منی بلوچ راج

نبشتہ کار: ساگر نور بلوچ

مئے بلوچ راج سک بزگ ءُ وار اِنت۔ بلوچ راج وت ءَ یک زندگیں راجے بزانت ءُ سرپد بہ بیت کہ بلوچ وتی سرزمین ءِ وارس وت اِنت۔ زانگ لوٹ ایت کہ اِے پاکستانی ریاست کہ مئے مال ءُ مڈی ئِے وتی کبزہ ءَ کُتگ ءُ لُٹ ءُ پل کنگ ءَ اِنت انچوش کہ توری سُھر، کوئلہ بہ بیت یا ٹیل ءُ گیس بہ بیت کہ چہ بلوچستان ءَ درکپ اَنت۔ ھمے ٹیل ءُ گیس کہ چہ سوئی ءَ درکپ اَنت ءُ سوئی ءِ بلوچ دار آس کنگ ءَ اَنت ءُ ھمے گیس دیم پہ پنجاب ءَ روگ ءَ اَنت ءُ پنجابی چہ بلوچ راج ءِ ھُدا دادیں مڈیاں ھیش کنگ ءَ اِنت۔

 چوناھااِے دُرست بلوچ ئیگ اَنت، سرزمین بلوچستان بلوچانی اِنت۔ بلوچ وت ھزاراں سال اِے زمین ءِ  سر ءَ جاھمِنند اَنت ءُ اِد ءَ دگہ کسی پِس ءُ پیروکانی میراس نہ اِنت۔ بلوچستان بلوچانی میراس اِنت ءُ اِے دْراہ چہ واجھیں ھُدا ءِ نیمگ ءَ رس اِتگ اَنت۔ مارا چتور وتی زمین چہ رستراں رکینگ لوٹ ایت۔ اِے نوں بلوچ راج ءِ دست ءَ اِنت۔

بلوچ باید سرپد بہ بیت ءُ بزانت کہ اِے گھگیری(مزاھمت) نو ھجبر نہ اُوشت اِیت ءُ  تاں آزاتی ءَ انشاءاللَّہ انچو دیم ءَ رواں کنت پمیشکا گھتر ھمیش اِنت کہ بلوچ وت ءَ دُور مہ دار اَنت ءُ اِے گھگیری ءَ  وت بہ زان اَنت ءُ بیا اَنت ءُ  دیم ءَ بران بکن اَنت ئِے۔ مئے آیوکیں پدریچ بئیت ءُ سرپد بہ بیت ءُ بزانت کہ اِے گھگیری مئے وتی ماتیں وتن ءِ آزادی ءِ ھاتر ءَ بندات کنگ بوتگ ءُ مارا دیم ءَ برگ لوٹ ایت۔

مرچی مئے مات ءُ گْوھار دگانی سر ءَ کپتگ اَنت ءُ اے داب مئے گْوھار مارا پہ چارگ ءَ دل نہ بنت بلے چہ اِے ریاست ءِ زلم ءُ زوراکیانی سبب ءَ ھمے گْوھار انچو مجبور بوت اَنت ءُ پہ ڈن ءَ درکُتگ اَنت ناں سریگ سر ءَ اَنت ءُ ناں کہ نان پہ ورگ ءَ ھست اِنت اِش۔ سارتی، گوھر، گرم، ھور تُن، گُژن، ھرچ وڑیں سکیاں سگگ ءَ اَنت۔ بلے ھمے ریاست پاکستان کیت ءُ مئے مات ءُ گْوھاراں لگتمال کنت ءُ  گُشاں گیپت ءُ گِرکاں کناں کنت ءُ دیم پہ وتی بندیگجاہ ءَ بارت۔ مئے درد یکے دْرست بلوچ اَنت۔ مارا باید درد مارگ بہ بیت ءُ ھر بلوچ ءَ مئے چینچو بلوچ ورنا ھمے ریاست ءَ بُرتگ ءُ بیگواہ کُتگ اَنت۔ انگت بیگواہ اَنت کَس نہ زانت کہ کُج ءَ اَنت؟

 بلوچ راج باید سرپد بہ بیت ءُ بزانت کہ اِے ریاست پاکستان پہ ما نیک ءُ دوزواہ نہ اِنت ءُ مئےبدواہ ی دژمن اِنت۔ بس مئے مال ءُ مڈیانی ھاتر ءَ اِد ءَ نِشتگ ءُ بلوچ ءِ چُکچینی ءَ کنگ ءَ اِنت۔ بلوچ ءِ ھونانی سوداہ ءَ جنگ ءَ اِنت۔ مرچی مئے شیھدانی بدولت اِنت کہ اِے راجی جنگول ءُ جُھدکاراں اِے جاگہ ءَ آؤرتگ ءُ سر کُتگ۔ نو بلوچ وتی شھیدانی ھونانی سوداہ ءَ مہ جنت ءُ اِے جنگ ءَ دیم ءَ براں بہ کنت۔

 دژمن بلوچ ءَ گار ءُ بیگواہ کنگ ءَ اِنت۔ بلوچستان ءِ تہ ءَ ھزارانی کچ ءَ بلوچ شھید کُتگ ءُ دَور داتگ اَنت ئِے ءُ ھزارانی کُچ ءَ انگت بلوچ ورنا بیگواہ اَنت۔ اے ریاست پاکستان ءَ گْوشگ ءَباِنت کہ کس بلوچستان ءِ  نام ءَ  مہ گیپت۔ ریاست بلوچستان ءِ نام ءَ گار کنگ لوٹ ایت، بلوچانی نام ءَ گار کنگ لوٹ ایت پمیشکا مئے زبان ھم گار کنگ ءَ اِنت۔ مئے ھما بلوچی کہ دود ءُ ربیدگ ھست اَنت ھمایاں گار کنگ ءَ اِنت۔ گُڑا بلوچ راج اے زبان ءِ پڑ ءَ ھم وتی ھمے جنگ ءَ کنان ءُ بہ دیم ءَ روان بہ بکنت۔ اگاں بلوچ نودربر ءُ وانِندہ تھنا روچ ءِ دہ دمان ءَ ھم بلوچی دَرونت ءُ بُنرھبندی نکاناں وان اَنت گُڑا یک ھپتگے ءِ تہ ءَ وتی راجی زبان ءَ شر ءُ راست نبیسگ ءَ زبر بنت۔ ریاست پاکستان بہ زانت کہ بلوچستان بلوچ ءِ سرزمین اِنت ءُ وتی وتن ءُ زُبان ءِ ھاتر ءَ ھرچی کُت کنت۔

 گڑا اِد ءَ بلوچ راج وت ءَ وت رکین ایت پرچا کہ ریاست پاکستان  کہ بلوچ ءِ سر ءَ بادشاھی کنگ ءَ اِنت ءُ اِے یک بے دل ءُ بے ایمانیں ریاستے۔ بلوچ راج وت ءَ مھکم بدار ایت ءُ یکجاہ بکنت گُڑا اِے دژمن ءَ پْروش دات کنت۔ اِے ریاست پاکستان ءَ چہ وتی جاہ ءُ دمگ ءَ کَش اِت کنت۔ بلوچ وت یک ریاستے جوڑ بوت کنت ءُ بلوچ  وتی سرزمین ءِ سر ءَ بادشاھی کُت کنت۔ ھما روچ ءَ کہ یکجاہ ءُ یکمُشت بہ بیت بلوچ راج گوں تپاکی ءَ دیم ءَ رواں بہ کنت۔

اے مئے زمین اِنت۔

سلامت بات بلوچ راج ءُ بلوچستان زندگ بات۔