نبشتہ کار: باگی بلوچ
مرچی بلوچ ءِ ھر زھگ سرپد اِنت کہ اے جُھد ءُ جنگ پرچا ءُ پہ کَے ءَ بوَگ ءَ اِنت ، پرچا کہ اے راجی جُنز ءِ بارو ءَ بلوچ ءِ تنگوئیں بچّ ءُ ماھلیں جِنکّاں وتی سرانی دیمونی داتگ ءُ مارا زانت ءُ زانگ بکشاتگ کہ اے جُھد ءُ جنگ پہ راج ءِ رُوژنائیں باندات ءَ بوَگ ءَ اِنت۔ پمیشکا اے راج ءِ ھر پُسّگ ءِ راجی زمہ واری اِنت کہ آ اے جُھد ءُ راجی جنگ ءِ بھر بہ بیت ءُ وتی زمہ واریاں پورا بہ کنت۔
چوناھیا من وَ چوشیں نبشتہ کارے نیاں کہ کسے ءِ کِرد ءُ زندمان ءِ سر ءَ چار لبز نبشتہ بہ کن آں ، جاھے نہ جاھے ھما رَستگیں مھر ءُ کُربانی کئیت ءُ دیم ءَ اُوشت اِیت کہ مردُم وڑے نہ وڑے ءَ وتی دِل ءِ پاھاراں درشان بہ کنت۔
مرچی من کہ ھما راجی آجوئی ءِ ملّ مِڑوکیں سرمچار ءِ واستا چار لبز نبشتہ کنگ ءَ آں، آ راجی بامرد کپٹن مودی جان اِنت۔ کپٹن مودی جان وتی اندر ءَ یک سرجمیں سرمچار ئِے اَت ، ءُ اے ھبر آئی گوں وتی کُربانی ءَ سابِت کُرت ءُ رپت۔
ھمے رنگ ءَ منی زندگی ءِ بازیں وھد ءُ دمانے گوں مودی جان ءَ گْوستگ ، ءُ مودی جان مُدام جنگ ءِ بارو ءَ جیڑگ ءَ اَت۔ نوک نوکیں گامیگیج ، دُژمن ءِ جَنگ ءُ پْروشگ ، چہ وتی گُلزمین ءَ درکپگ ءُ رُزوا کنگ ءِ بارو ءَ سوڑگ ءَ اَت ، پمیشکا من مرچی گْوش آں کہ ھر بالاد وتی مٹّ ءُ دَروَر وت اِنت۔
گپّ اے نہ اِنت کہ دگہ مودی دابیں راجی سرمچار ودی نہ بیت، ناں کہ بلوچ ءِ شیرزالیں مات سنٹ اَنت۔ بلکیں مودی جان ءِ داتگیں کُربانی ءُ اَمَل اے ھبر ءَ وت زاھِر کنت ءُ راج ءِ یلیں ورنا ھمائی رَستگیں کِشک ءَ پند بُرّ اَنت۔ چی ءَ کہ مرچی راج ءِ ورنا چہ گپّ ءُ ھبراں گیش داتگیں کُربانی ءُ اَمَلی جُھد ءَ دلگوش دئے اَنت ، ءُ مودی جان ءَ گوں وتی کُربانی ءُ اَمَل ءَ اے ھبر سابِت کُرت۔
مرچی من کہ مودی جان ءَ گیر آرگ ءَ آں ، گُڑا انچو سما بیت کہ پرشتہ دْروشمیں جُھدکارے بوتگ ءُ انگت منی کش ءَ اُوشتاتگ۔ من پرے ھاتر ءَ اے گپّ ءِ منّوکاں کہ شھید نہ مِر اَنت، پرچا کہ آیانی گیر ءُ یاتاں ھوار مزن شانیں کِرد مئے دیم ءَ مدام زاھِر بیت ءُ مارا وتی زمہ واریانی پورا کنگ ءِ توکل ءُ سِکین ءَ دنت، گُڑا من اے گپّ ءَ کدی نہ گْوش آں کہ آ گوں من ھمراہ نہ اِنت۔ پرچا کہ کُربانی داتگیں سرانی پگر ءُ پلسپہ مئے ھمراہ اِنت، پمیشکا من آئی ءَ اَچ وت ءَ گِستا کدی سرپد نہ بہ آں۔
مودی جان دوھزار دوزدہ ءَ بہ گِر داں 11 اکتوبر دوھزار بیست ءُ چار ءَ راجی جنگ ءِ پِڑ ءَ وتی راجی زمہ واری ءَ گوں بھادُری ءَ پورا کنت، ءُ اے ساھت ءَ کہ تیراں سینگ ءَ وارت بچکند انگت لُنٹانی باھوٹ بہ اَنت۔
ھمے آئی تمرد ءُ بھادُری ءِ نِشانی اِنت، ھمے آئی اِیمانداری ءِ مستِریں منّانک اِنت، پمیشکا مارا چو مودی جان ءُ آئی مزاریں سنگت آدِل جان ءِ وڑ ءَ ھر ساھت ءُ دمان وتی زمہ واری ءِ ھیال گْور بہ بیت ءُ ما دُژمن ءَ اے پیگام بہ دئے اِیں کہ پہ ترا دگہ ھزاراں مودی ءُ آدِل جان اے گُلزمین ءِ شیرزالیں ماتاں ودی کُرتگ ءُ پہ جنگ ءَ مدام ساڑی اَنت۔
