نمدی یے ڈاکٹر منان جان ءِ نام ءَ نبشتہ کار: بالاچ بلوچ

دْروت منی نمیرانیں راجی راھشون!
چہ دْروت ءُ دْرھبات ءَ پد اچ منی نیمگ ءَ پہ بلوچ ءِ وشھال ءُ روژنائیں آکبت ءِ ھاتر ءَ نْدر بوتگیں کلیں شھیداں سلام سر کن ، ءُ اے کلوہ ءَ ھم بہ دئے کہ شمئے دیستگیں واب ءِ مانا کنگ ءَ راج ءِ ھملیں بچ ءُ شاری ئیں جنک پہ زند ءِ کولیگ کنگ ءَ ھر ساھت ءُ دمان ساڑی اَنت ، جزماں شمئے دیستگیں واب گوں آجوئی ءِ جلشکاں مانا بیت۔

ابدمانیں راجی راھشون!
اگاں تو چیئرمین واجہ گلام مھمد ، کماشیں ھیربکش ، بالاچیں مری ، پیرمردیں اکبر ، سدوئیں کواس ، رزائیں جھانگیر ، منیریں لالا ، نسیریں کمالان ، استاد الی جان ، سنگتیں سنا ، ناکوئیں ھیربکش ، گپاریں لانگو ، جلیلیں ریکی ، آسمی ئیں وپا ، امدادیں بجیر ، کمبریں چاکر ، الیاس نزر ءُ ایدگہ ھزاراں نْدر بوتگیں راجی بامرداں کہ ڈیک دات ، اے کلوہ ءَ ھم بہ دئے کہ راج ءِ ورنا وت ءَ شمئے داب ءَ کارستے ءِ دْروشم ءَ گوناپ دیگ ءَ اَنت ، بہ گندئے اچ منی نمدی ءَ پیسر اے کلوہ شمارا گْوادر ، کیچ ءُ بولان ءِ جندنْدریں پسگاں سر کرتگ ، بلے من ھم نمدی ءِ دْروشم ءَ اے کلوہ ءَ دیگ لوٹ آں۔

واجھیں منان جان!
تئی ھزاراں جپاکشیں ءُ پند بُریں جھدکار نمیران ءُ گوں ترا ھم مجلس ، ھزارانی ھساب ءَ گار ءُ بیگواہ۔ من ءَ یات بیت کہ منان جان تو گْْوشت کہ ” یک روچے انچیں بیت کہ بلوچ ما شال ءَ مچی (جلسہ ) کن اَنت ، لکانی ھساب ءَ بلوچ پسگ آ مچی ءِ بھر بیت۔ ” واجہ مرچی لُمہ مھرنگ تئی ھما ھبر پہ گْواچن راست ءُ سرجم کتگ۔
شال ءُ ڈیرہ گازی ھان ، کوھلو ءُ ایدگہ بازیں ھندانی گپ کنگ نہ بیت کہ لکانی کساس ءَ بلوچ مات ءُ گْوھار ، ورنا ءُ کماشاں بھر زرتگ۔ کماشیں ھیربکش ءِ ھنکین ھما ھنکین اِنت کہ بلوچ ءِ ھر بچ ءُ جنک پہ کربانی ءِ دیگ ءَ ساڑی ءُ جاڑی ، بلے اسلام آباد ءَ ھم لکانی ھساب ءَ انساندوستیں پشتون ، سندھی ءُ پنجاپی ھم ایردستیں بلوچ راج ءِ ھم توار بوتگ۔
واجہ گپار ءِ لاڑیں جنک ڈاکٹر مھرنگ بلوچ پہ ایردستیں بلوچ راج ءَ یک مھکمیں توارے جوڑ بوتگ ، مرچی من ترا اے ھم ھال دیگ لوٹ آں کہ لُمہ کریمہ کہ درانڈیھ کینیڈا ءَ شھید کنگ بوت ، آئی نمیرانی ءَ ما سک رنجیگ بوتگ اِیں ، بلے انسان پہ گم ءُ رنج مرت نہ کنت۔

ڈاکٹریں منان!
شما ھما راہ ءِ رندگ ءَ وتی سر ءُ ارواہ ءِ دیمونی داتگ ، آ راہ روچ پہ روچ واناک ءُ دیم ءَ روان اِنت۔ پمیشکا مرچی تئی ھر گپ ءُ تران ، مجلس ءُ نیاد گیر پیداک اَنت کہ مئے وڑیں نابودیں انسانے ءَ را جھد ءِ آجوئی ءِ دوزواہ جوڑ کت۔ مرچی من ءَ تئی دابیں راجی سرے ءَ بے کساس گیر آھگ ءَ اِنت ، پرچا کہ تو راھشونے ءَ گیش سنگتے اَت ئِے ، ما تئی دیوان ءَ کدی اے نہ مار اِت کہ ما لیڈرے ءِ مجلس ءَ نشتگ اِیں ، بلکیں مدام ھمے مار اِت کہ ما گوں یکے دومی چہ سالاں آشنائیں سنگت اِیں ، منی نگاہ ءَ ھمے تئی کرد ءُ لائکی ءِ نشانیاں چہ یکے اَت۔

راج ءِ تبیبیں منان!
اے زورگریں سرکار مرچی ھم گوں ھما کارپداں گلائیش اِنت کہ زی واجہ گلام مھمد ، واجہ لالا منیر ءُ واجہ شیر مھمد چہ شمئے بی این ایم ءِ کواس ءُ سوھوئیں سنگت وکیل واجہ کچکول ایڈوکیٹ ءِ دپتر ءَ 3 اپریل 2009 ءَ آوار جت اَنت ءُ 9  اپریل 2009 ءَ تیر سپتگیں جون ماں مرگاپ ءِ سیاہ ڈنیں ڈل ءَ چگل دات اَنت۔ مرچی ھما تربت ءَ زورگریں لشکر ءَ بالاچ ء مولابکش چہ جند ءِ گس ءَ آوار جت ءُ نامگپتیں آمیدگس ءَ آؤرت ، بلے پد ءَ آئی تیر سپتگیں جون ماں دگ ءِ سر ءَ چگل دات۔ ھما بچکند مینتگیں لنٹ ءُ امیت چکاریں چم ارسیگ کرت اَنت۔

واجہ منان!
چہ بالاچ ءِ شھیدی ءَ پد ڈاکٹر ماہ رنگ ءُ آئی دزگوھار سمی دین ، زور آوارجتیں شبیر لکمیر ءِ گْوھار بانک سیما بلوچ ، ڈاکٹر سبیا بلوچ ، ڈاکٹر شلی بلوچ ، بانک بیبو بلوچ ءُ ایدگہ شیرزالانی ھواری ءَ نمیرانیں بالاچ ءِ بانڑی ئیں گْوھار بانک نجمہ ءُ لکانی ھساب ءَ لس مھلوک ءَ شھید پدا چارراہ ءَ زھرشانی ءِ گدانے مک کت ، ھمے زھرشانی روانک ءِ دْروشم کیچ ءَ بہ گر داں اسلام آباد پریس کلب ءَ وتی توار جکسینت ءُ تانسریں جھان ءِ ھواری ءَ بلوچ راج ءِ دلگوش گْور کت۔ ھمے توار ءَ مرچی بلوچ ءِ ھر ھلک ءُ میتگ ءَ وتی سان دور داتگ ءُ بلوچستان ءَ بلوچ ءِ کشت ءُ کشار پہ راستی برجاہ اِنت ، بلے ھما ترس ءُ بیم ءِ سیاہ ءُ مجیں گبار ایرماد کتگ۔

گوھر دانکیں راھشون!
ھما نامگپتیں بلوچ کہ زورگریں پاکستان ءِ وتگڑیں پارلیمٹ ءَ نشتگ اَنت ، آیانی سرجھلی ءَ آپ گواز کتگ۔چر ایشاں ھما پنجاپی انساندوست کہ بوتگ اَنت ، ھما گوں ڈاکٹر مھرنگ ءَ ھم توار بوتگ اَنت۔
کماشیں منان جان!
جھد ءِ آجوئی مکران ءَ بہ گر داں ڈیرہ گازی ھان ءَ سر بوتگ۔ سندھی ءُ پشتون کلیں زوراکی ءِ بگیر ءَ ھمدست اَنت۔ گڈی ءَ رزاک گل ءُ ھاجی رازک ءَ ھوار یک رندے پد ءَ کلیں ھمراھاں سلام کن ، جھد ءِ آجوئی زندگ بات۔
تئی ھمبل ءُ بلوچ جھد ءِ آجوئی ءِ دوزواہ: بالاچ بلوچ