نبشتہ کار، ڈاکٹر لاشاری
من ءَ یات اِنت 2017 ءَ کہ منی سنگتے بندیگ کنگ بوت ءُ من چہ وت ءَ ھم تْرسگ ءَ اِتاں کہ باریں منی سنگت چون بیت؟، بلے سال ءُ ماہ ھم چو کیامَت ءِ پیم ءَ اِت اَنت کہ من ءَ ھچ کرار ءُ سکون نیایگ اَت، باریں ھُدا مہ کنت سنگت شھید بیت چون بیت نی ودواس دل ءَ پیداگ اَت، شپ ءُ روچ دوا کنگ ءَ اِتاں یا اللہ منی سنگت ءَ آجو کن ھرچی کہ بندیگ انت دْرستاں آجو کن کہ بندیگی سک گران اِنت، پرچا کہ انسان ھما مُرگ ءَ انت، وھدے کہ تو یک مُرگے کبسے ءَ بکن ئے گُڑا چینچو شیزار اِیت ءُ کوکار کنت، انسان ھم انچش انت، وھد گوست ءُ من ھم چہ ھلک ءَ در کپت آں کہ جاوَر سک ناگیگ اِت انت، بس ھمے سبر ءِ بُنیاد ءَ نشتگ اِتاں کہ کدی وشیں ھالے کیت ءُ منی سنگت آجو بیت، دو سال گوست ءُ شُت، سنگت آجو نہ بوت ءُ ھمے میان ءَ سنگت ءِ گوھار گنوک بوت ءُ سر سر ئِے جت دانکہ گھار ءَ ھم دُنیا یل دات، نی من گیشتر پریشان ءُ چہ اندر ءَ وت ءَ ورگ ءَ اِتاں یااللہ اے چونیں ازابے مئے سر ءَ اَتکگ، من وَ سرجم ءَ پُرشتگ اِتاں ، اے سبب ءَ کہ من ھرچی گندگ ءَ اِتاں ، بلے سنگت ھما ٹارچرسیلانی تہ ءَ بندیگ اَت کہ نا روچے دیست ناکہ شپ بس ھما تھاریں کوٹی ءِ تہ ءَ بندیگ اَت ءُ گُشگ ءَ اَت کہ من بس یکبرے در بیایاں چداں۔ وھد گوست ءُ سے سال سرجم بوت من ھم شپ ءَ جاھے ءَ گوں سنگتاں نشتگ اِتاں کسے ءَ من ءَ پون کُت کہ تئی سنگت آجو بوتگ انگت لوگ ءَ نہ رس اِتگ بلے پیداگ انت، من شگرے گپیت ءُ دست برزاد کُت اَنت اللہ ءِ نیمگ ءَ ، بلے من انگت پریشان اِتاں کہ سنگت وھدے لوگ ءَ کیت ءُ گھار ءَ وتی مہ گند اِیت گُڑا چی آئی ءِ دل ءَ گوز اِیت! من نی اجکہ اِتان ءُ ھیران بوتاں کہ سنگت ءِ گھار ھمے یکیں دانگ اَت کہ اے گھار ءَ چو مات ءِ پیم ءَ مھربان بوتگ سک پہ آئی ءَ پریشان ءُ گمیگ بوتگ، ھیر اے دگہ سھب ءَ من پون جت کسے لمبر ءَ چہ من گپ جت ءُ ھاں ھال کن تو مارا وَ کُشتگ بلے زور زندگیں ، آئی ءَ پہ نرمی ءِ دلیری گشت کہ اے جنگ ءَ من ھم زانتگ من گرگ باں یاکہ کُشگ باں بلے سرجھلی ءُ چمجھلی من نہ کناں نہ کُتگ، سنگت ءِ گپ ءُ ھبر من دیست انت ءُ آ انچش مھکم اَت ! پروش نہ وارتگ اَت ئِے، ھیر گپ باز بوت گُڑا من جُست کُت کہ چتور بوتگ ئے چی گُشتگ ئِے ؟
سنگت ءَ دْرائینت کہ جست ءَ مہ کن من ءَ ھپتگے ءَ درتکگ اش ماھے ءَ دانکہ ربانٹ داتگ اش سک من ءَ جَتگ اش بلے من نہ منّ اِتگ من گشتگ ھو من آپ ءُ تام کُتگ انت من بلوچے آں منی لوگ ءَ دژمنے کیت ما آپ ءُ تام کنیں، نی ھمے گپانی تہ ءَ من گشت گُڑا انی تئی ھیال چی انت ؟
گُشت ئِے کہ آشوب دل ءِ ودتگیں چیزے اے پہ ارزانی درنئیت نی من ءَ ھچ تْرس نیست نی من رستر بوتگاں، من ھم ھمے مھکمی ءَ گوں دلبڈی ءُ تسلہ دات، بلے گُڈی ءَ گُشت ئِے کہ نی من ءَ میتگ ورگ ءَ انت پہ من ھچ پشت نہ کپتگ دْرست شُتگ انت، نی اد ءَ من نشت نہ کناں مرچی بیگواھی یے نہ بوت سرجمیں میتگ ویران انت، گھار ھم یکے اَت ءُ ھُدا ءَ وتیگ کُت بلے ھیر بیت مرگ زند ھست من بلے مھکم آں، ھمے گپ ءُ کسہ بوت اَنت وھد ھمیش انت اے جنگ ءُ جیڑہ ھست انت راج ءَ اللہ وتواجھی بہ دنت ءُ بندیگیں برات کُل آجو بات اَنت بلوچستان آزات بات آمین بات انچش بات۔۔۔
