کامریڈیں سادیہ بلوچ

نبشتہ کار۔ ڈاکٹر لاشاری

من وھدے کہ وتی چم رسانکدر ءَ شانک دات اَنت من چار اِت بازیں گھارے ءُ مکھیں ماتے ھمے جھد ءَ ءُ راجی مُچی ءَ گندگ بوگ ءَ اِنت، بلے من کہ اے کسانیں گھار سادیہ بلوچ دیست من مار اِت،کہ اے چو ھما گُل بی بی ءُ بانڑی ءِ چھرگ ءُ شُبین ءَ اِنت، منی چم کہ وھدے سادیہ ءِ گوشتانکاں کپت اَنت ، آئی ءِ چمانی تہ ءَ من یک آشوبے دیست کہ آیوکیں باندات ءِ یک تچکیں شیرزالے ءِ رنگ ءَ پہ راجی جھد ءَ گامزن اِنت، من ءَ گھار ءِ دیدانک ءُ گوشتانکانی تہ ءَ یک پگر ءُ سسایے گندگ ءَ اَتک، پرچا کہ گھار سادیہ اُمر ءَ ھم اینچو مزن نہ اِنت بلے ،پہ راجی جھد ءُ کردانی تہ ءَ یک کامریڈے گندگ بیت ، اے جُھد ءَ ھواریں گھار ، مات، کُل کامریڈ اَنت، بلے لھتیں انچیں شیرزال گندگ بنت کہ چو مھرنگ ءُ، سمّی ءُ ، سیما، ءِ رندگیری ءِ پدیانک اَنت، ایشانی تہ ءَ یک گھارے سادیہ انت، آئی ءِ تہ ءَ ھم ھمے جزبگ ءُ توکلانی ھاٹیگ گندگ بیت، کہ چو بولان ءِ کوہ ءَ مُھکم اِنت، اے جھد تھنا یکے ءِ بھر نہ انت،اے جھد ءَ کُل بلوچ ھوار انت دْرست منی چماں یک اَنت ،بلے انچیں مردم کردانی واھند بنت کہ آیانی ستاشانی زندگ اَنت کنگی اَنت، منی جھدکاریں گھار، کُل کہ مرچی جُھد ءَ ھوار اَنت ، روانک بہ بنت، نندانک بہ بنت یا کہ راجی زبان بہ بیت دْرست چو مھرنگ ءَ اَنت پرچا کہ راجی جُھدکار ھجبر بیگواہ ءُ گار نہ بیت ھمے میان ءَ ءُ من اے لبزاں کمایگ ءَ آں کہ باید کسان کسانیں گھارانی دلبڈی ءُ سکین دیگی اِنت ، یک راجے ءِ زندگ کنگ ءِ جُھد ءَ اَنت یک آشوبے ءِ آرگ ءِ جُھد ءَ اَنت ، بید ءِ زالبول ءَ ھم اے جھد ناسرجم اِنت ، جھد ءُ جنگانی تہ ءَ زالبولانی کرد گیشتر دیم ءَ کاینت پرچا کہ مرچی اگاں اے جُھد ءَ یک رنگے زُرتگ ءُ دیم ءَ اَتکگ گُڑا ھمے زالبولانی کرد  اِنت کہ تپاکی ءُ یکجاھی ، یکمُشتی ءَ گوں دیم ءَ جنزان اَنت، کجام رنگ ءَ بہ چاریں مارا گندگ کیت، چو لُمّہ کریمہ ءَ، ڈاکٹر مھرنگ ءُ سمّی دین ءَ، بانڑی، ازگُل ءُ گُل بی بی  ءَ بلوچ زالبول یک مھکیمیں چیدگے کہ مُدام زندگ دارگ بیت ءُ راجدپتر ءَ ابدمان بیت۔

مروچی کامریڈیں گھار سادیہ ھم ھمے راہ ءِ یک مھکمیں شیرزالے یک آشوبے، یک بانداتے من آئی ءِ جھد ءَ ھزاراں سلام ندر کناں کہ مئے اُمیت ءُ واھگ اِنت ، یک نہ تْرس ءُ دلیریں شیرزالے گودی  سادیہ ھرجاہ ئے ھست بات ئے انچش مھکم بات ئے زندگ بات ئے۔۔۔۔۔