نبشتہ کار: سبزوو کولوائی
ندر اِنت پہ شھید بوتگیں ھمبل زریپ پنام ء شے جان ءَ، گِند ئے ھر ءِ وشی ءُ لزت ھمک بنی آدم ءَ وتی اندر ءَ لیلو دنت ءُ سھڑین ایت ءُ دْراھیں دنیا ءِ گماں آجو کنت ءُ وشیانی منگیران واب گیج اِیت۔ بید ء مھر ءَ ھمُک انسان چو ھشکیں کَلیگ ءَ ھشک ءُ ھاکوٹ بیت ءُ وھدے مھر بیت ھمک ابدمانیں کارست ابدمان بنت۔ آ مھر توری بیگواھیں بچ ءِ مھر بہ بیت یا آ مھر ڈیھ ءِ وتواجھی ءِ جھد بہ بیت یا گراناز ءُ مھناز ءِ مھر ءِ چیھانٹ بہ بیت ءُ چہ ھمے مھراں یک مھرے ڈیھ ءِ مھر اَت، کہ مُدام چو شے ءِ بالاد ءَ چو دْرپشوکیں استال ءَ ترپناک اَت ءُ چہ شے ھما کارستاں یکے اَت کہ آ مدام گوں جنگاں گلائیش اَت۔
یک بیگاھے ءَ کوش گوں مھلبیں بوھاں ماں کولواہ ءِ ھمُک ڈن ءُ ڈل کوہ ءُ کوچگ چہ وشبوھانی بو اتار اَت اَنت ءُ ھمے بوہ ءُ دونانی تہ ءَ شیھد زریب پنام ء شے جان چو نوک رُستگیں ورنا ءَ ٹھک دیان ءُ دیم پہ دُودر ءِ مچکدگ ءَ پِیداک اَت گُڑا ساھت ءَ پد تیرانی تواراں دُراھیں دُودر ءِ مچانی تاک گوں ھونانی وشبوھاں مین اِت اَنت ءُ تیرانی شُورھاں شے ءِ دْراھیں بالاد گوں ھونانی بوھاں آتار اِت۔ بلے داں مدتے ءَ پد شے ءِ ارواہ زند ءِ گڈی سمسراں رستگ اَت ءُ شے انگت چو راجی جنگول ءَ وپتگ اَت تران کنان ءُ پہ ھمک ورنا ءَ کلوہ دیان اَت۔
شے بلوچ ءُ بلوچستان ءِ ھما راجی جنگول اَت کہ مُدام گوں لگوریں لشکر ءَ جنگ کنان ءُ سپر جنان اَت، برے وپا ءِ رنگ ءَ، ءُ برے چو کپٹن بالی ڈول ءَ جنگ ءَ اَت، شے من ءُ منی پُلیں راج دائم پہ تئی ڈولیں راجی جنگولانی سر ءَ پھر بند ایت کہ آیاں وتی نُگرھیں زند پہ بلوچ ءُ بلوچستان ءِ آزادی ءِ ھاتر ءَ ندر کتگ۔ شے پُلیں کولواہ ءِ ھما ورنائیں راجی جنگول بوتگ کہ دائم گوں وتی راجی جھد ءِ ھمبلاں چو استاد ءِ ڈول ھمک گل ءِ مراگش برجم ئِے داشتگ اَت۔
شے گڈی ءَ بس من ھمے گْوش آں کہ اگاں تئی وڑیں راج پھاز ءُ ملنگے شھید بیت گڑا وتی پُشت ءَ ھزاراں ملنگ ءُ شیدا ودی کنت۔ شے پل تئی گل ءُ گل ءِ ھمک جنگجو پہ تئی وڑیں راجی جنگولانی سر ءَ پھر بند اِیت کہ آیاں وتی زند ءِ دُراھیں وشی ءُ واھشت پہ راج ءِ باندات ءَ ندر کُتگ اَنت۔
شے تو دائم بلوچ ءُ بلوچستان ءِ ھمک راجی تاکدیم ءَ وانگ ءُ زانگ بَہ ئے ءُ تو راج ءِ ھما ابدمانیں کارست ئے کہ تو ھچبر شموشگ نہ بَہ ئے۔
شے جان تو ابدمان ئے!
