دودا ءُ بالاچ بلوچ راجی گْوستانک ءِ تہ ءَ گھگیری ءِ چیدگ زانگ بہ اَنت۔ چہ سداں سال گْوزگ ءَ پد ھم مروچی انگت ءَ بلوچ ءِ زھگ زھگ چہ آیانی گھگیری ءِ کرد ءَ شمشکار نہ اِنت ءُ آیاں شریں وڑے ءَ زانت۔ من ھمے سرپد بہ آں کہ آیانی کرد ءِ سر ءَ گیش گپ جنگ نہ لوٹ اِیت۔ چہ آیانی نمیرانی ءَ پد بلوچ راجی جز ءِ پڑ ءَ اگاں یکے ءِ برات نمیران ءُ دومی گھگیری بہ کنت یا دو برات ، پت ءُ چکے یا یکیں کھول ءِ دو مردم نمیران بہ بیت گڑا اُود ءَ دودا ءُ بالاچ ءِ درور زوگ بیت۔
اے بارو ءَ ھمے گْوشگ بیت کہ پلان مردم ءَ دودا ءِ کرد پیلو کرتگ ءُ چہ آئی ءَ پد دومی ءَ بالاچ بیرگیر ءِ کرد پیلو کرتگ۔ بہ گند ئے مروچاں بلوچ ءِ اے جنگ ءَ وتی رنگ مٹاتگ ءُ چہ درسیں جنگاں جتا اِنت ، اے دھر ءِ تہ ءَ بلوچ ءِ جنگ چہ یکیں کھول ءِ یک ءُ دو مردم ءِ دیمونی ءَ گْوستگ ءُ چوشیں باز درور دست کپ اِیت کہ یکیں کھول ءِ پنچ ءُ شش ءَ گیش مردم نمیران بوتگ اَنت یا گھگیری کنگ ءَ اَنت۔
چوش کہ اے آشوب ءِ لوٹ ھم ھمیش اِنت کہ یک آشوبی جھدکارے چہ درساں پیش وتی گس ءَ آشوب ودی بہ کنت ءُ رند ءَ سرجمیں چاگرد ءَ آشوبی کنت۔ اے مروچیگیں گھگیری جز ءَ درسیں چیز گوں راستی ءَ پیش کرتگ اَنت۔
منی اے نبشتانک یکیں کھول ءِ دو انچیں راجی بامردانی سر ءَ اِنت کہ آ منی لیکھی ھمبل بوتگ اَنت ءُ من آ دوئیں بامرد چہ باز نزیک ءَ دیستگ اَنت۔ بلکیں آیانی توکل ، جوانمردی ، زانت چکاریں جوزگ ءَ مارا راجکاری ءِ سکین داتگ ءُ انگت ءَ مئے رھشونی ءَ کنگ ءَ اَنت۔
آ راجی بامرد شھید ناکو ھیر بکش ءُ شھید اورنگزیب پنام ء شادین جان اَنت۔ شھید ناکو ھیر بکش ناکو ءُ شھید اورنگزیب پنام ء شادین آئی برازتک اِنت۔ اے دوئیں جاہ ءِ آھو ءِ میتگ سستگان ءِ جاہ منند اَنت۔
گوش اَنت کہ آشوب پہ آشوبی جھدکار ءَ چہ زندمان ءِ درسیں آسراتیاں ھما دیم ءِ کسہ اِنت۔ چی ءَ کہ آشوب پہ جھدکار ءَ چہ آئی زندمان ءِ آسراتیاں درساں زبھر کنت ءُ دانکہ ساہ ءُ سر ببا نہ داتگ یا مول ءِ سوبین بوگ ءَ پد گازی نہ بوتگ ئے گڑا تئی زند ءَ ھچ منتوار نہ بیت ءُ بس چہ تو لوٹ کناں کنت۔ زندمان ءِ درسیں وشیاں آئی چمانی دیم ءَ ھلاس کنان کنت۔ اے درسیں چیز آشوب ءِ راستیں دْروشم ما ھمے راجی جز ءِ میان ءَ دیستگ اَنت۔
شھید ناکو ھیربکش جاہ ءِ آھو ءِ تہ ءَ بلوچ آجوئی جز ءِ چہ بنداتی ھمبلاں یکے۔ آ وھد ءَ ما چہ بلوچ راجی جز ءَ انچو آشنا نہ اَت ایں بلے آئی ءَ ھما وھد ءَ وتی درسیں چیزانی یل کنگ ءُ پہ بلوچ راجی جز ءِ مھکم کنگ ءَ اھد ءُ پیمان کرتگ اَت۔
آئی ءِ گْوشگ اَت کہ راجی آجوئی جز تھنا ھون لوٹ اِیت آشوب وتی زھگ ءَ وت وارت۔ آشوبی جھدکار اے گپ ءَ سدک مہ بیت کہ من گوں وتی چماں آجوئی ءَ گنداں ، بلے آ ھمے بہ مار اِیت ءُ جھد بہ کنت کہ من ءَ وتی ساہ ءُ سر ببا دیگی اَنت ایشانی مز مئے پدریچ ءَ بہ رس اِیت۔
آ وھد ءَ کہ من شھید ناکو ھیر بکش زانتگ اَت گڑا ما اورنگزیب نہ زانتگ اَت ، چی ءَ کہ آ وھد ءَ اورنگزیب باز کسان بوتگ۔ اونگزیب پنام ء شادین جان چہ شھید ناکو ھیربکش ءِ نمیرانی ءَ پد دیم ءَ آتکگ ءُ راجی جز ءِ یک نترسیں سپاھیگے بوت۔ وھدے کہ ما شھید اورنگزیب دیست گڑا مارا آئی ءُ شھید ناکو ھیربکش ءِ بارو ءَ دودا ءُ بالاچ ءِ کسہ یاد آتکگ اَت۔
شھید اورنگزیب باز کسان اَت ، بلے آئی ءِ تہ ءَ شھید ناکو ھیربکش ءِ مھروانی ، جھد ءُ جپاکشی ءِ رنگ گندگ بوگ ءَ اَت۔ چو شھید ناکو ھیربکش ءِ وڑ ءَ مھکم ارادھیں ورنایے اَت۔
روان اِنت۔۔۔
