گلزمین ءِ مھر

نبشتہ کار: میرک بلوچ

یک وھدے ءَ ￴من ءَ ￴وت ءَ، ￴نہ پہ وتی گلزمین ءَ مھر ھست اَت، ناں کہ وتی راج ءُ ￶زبان ءَ گوں مھر ھست اَت۔ من وتی میتگ ءِ ￵تہ ءَ باز سنگت دیست کہ آ ھر وھد ءَ ￴گلزمین ءِ گپ ءَ کنگ ءَ اِت اَنت، راج ءِ ￵بزگی ءِ سر ءَ ￴گپّ ءُ ￶تْران کنگ ءَ ￴اِت اَنت۔ ھستیں جاورانی ￵سر ءَ ￴گپ ءَ ￴اِت اَنت کہ مارا پاکستان ءَ ￴گلام کُتگ ءُ مئے مال ءُ ￶مڈیاں لُٹّ ءُ ￶پِل کنگ ءَ ￴اِنت، گڑا من ءَ ￴مدام سنگتاں گُوشت بیا پہ وتی راج ءَ ￴کار بہ کن۔ بس منی پسّہ ھمیش اَت کہ من کار نہ کن آں ءُ￵ منی گون ءَ پہ راج ءَ ￴￴ نہ بیت۔￴

سنگتان من ءَ ￴سرپد کُت تو یک نودربرے ءِ ￵تئی زمہ واری اِنت کہ تو کار بہ کن ئے￷۔ سنگت ءَ گپّ کُت ءُ من بس ھان کنگ ءَ ￴اِت آں، بلے اے گُوش ءَ گوشدارگ ءُ ￶ دومی گوش ءَ چہ کشّگ ءَ اَت آں۔ من کار نہ کُت ءُ سنگتان وتی کار یکشل ءَ برجم داشتگ اَت اَنت۔ یک دو سال ءِ تہ ءَ جاور ھراب بوت ءَ ￴سنگتاں ھم کار کنگ یل کُت، ھر کس وتی گریبی ءِ کنگ بندات کُت۔ آجوئی ءِ نام ءَ ￴چہ ترس اَت اَنت، یک انچیں تُرسے ءِ ￵آماچ بوت اَنت کہ ￴اے ترس ءَ مئے اندار ءَ ￴جاگہ کُتگ اَت۔ مرچی ھما سنگتانی گپ منی مجگ ءَ ھست اَنت کہ یک بلوچ نودربرے ءِ ￵زمہ واری سک باز اَنت، ءُ ھر نودربر ءِ پرز اِنت پہ وتی چاگرد ءِ ￵دیمروئی ءِ واستا کار کنگ ءُ ￶وتی دود ءُ ￶ربیدگ، زبان، گلزمین ءِ پھریزگ نودربرانی راجی زمہ واری اِنت۔ اگاں نودربر اے کار ءَ مہ کن گڑا تو ھچبر بدلی آؤرت نہ کن ئے، پہ یک گلامیں راجے ءَ آجوئی ءِ گِرگ سک گْران اِنت، اگان تو لوٹ ئے ￵کہ من وتی گلزمین ءِ وتواجہ بہ باں، گڑا نودربراں زانگ لوٹ اِیت کہ مئے راجی زمہ واری چی ءُ مارا چوں پیلو کنگی اِنت۔

اے راہ سک گْران اِنت، اِد ءَ ھرچ وڑیں مرسم برداشت کُت نہ کنت، بلے تو گوں سکیاں کہ جنگ کن ئے ءُ دیم ءَ جُنز ئے سوبمند بہ ئے۔ پرچا کہ سرپد بہ ئے کہ من ءَ پہ راجی جنز ءِ سوبین کنگ ءَ ھر وڑیں دیمونی دیگی اِنت، گُڑا تئی دل ءَ نئیت کہ منی برات ءُ کماش چست کنگ بہ اَنت، مات ءُ ننگ لگتمال کنگ بیت، بلکیں تو پہ راجی باندات ءَ جیڑ ئے ءُ آجوئی ءِ موکگ ءَ ھر رنگیں جاورانی دیمپان بوگ ءَ چک ءُ پد نہ بہ ئے۔

وھدے گلزمین ءَ گوں مردم ءَ را مھر بوت گڑا کربانی ءِ دیگ کدی جیڑھے ودی نہ کنت، بلکیں وشبوھیں ھاک ءِ ￵ واستا ھر پیمیں سکیاں وش آتک کن ئے۔ ھمے سپر برجاہ اَت کہ من ءَ گوں وتی گلزمین جُ بزگیں راج ءَ بے کساس مھر بوت۔

اے راستے کہ بلوچ نودربر ءِ ￵کار سکا باز اَنت، بلے من گوں وتی بلوچ نودربراں دزبندی کناں کہ وتی پرز ءَ بہ زان اِت ءُ آئی پیلو کنگ ءَ ھِچ رنگ ءَ مزوری مہ کن اِت، پرچا کہ مئے باندات ھمے گلزمین اِنت۔ اگاں یک راجے ءَ را گلزمین نہ بوت، گُڑا پہ آئی ءَ ھچ نہ مان اِیت۔ بلوچ راج ھم پت، یکمُشت ءُ بلوچستان آجو بات۔