شھید لیپٹنیٹ اسھاک کِپٹن مودی

نبشتہ کار: رُستم گواش

جنگانی دروشم اسھاک مودی ما وش نسیب ایں مردم ایں کہ مارا شُمئے وڑیں بھادریں سنگتانی ھمرائی نسیب بوتگ۔ شُما انچیں کِردے ءِ ￵واھُند اِت کہ ما نہ زان ایں کُجام وڑ ءَ توسیپ بہ کن ایں۔ ما ھر وھد ءَ کہ چماں چِست بہ کن ایں شُمارا بِچار ایں گڑا ما ھما انکلاب ءَ گِند ایں کہ مرچی آزاتیں مُلک جوڑ بیتگ اَنت۔ اگاں مارا انکلاب زانگی اِنت گُڑا ما شمئے کِرد ءَ بِچار ایں ما شریں وڑے ءَ سرپد بہ ایں۔ مارا دگہ جنگانی تاریک ءُ راجدپتر ءِ وانگ ھژدری نہ اِنت۔ مئے تاریک ھمیش انت دیم ءَ انت۔

دژمن اے گپ ءَ نہ کنت کہ من شُمارا ھلاس کُتگ پرچا کہ شُما شُتگ اِت بلے ھزاراں اسھاک ءُ مودی ودی کُتگ۔ کجام سپر ءَ شما گون بوتگ اِت گُڑا سنگت دلجم بوتگ اَنت کہ دژمن ڈیک بہ وارت شُما گون اِت۔ بزاں دژمن ھچ کُت نہ کنت پرچا کہ شمئے تہ ءَ ھاٹیگ ھست اَت کُجام وھد ءَ دژمن ءِ ھال بوتیں گڑا شُما پیسر اَت اِت۔ شُمئے ھیال ھمیش اَت کہ چیزے بیت گُڑا ما بِہ بہ ایں سنگت چہ دژمن ءَ بہ رک اَنت۔

اے ھبر راست اِنت کہ زمین وتی بچاں وت وارت ھما بچاں کہ پہ چارگ ءَ دل نہ بنت۔ بلے ما ھچ بژنیگ نہ ایں پرچا کہ آزاتی ھون لوٹ ایت، داں ھما وھد ءَ کہ وتی منزل ءَ سر نہ اِنت، ما ھمنچو ھون دے ایں گڑا ھمنچو مئے منزل نزیک بیت۔ بازیں ورناھاں ھون داتگ ءُ انگت ھم دیگ لوٹ ایت گُڑا ما یک آزاتیں کومے زانگ بہ ایں۔ کوم پہ نندگ ءَ ھلاس بیت پہ کُشگ ھچ بر ھلاس نہ بیت مرچی یک کِپٹنے شھید کُتگ بلے دگہ ھزاراں کِپٹن ودی بیتگ، آئی ءِ پگر ءُ مکسد زندگ اِنت ھچ بر ھلاس نہ بیت مرچی شمئے ھونانی بِہ برورد ءَ پنجاپی نہ زانت من چتور ایشاں ھلاس بہ کناں اے ھون مئے ایمان اَنت مئے توکل اَنت مارا گیشتر ھاٹیگ ءُ ￶ ھِمت دے اَنت۔ شُمئے جُھد ستا کرز ایت داں جھان ھست شُما ابدمان اِت
شمئے کاروان راھی اِنت داں گُڈّی منزل ءَ۔