نبشتہ; ھلیل بلوچ
پنچمی بھر
آجوئی ءِ جُنز ءَ داں وتی مھلوک ءَ سرکنگ ءِ واستہ پروپیگنڈہ سکّ باز ارزشت داریت۔اگاں کسّے آجوئی ءِ پِگر ءَ داں مھلوک ءَ سر کنگ لوٹ ایت گُڑا ایشی ھاتر ءَ الّمی اِنت کہ انچیں کار بکن کہ مھلوک تئی سر ءَ باوست بہ کنت اگاں اے کار ءَ تئی زات ءَ تاوان رسیت ھِچ مُشکلے نہ اِنت۔ بلے اے باوست انچیں کارے ءِ سر ءَ بہ بیت کہ مھلوک چہ آئی ءَ پِگری رُدوم بہ زور ایت۔ آئی ءَ مُدام گوشتگ کہ مرچاں مھلوک پہ شوک بی ایس او آزاد ءِ باسک جوڑ بُوّگ ءَ اِنت بلے یک وھدے کیت تھنا پِگری مردُم پش کپ اَنت آدگہ دْرست وھد ءِ پیچ ءُ تابانی تھا گار بنت۔ کسّے لگور بیت کسّے پہ درمُلک ءِ سْواداں در کپ ایت۔
سَباہ سرپد ءُ سوھوئیں سنگتے اَت۔ آئرا سنگتاں گوشتگ اَت کہ اے آسان نہ اِنت بلے آئی ءِ پسّو ھمیش اَت کہ اگاں ما چاکنگ ءِ کنگ ءَ بہ تُرس ایں گُڑا باندات ءِ روچ ءَ چتور گوں مَرگ ءَ دیم پہ دیم بہ ایں گوں دژمن ءَ جنگ کن ایں؟
ھاران ءِ مزنیں دَگّ ءَ چاکنگ کنگ بنا کن اَنت۔ ریاست ھم پریشان اَت کہ اے ورناھاں چِتور بداراں؟ ایپ سی ءِ گاڑی ایشانی پُشت ءَ گون اِنت باز جاگہ ءَ نھرّ اِش دَینت کہ چاکنگ مکن اِت بلے سَباہ ءُ ھمراہ ئِے جُنزان کن اَنت۔
وھدے شیک ءِ مسیت ءِ کش ءَ سر بنت گُڑا ایپ سی ءِ کارمنس نسار سباہ ءُ الیاس کریم ءَ چِست کن اَنت۔
نیمروچ ءِ وھد اَت من دُکان ءَ نِشتگ اِت آں زھیر شاہ ءِ میسج آھت کہ سَباہ ءُ الیاس ایپ سی ءَ بُرتگ اَنت دُکاناں بند کنائین ما ھم بازار ءِ نیمگ ءَ آیگ ءَ ایں۔
نیم ساھت ءِ تھا ھاران ءِ بازار بند اَت ھر نیمگ ءَ بی ایس او آزاد ءِ سنگت اِت اَنت۔ اوگام جنگ ءَ اِت اَنت (یہ ایف سی کُتّے بیغیرت، یہ وردی والے بیغیرت، ءُ دگہ دگہ)
کم کم ءَ لس مھلوک ھوار بوّان اَت۔ من ءَ شرّی ءِ سر ءَ یات کیت کہ ما کوھنیں بس اڈّہ ءِ تہ ءَ مُچّ بوّان اِت ایں کہ ایپ سی ءِ دو گاڈی آھت۔ اے مُچّی اوگام جنان ءَ ایپ سی ءِ گاڑیانی نیمگ ءَ روگ ءَ لگّ اِت کسّے ءَ را لٹّے دست ءَ اَت کسّے ءَ را سِنگ ءُ ڈوکے۔۔۔ ایپ سی ءَ وس نہ دیست۔ دوئیں گاڑیاں گازارا داشت انچو شُت اَنت کہ ھِچ زانگ نبوت کجانگو شُت اَنت۔۔۔
روچ ھمیش اَت (مھروانیں راسکوہ ءِ بچ کہ پہ مھرے یک بچکندے ءَ تاں سداں سال وَپا ءِ کدّہ ءَ سرریچ کن اَنت)
نسار سَباہ ءِ مھر پہ راسکوہ ءِ بچّاں چہ راسکوہ ءِ ٹُلّ ءَ بُرز تِر بوتگ اَنت گُڑا راسکوہ ءِ بچّ چتور سَباہ را بیھال کن اَنت۔ راسکوہ ءِ جِتا جِتائیں کلّگ ءُ میتگاں چہ مھلوک مُچّ بوّان بوت اَنت۔ بازینے انچو جزباتی اَت کہ پورا کیمپ ءِ سرا اُرش کنگ ءِ اِرادہ اِش کُرتگ اَت۔
گُڈّی ءَ دژمن ھم لاچار بوت۔
روان اِنت
