سرگْوستے پہ سنگت رپیک جان ءَ

نبشتہ کار: ساگر نور

منی زانت کار ءُ ھستی رپیک جان بوتگ، من ءُ رپیک سک یکجاہ ءُ دوستیں سنگت بوتگیں۔ کسانی ءَ تاں اے وھد ءَ انگت ھم  یکجاہ ءُ ما سنگت ءِ وڑ ءَ بوتگ اِیں، من ءَ آئی ءَ گْوشتگ ءُ سرپدی داتگ ءُ اے جاگہ ءَ آؤرتگ۔ من ءَ یات اِنت کہ 2007 ءَ رپیک جان وتن ءِ جُھد ءَ کہ ھوار بوتگ اَت، من ءُ دگہ لھتیں سنگتاناں سرپدی دات ءِ ءُ گْوشت ئِے کہ وتن ءِ جنگ ءَ وتارا پُشت ءَ ھچبر مدار اِت، پرچا کہ اِے جنگ تھنا منئیگ نہ اِنت، منئیگ سنگتانی ھم نہ اِنت، اِے جنگ درستیں بلوچ ءُ بلوچستان ءِ بلوچانی جنگ اِنت، اگاں مرچی ما اے جنگ ءَ وتی نہ پھم اِت ءُ نہ زانت گُڑا پاکستان ءِ ریاست مارا دور ءَ کنت ءُ نُکسان دنت۔

من آئی ءِ گپّ شری یے سر ءَ گوشداشت ءُ سرپد بوگ ءِ جُھد کُت کہ یک روچے بئیت کہ من وتن ءِ واستا کارے کُرت بہ کن آں۔ انچو وھد رواں بوت.2013 ءَ من ءَ دیمے دات، گُڑا سنگتانی کِر ءَ من اُود ءَ شُت آں ءُ سنگت دیست آں۔ سنگتانی مھر دیست اَنت، من ءَ ھچ کمی ءِ مارشت نہ بوت کہ من دگہ جاگھے ءَ آں انچیں مھروانیں سنگت ھستگ اَت۔

گُڑا من لھتیں وھد ءَ سنگتانی کِر ءَ بوت آں پد ءَ من شہ سنگتانی کِر ءَ وتی کار پارگ کُرتاں ءُ پہ وتی ھند ءَ شُت آں، گڑا چیزّے وھد ءَ من کار کُت انچو وھد رواں بوت۔ 2015 ءَ پوج اتک، گچک ءَ نِشت ءُ چوکی جت ءُ گُڑا ما اِے پوج ءِ آھگ ءَ گیشتر مھکم بوت اِیں، گُڑا انچو پوچ ءَ ھند ءِ تہ ءَ گشت کُرت ءُ لوگ پہ لوگ ءَ پٹ ءُ پول کُرت۔ پہ دیم مردمان ءَ لٹّ ءُ کُٹّ کُرت، بازیں مردمے بند کُت بازیں مردمے بیگواہ کُرت۔

گُڑا پوج ءَ وھد وھد ءِ سر ءَ دیم پہ سولیر ءَ اَتک ءُ مئے گِسان ءَ پٹ ءُ پول کُت ءُ آھری وھد ءَ گِسان ءَ آس مانداشت ءُ سُتک ءُ شُت، انچو چار پنچ رند ءَ اتک ءُ مئے گِس مانداشت ءُ شُت پد ءَ 2018 اتک ءُ مئے مَشین ءُ دکان مانداشت ءُ شُت، ما اِے پوج ءِ لاچاری دیست ما گیشتر مھکم بوت این ءُ وت ءَ گشیتر مھکم کُرت کہ پاکستان ءِ ریاست ءَ را ما انچو مجبور ءُ لاچار کُتگ کہ ابید ءِ گِس ءِ ماندارگ ءَ دگہ ھچ کُت نہ کنت۔

2021 پوچ پد ءَ اتک ءُ پشتُکو نِشت چوکی جت، گُڑا انچو لاچار اَت۔ پوج کہ کُج ءَ شپانکے دیستے گُڑا اِشی انچو گِپت ءُ برت بند کُرت، پد ءَ سولیر ءَ اَتک ءُ کجام جاگہ ءَ کہ لوگے یا دگہ ڈگارے ءِ سر ءَ کومے یا کُرمے دُرستان ءَ سُتک ءُ مردماناں بیھار دات کہ دو روچ ءَ وتی گِساں پشتُکو بیار اِت، اِے مردم تُرس ءِ آماچ کُت اَنت۔

مردمان ءَ لڈّینت ءُ بُرت اَنت ئِے، پد ءَ رند ءَ اتک ءُ کُج ءَ گِسے بوتگ، گُڑا مانداشتگ سُتکگ اَنت۔ لھتیں وھد ءَ انچو لاچار بوتگ کہ ھند ءِ مردماں بہ گر بند بہ کن ءُ بجن، پشتُکو ءَ بازیں مردمے شھید کُرت۔ منی زانگ ءُ زانت ھما روچ ءَ بوت کہ  رپیک جان ءَ من ءَ اے جُھد ءِ  بارہ ءَ سرپد کُت ءُ یک انسانے بوت آں، اگاں آ روچ ءَ مارا سرپدی دیگ مہ بوت اِیں گُڑا من شریں انسانے جوڑ بوت نہ کُت ءُ اے جُھد ءِ ھسا بوت نہ کُت۔

 رپیک جان مُدام ھست ءُ سلامت بات ئے۔