ایمان : ھلو جگر چون ئے وش ئے ؟ مدتے بیت تو گارئے ، نیکہ تئی ھالے کئیت ءُ ناں کہ اھوالے ۔چوش اناگت ءَ تئی روگ ءَ من ءَ ملور کرتگ۔من ءَ مروچی شارل ءَ گْوشت کہ تو پہ سی ایس ایس ءِ چکاساں شال ءَ شتگ ئے ، دل کمو آرام بوت ، جگر ترا گپے بہ گْوش آں! ، من وتی زند تیوگ ءَ ترا را دات بلے انگت ھم تو گل نہ ئے، مدام تئی دیم تھار اِنت ، مورک مج اتگ اَنت ، پہ تو من ھرچی بہ کن آں ،انگتگ ھم تو آ نودان نہ ئے کہ پیش ءَ ترا دیستگ اَت ۔من ءَ بہ گْوش بلکیں ترا شال ءَ نوکینے دست کپتگ ؟
نودان : من ترا پیسر ءَ ھم گْوشتگ منی مھرانی ھک دار تو نہ ئے ، منی وابانی بانور زیبا اِنت ، منی وابانی بانور ماھو اِنت
ایمان : شما بچک ھم ناں چنت جنک وتی دوست کن اِت ۔بلے ما اگاں یکے ءِ نیمگ ءَ چمے بہ چار ایں ، شمئے دیم چوش شانزدہ نمبر ءَ بیت ، پد ءَ گوں ما شما گپ کنگ ءَ تیار نہ بہ اِت ۔اڑے مارا شما کریکٹرلیس ءِ نام ءَ توار کن اِت ۔۔۔ءُ وتارا بچار ’ماھو زیباء۔۔۔۔‘ اے کئے اَنت ، اپوو۔۔۔ ؟؟؟
نودان : من سرپد آں تو وتی دل ءَ انی چی جیڑگ ءَ ئے بلے ترا من پیش ءَ ھم گْوشتگ منی مھرانی رازدار ھما اِنت کہ من گچین کرتگ ، آ منی مارشتانی مڈی اِنت ، منی اوپار ءُ تاھیر اِنت ، منی زندمانی ءِ تاھیر دیوک اِنت ، آ ، آئی ءَ بہ ھل۔۔۔۔وھد کئیت تو سھی بہ ئے۔
ایمان : نودان او نودان ۔۔نودی ۔تو ھاموش بوت ئے پرچا ، بہ گْوش ناں ؟ ، آ کئے اِنت آ چہ من ءَ انچوش زیبا تر اِنت ، کہ تو آئی ءِ دیم ءَ من ءَ مردمے کمار کنگ ءَ نہ ئے ۔
نودان: آ منی ارواہ ءُ ساہ اِنت آ منی نپس اِنت، من ترا آئی ءِ بارو ءَ یک شرتے گْوش آں۔
ایمان : بہ گْوش من ءَ تئی کلیں جھان ءِ شرت کنول اَنت ، ابید چہ ایش کہ من ءَ یلہ مہ کن۔
نودان : پہ آ شرت ءِ کبول کنگ ءَ بازیں کربانی یے دیگی اِنت۔
ایمان : نوں تو من ءَ ترسینگ ءَ ئے یار ۔۔بہ گْوش ناں راستیں گپ چی یے ؟
نودان : پیسر ءَ زبان بہ کن کہ تو منی بارو ءَ بھ نہ جیڑ ئے ۔پہ من نہ نند ئے ءُ وتی زند ءَ وشھالی گوازین ئے۔
ایمان : چوش ھچ بر نہ بیت بلے ھمے بہ جیڑ من ھمے درستیں کاراں کن آں کہ تئی شرتاں ھوار آں۔
نودان : جگر ۔۔من نوں واتر نہ کن آں، من پہ زمین رپتگ آں ، منی واتر بوگ دروگ اِنت ، تو ایوک ءَ دوا بہ کن کہ ما وتی منزل ءَ سوبمند بات ایں ۔۔ما پہ زمین شیدا ایں ، منی ماھو ءُ منی زیبا ، منی زمین اِنت ۔منی دست ءَ ھنی ءِ جاہ ءَ گوں ھوناں رجینگ بہ اَنت ، ءُ من پہ زمین سالونک بہ آں ۔ منی جگرک منی گڈی شرت اِش اِنت کہ تو وتی نوکیں زندگی ءِ بارو ءَ بہ جیڑ ۔بہ وان ، سور بہ کن ءُ اگاں ترا چکے بوت گڑا منی نام ءَ ئِے پر بہ کن ۔۔۔۔اڑے من بے ھیال آں من پکا سی ایس ایس کنگ ءَ آں ، ھمیش اِنت، دوشی ھم ٹسٹے پاس کرتگ ، زورگریں ریاست ءِ مات بند اِنت۔۔۔ھاھاھا ھا۔منی ھیالاں من ءَ سد ءِ تہ ءَ سد نمبر دیگ بوتگ ۔ ھیر من انوں گشتے ءَ دراتکگ آں ۔بہ گندے پد ءَ مشکل اھوال بہ بیت ۔گوں من ھرچ ردی یے بوتگ پھل اش کن ؛ رخصت ف ھواروں ارواہ۔
(ایمان گریوگ ءَ لگ ایت پدا پہ پھر گْوش ایت )
ایمان : یار تو وتئی بالاد ءَ بہ چار ترا آپرین اِنت وللہ ۔۔۔من پھر بند آں کہ من تئی وڑیں دلیریں ورنائی ءِ لوٹوکے آں۔رخصت اف ھواروں سنگت۔
