چد ءُ گنتری بیت کنت، بلے شرّی بیت نہ کنت۔
مئے کماش ءَ کہ سوڑگے کُتگ ءُ وت ءَ پہ بلوچ ءِ ھک ءَ ندْریگ کتگ، ءُ چہ آئی ءَ پد ما کُلاں ھمائی ءِ رھبند زرتگ ءُ گوں ھمے جھد ءَ بندوک بیتگ اِیں ۔ نی اے گْرانیں ساھتاں شُما یکے ءَ دومیگ ءِ دلگوش گور کنگی اِنت۔ یکے دومیگ ءِ کوپگ بیگی اِنت۔ بھ مہ شموش: اسلیں واک ھڈ ءُ بندانی نہ اِنت، بلکیں دل ئیگ اِنت ءُ لیکہ ءِ، وت ءَ چہ تھ ءَ مُھر کن اَت، لیکی بنیاد ءَ مُھکم بہ بہ اِیت۔ یکے دومیگ ءِ کوپگ بہ بہ اِت۔ بھ وت ءَ نزور بیگ ءَ مئیل اِت، ءُ یک گپّے ءَ دلجم بہ اِت کہ شُمئے گْوھار نزورینے نہ اِنت۔ نزوری مئے بیھ ءَ مان نیست۔
اے وھد اِنت مھکم بیگ ءِ، زبان ءِ سر ءَ اُوشتگ ءِ ءُ وتی بلوچیں برات ءُ گْوھارنی ھمکوپگی ءِ۔
ھاوند ءِ میار اِت۔ بلوچستان ءَ ھاوند بہ پھرز اِیت۔ اے وھد ءَ کہ من اے کاگد ءَ نبشتہ کنگ ءَ آں نہ زاناں ائید کدیگ اِنت، بلے من شُمارا ءُ بلوچ راج ءَ پیشگی ائید ءِ مراد باتی دے آں۔
گوں نیکیں واھگاں
مھرنگ بلوچ
چہ وتی زندان ءِ کوٹیوک ءَ نبشتگیں
پشمبے بیست ءُ ھپت مارچ
