نبشتہ کار: کوھی بلوچ
دْروت ءُ دْرھباتے بانُک!
من زاناں اے ساھت ءَ تو ھمے جیڑگ ءَ ئے کہ منی بزّگ ءُ لگتمالیں راج چے ھال ءَ اِنت یا منی ھوری ءَ زوراک ءَ کُلیں راج بندیگ کُتگ۔
بانُک!
انچو کہ تو مُدام تچک بوتگ ئے ءُ مُدام راست ءُ تچکیں ھبر کُتگ، من اُوں راست ءُ تچکیں ھبر کناں کہ من گوں اے مُچی ءَ ھوار نہ آں، بلے بلوچ راج ءَ پہ بزّگی ءَ گِندگ اُوں۔ کُلیں چیز منی دیم ءَ اَنت ءُ من کُلیں چیزاں گِندگ ءَ اُوں کہ زوراک ءَ گوں بلوچ راج ءَ چے کُتگ ءُ چے کنگ ءَ اِنت۔
بانُک!
اے ساھت ءَ شال ءَ بِہ گر داں بے مُرادیں گْوادر ءَ دَگ بندوک اَنت، ماتانی زار ءُ پریات ءِ توار اَرش ءَ سر اِنت، براتانی گْور ءِ گُد ھونیں اَنت، بانُکیں گْوھار گوں زُوراک ءَ گِر ءُ چیل اَنت، بازیں بلوچے بندیگ کُتگ ءُ زوراک ءَ ترا گوں ھوار بازیں بلوچے بُھتام جَتگ ءُ گْوشتگ کہ اے دُرس ناشریں مردم اَنت۔
بانُک!
من زاناں اے کہ ساھت ءَ ترا وتی بندیگ بوگ تورَگ ءَ نہ اِنت، تو ھمے جیڑگ ءَ ئے کہ باریں منی بَزگ ءُ لگتمالیں راج ءِ چے ھال اِنت، باریں اے زوراک ءَ کے جَتگ ءُ کے کُشتگ، باریں چہ منی گار ءُ بیگواھی ءَ چِہ پد زوراک ءَ دگے چینچو بلوچ زِندانی کُتگ ءُ باریں کئی بچّ ءِ جون کپتگ ءُ کئی لوگ ءَ آس روک اِنت۔
بانُک!
اے ساھت ءَ سرجمیں بلوچستان پُرسیگ اِنت، ماتانی دست ھُداوَند ءِ دَر ءَ چِست ءُ دُوا لوٹگ ءَ اَنت کہ بانُک کدی واتر کئیت یا بانُک کُجام ھال ءَ اِنت۔ باریں زوراک ءَ کُجام تھاریں کوٹی ءَ بندیگ کُتگ، باریں آپے پہ ورگ ءَ دنت یا ناں، باریں پہ واب ءَ اِشتگ اِش اگاں ناں، باریں آئی ءِ گوم ءَ زوراک چونیں زوراکی کنگ ءَ اِنت؟
بانُک!
تئی گار ءُ بیگواھی ءَ چِہ پد سرجمیں شال بلوچ راج ءَ سر ءَ زُرتَگ، تیرانی دیم بلوچ مات ءُ بانُکیں گْوھاراں داشتگ ءُ بازیں براتے ءَ وتی آھنیں سینگ دُژمن ءِ دیم ءَ مِک کُرتگ ءُ سینگ ءَ تیر وارتگ۔
بانُک!
من نہ زاناں منی اے نِمدی ترا سر بیت یا نہ بیت، من زندگ باں یا نہ باں، چی ءَ کہ اے آجوئی ءِ جنگ ءَ برے مئے سوھان کُتگیں تیر دُژمن ءِ سینگ ءَ سُمب اَنت ءُ برے دُژمن ءِ تیر مئے سینگ ءَ سُمب اِیت۔
گُڈّسر ءَ من ھمے گْوش آں کہ ھر کُجائے سلامت بات ئے، گوں بلوچ راج ءِ گم ءُ وشیاں ھوار بہ بات ئے، گم ءُ سکی مہ گِندات ئے، گیش مُھکم بات ئے ءُ انچو کہ پیسر ءَ جُنزان بوتگ ئے ھمے داب ءَ یکشل ءَ جُنزان بات ئے۔ چہ زوراک ءِ تھاریں کوٹیاں آجو بات ئے۔
