کردانی ھدابند پشت کپ اَنت نبشتہ کار: منزور آدل

زندگی ءِ اے دْراج ءُ لُکیں سپر ءَ مردم انچیں مردماں گوں دچار کپ اِیت ءُ ھمسپر بیت کہ مردم ءَ را ھچ گمان ھم نہ بیت۔ بلے اے راست ءُ باوریں گپے کہ مردم ءَ را دپ ءُ گلاھگ نہ بارت ءُ جاھے سر نہ کنت ، بلکیں مردم ءَ را مردم ءِ شریں کرد ءُ مھکمیں توکل بارت ءُ شریں جاھے سر کنت۔

من وتی زند ءِ اے سپر ءَ وڑ وڑیں مردماں گوں ڈیک وارتگ ءُ وتی گنجائش ءَ ھمسپر ھم بوتگ آں۔ من وتی اے امر ءَ نشھی مردماں بہ گر داں اشکی ، ملنگ ءُ دیوانگ ، راجی جھدکار ءَ بہ یا ھمراہ بوتگ اَنت۔ چوش کہ منی دور ءِ بازیں مردمے ءَ سپر کتگ ءُ شتگ ، آ مردم کہ وت گلا ءُ گپ جنوکیں مردم بوتگ اَنت یا وتی منارینگ ءِ کوشست اِش کتگ، آ مردم درا وھد ءِ دنز ءُ مجاں گار ءُ گور بوتگ اَنت۔

اے زندگی ءِ سپر ءَ بس ھما مردم پشت کپتگ اَنت
کہ آ مردم توسیپ ءُ ستا ءِ مھتاج نہ بوتگ اَنت ، ناں کہ وتی منارینگ ءِ جھد ءُ کوشست اِش کتگ۔ ھمے مردمانی تہ ءَ یکے شھید کماش رزاک گل اَت کہ مدام گوں راجی جز ءِ کاراں گلائیش اَت ، ءُ ھمے رنگ ءَ سنگتاناں جھد ء آجوئی ءِ درگت ءَ زانت ءُ سرپدی دیگ ءَ اَت۔ سکیں دور چار ، زانتکار ءُ سوگھیں سنگتے اَت ، ھر وھد ءَ گل ءِ جیڑھے یا سنگتانی نیام ءَ گر ءُ کشے بوگ ءَ اَت، گڑا کماش ءَ کلیں سنگت یکجاہ کرت اَنت ءُ شریں وڑے ءَ سرپدی دات ءُ ساکم کرت اَنت۔

شھید کماش ءِ زانت ءُ پگر ھمیش اَت کہ منی زند ءُ وھد گوں گل ءِ کاراں بہ گْوز اِیت۔ شھید ءَ را کلنڈیں پرپٹے گون اَت ، آ برے یک ھند ءُ دمگے ءَ وتی کارانی ھاتر ءَ سپر ءُ تر ءُ تاب کنگ ءَ ات۔ برے ھوشاپ ءَ مئے دیوان ءُ نیاد بوت اَنت ، برے کرکی ءُ تجابان ، برے ھیرونک ءُ شاپک ، برے سامی ءُ گورکوپ ءَ ھوار ایدگہ ھند ءُ دمگاں تر ءُ تاب ءَ اَت۔

کماش ءَ مدام سنگتاناں دلبڈی ءُ سکین دات ، چہ ھمے دلبڈی ءُ داتگیں سکیناں بازیں سنگتے مھکم ءُ پہ راجی جز ءِ مھکمی ءَ گیش توانمند ءُ پرکار بوت۔ شھید ءَ مدام ھمے گپ جت کہ مارا وتارا گلاھگی نہ اِنت ، بلکیں مارا جھد کنگی اِنت۔ مارا یکے دومی ءِ گلگ کنگی نہ اِنت ، بس جھد کنگی اِنت۔ مارا وت ءَ منارینگی نہ اِنت ، بلکیں راجی جھد ءُ جنگ منارینگی ءُ دیم ءَ برگی اِنت ، پرچا کہ ھمے جھد مئے باندات اِنت۔

16/2/2024 ھوشاپ مکران