نِبشتہ کار: سمیر لال
سلال جان! بولان ءِ برپ بستگیں بدن تئی رتکگیں ھون ءِ وشبواں گیشتر مھکم ءُ زیبا کُتگ، سلال جان ءَ وتی زمین دوست بوتگ، گوں وتی زمین ءَ، گوں وتی راج ءَ ،بے کساس مھر ے بوتگ، یک ماتے ءَ گوں وتی بچ ءَ چنچو مھر بہ بیت۔ یک گھارے ءَ گوں وتی برات ءَ چنچو مھر بہ بیت۔ سلال جان گوں وتی ماتیں زمین ءَ ھمے وڑا مھر بوتگ، سلال جان وتی مھر پہ ماتیں زمین ءَ نمیران کُت انت۔ سلال بولان ءِ برپ بستگیں بدن وش کوشیں پروم ءِ بھشتیں ھاک پھر بند ایت پہ تو، تو داں گُڈی تیر ءَ جنگ کُتگ، لگوریں دژمن ءِ دیم ءَ وتی سر جھل نہ کُتگ۔
اے ھما روچ اِنت کہ بولان ءَ سلال جان وتی ھمبازاں زرت،
اے ھماروچ اِنت کہ وش کوشیں پروم ءَ وتی دِلبند ءَ جاگہ دات،
اے ھما روچ اِنت کہ بولان ءِ برپ بستگیں بدن گوں ھوناں سمبھینت، اے ھما روچ اِنت کہ داں گڈی تیر ءَ جنگے کُت۔اے ھما روچ اِنت کہ لگوریں دژمن ءِ سر ءَ آسے روک کُتگ اَت۔اے ھما روچ اِنت کہ بولان ءَ وت ءَ پہ بانوری داباں سِنگار کُتگ اَت۔ اے ھما روچ اِنت کہ بانوریں بولان ء وتی سالونک سلال جان امبازاں زرت، اے ھما روچ اِنت کہ سلال جان وت ءَ پہ زمین ءَ کربان کُت۔
ماتیں زمین ءِ رکینگ مئے درستانی سر ءَ پرز اِنت۔ما وتی ماتیں زمین ءَ لگوریں دژمن ءَ چہ برکین ئیں وتی زمین ءَ آجو بہ کن ایں، وتی زمین ءِ وتواجہ بہ بیں۔ جنگ دیمونی ءِ نام اِنت مارا دیمونی ءِ دَیگ ءِ واست ءَ جاڑی بُوَگی اِنت۔ راج ءِ باندات ءِ رکینگ ءَ ورنایاں وتی نگرھیں جان کربان کُتگ اَنت،مارا وتی زمین وتی راج رکینگی انت، مارا وتی زمین ءِ رکینگ ءَ ھر وڑیں دیمونی دیگی انت۔ پہ زمین ءِ واست ءَ بے مٹیں سراں دیمونی داتگ، اے سراں چہ یکے سلال جان اِنت کہ پہ بلوچستان ءِ آجوئی ءِ واست ءَ سلال جان وتی گرانبھائیں زند کربان کُتگ۔پہ زمین ءِ پھازگ ءَ ھچبر چک ءُ پد نہ بوتگ۔
آجوئی ءِ واست ءَ سرانی کربانی دیگ لوٹ ایت، بلوچستان پاکستان ءَ کبزہ کُتگ، ھما روچ ءَ بگر داں کہ روچ مرچی ءَ بلوچاں وتی زمین ءِ رکینگ ءَ ھر وڑیں کربانی داتگ، بلوچ ورنا شھید بوتگ اَنت لگوریں دژمن ءِ زندان ءَ بندیگ کنگ بوتگ اَنت، بلے آ ھچ وڑیں دیمونی دیگ ءَ چک ءُ پد نہ بوتگ اَنت۔ما وتی زمین ءَ وتی راج ءَ برکین ئیں اے کبزہ گیریں رستر ءَ چہ وتی زمین ءَ ولگوج بکن ایں۔ مارا وتی زمین رکینگی اِنت وتی پجار رکینگی اِنت۔ اگاں ما وتی زمین ءَ، وتی راج ءَ ، راجدپتر ءَ مہ رکین ئیںبلوچستان دنیا ءِ نکشہ ءَ گار بیت۔
اگاں ما دنیا ءِ راجدپتر ءَ بِہ چاریں ھما گلامیں راجاں کہ وتی زمین، وتی راج، وتی زبان ءُ وتی پجا ءِ رکینگ ءَ جنگ نہ کُتگ وتی زمین نہ رکینتگ، کبزہ گیر ءِ دیم ءَ وتی سر جھل کُتگ گُڑا آ راج نہ منتگ اَنت۔ گُڑا بیا اِت وتی زمین ءَ چہ زورگریں دژمن ءَ برکین اِت، وتی راجی پرزہ پیلو بہ کن اِت،
رکست اپ آوارُن سنگت…………
