ندکار: سلیم ناز
گِند ئے سیزده نومبر هر سال ءَ کیت ءُ روت بلے منی هیال ءَ اِے روچ بلوچ راجدپتر ءِ سیاھتریں روچاں چہ یک روچے چیاکہ اے روچ ءَ بلوچ راج ءِ شمهیریں بچ، جِنک، بزرگ، کماش، مات ءُ گْوهاراں وتی تنگهیں جان پہ گلزمین ءِ رکیگینگ ءَ ندر کتگ ءُ وتی ھیسی ئیں سر کربان کرتگ انت۔ بلوچ زمین ءِ ھر تک ءَ شمارا شھیدانی رتکگیں ھون گِندگ ءَ کا اَنت ءُ اے ھون پہ یک مکسدے ءَ ھر روچ بلوچ گلزمین ءِ سر ءَ شلان انت۔ بزانکہ ھمے مکسد ءِ واست ءَ کربان بوکیں ھمُک بچ ءَ گلزمین ءِ سنگارگ ءَ وتی بنکی کرد پیلو کرتگ پمیشکا ما ھمے پگر کرتگ ءُ مروچیگیں روچ ءَ شھیداں یات کنگ ءَ ایں۔ چوناھا شھید مارا ھمک دمان ءَ یات کا اَنت بلے اے روچ پہ ھاس شھمیری ءُ شھیداں ایر کنگ بوتگ۔
راستی ءَ یک چیزے زھن ءَ بہ دار ات کہ سرجمیں بلوچستان ءَ چوشیں لوگے نیست آئی ءِ توک ءَ مردمے چہ یزدی لشکر ءِ دست ءَ شهید کنگ یا گار ءُ بیگواه کنگ نہ بیتگ۔ راجدپتر وت گواه اِنت کہ بلوچ ءَ پہ وتی ننگ ءِ رکینگ ءَ مُدام سر داتگ انگت سر دیگ ءَ چک ءُ پد نہ بیت۔ اگاں مروچی من ءُ تو پہ ایمنی وتی لوگانی توک ءَ وش واب ایں گڑا همے شهیدانی کربانیانی برکت اِنت۔ اگاں ناں، من ءُ تئی هال باریں چی بیتگ اَت، جهد کن اِت اگاں کسے دست ءَ اے روچ دارگ نہ بیت مشکل نہ اِنت بلے چوشیں روچاں وتی دپ ءِ هیالداری ءَ بہ کن ات چیاکہ شهیدانی ارواه شمارا نہ بکش اِیت ءُ ماپ نہ کنت۔ اگاں شما کسے ٹپاں دوا کت نہ کن اِت بلے شهیدانی مات ءُ گْوهارانی دلانی سر ءَ واد پر مہ ریچ اِت، بلوچ بات اِت!
شالا بلوچ راج اِے جنگ ءَ سوبین بات، بلوچستان آجو، وتواجہ، آزات ھیال(سیکولر) ءُ راجمستری(جمھوری) مُلکے بات۔ بلوچ راج وت ماں وت تپاک، یکمُشت ءُ یکتوار بہ بات۔ بلوچ راج ءِ تہ ءَ ھمدردی، ھکوپگی ءُ ھمگامی بہ بات۔ شالا انچوش بات۔
