سپاھی | ھکیب

من اگاں سپاھی ءِ ساڑا ماں دانکے ءِ تہ ءَ بہ کن آں گڑا من گْوش آں ’ گنوک ‘۔ سپاھی مدام پہ سنگتاں کوہ ءَ ویل اَت ، برے سگار ءُ برے مات بندانی تہ ءَ یلہ اَت۔

’’ من اگاں وتی زند پارٹی ءَ را داتگ گڑا من ءَ پارٹی شپ ءِ سے بج ءَ چہ واب ءَ پاد بہ کنت کہ سپاھی تئی سپر اِنت گڑا من ءَ روگی اِنت ، ھچ چک ءُ پد بوگی نہ اِنت من گڈ سر ءَ ھمے پیسلہ کرتگ ءُ پارٹی ءَ ھوار بوتگ آں۔‘‘

سپاھی من اولی رند ءَ دو ھزار بیست ءَ دیستگ اَت گوں سنگت شاکر ھوار اتک ءُ من ءَ ماں دمے ءَ درست ئِے کرت ’’ تو پلانی نہ ۓ۔‘‘

من گْوشت ’’ ھو من آں ، بلے ترا درست کنگ ءَ نہ آں۔‘‘ گڑا من ءَ دمگی جستِ ءُ پرس ئِے کرت اَنت، من ھیراں بوت آں کہ اے سنگت کے اِنت کہ من ءَ شریں وڑے ءَ زانگ ءَ اِنت ۔گڑا ھمد ءَ شھید نسیب جان ءِ گوانک اتک ءُ سپاھی کمو گستا شت ءُ نشت داں دیراں ھبر ئِے کرت ۔

من شاکر ءَ را جست کرت ’’ سنگت کے اِنت؟‘‘

شاکر ءَ پسو داتِ ’’تو وت جستِ ئِے کن باریں ، چی گْوش ایت ترا۔‘‘

’’ سنگت تو وتی پجار ءَ بہ کن من ترا درست کنگ ءَ نہ آں۔‘‘ من جست کرت۔

کند اِت ءُ گْوشت ئِے ’’ ترا یات بیت دو ھزار ءَ پد من ءُ شھید وھید جاگھے ءَ اتک ءُ ترا دیست یات کن من ھما سنگت آں۔‘‘

من پسو دات ’’ ھاھاھاھا بلے بلے یک برے بگوش توۓ ، ھاں۔‘‘

گْوشت ئِے ’’ ھو من آں گڑا ما داں دیراں نشت ءُ ھبر کرت سنگتانی ھم جست ءُ پرس بوت۔‘‘

پد ءَ من مدت ءَ پد سپاھی نہ دیست ناں ھال بوت ، ناں اھوال اتک۔ من ھم وتی وانگ ءُ زانگ ءِ دیم ءَ در کپت آں ، ھمے میان ءَ یک روچے من سپاھی میسنجر ءَ ھال کرت۔

من ’’ سپاھی ھال کن چون ئے پلو ؟‘‘

سپاھی ’’ من وش ءُ جوڑ آں تو چون ئے؟‘‘

’’ من وش آں سنگت وش ءُ سلامت اَنت۔‘‘

’’کل وش ءُ جوڑ اَنت اللہ ءِ اھسان اِنت ، چون اِنت تئی وانگ ءُ زانگ چون اِنت ، شال ءُ شال ءِ موسم ؟‘‘

’’ شال ءِ موسم وش اِنت ما ھم وش آں تو وتی ھالاں بہ دے۔‘‘

’’ وش بوتگ سلامتی اِنت ، میسنجر چوش ھال ءُ اھوال کنگ ءَ شر نہ اِنت ، اد ءَ میسج ءُ ھال مہ کن ۔‘‘

’’ بس شر اِنت، سلامت بات ئے ، وش بات ئے۔ ‘‘

گڑا داں دیراں پد دوبر ھال اھوال نہ بوت من ھم لھتے وھد ءَ پد ھمے پیسلہ کرت کہ من ھم جنگ کن آن ءُ پہ وتی راج ءُ آیوکیں پدریچ ءَ داں کہ مئے راج یک ارزشت داریں زندے بہ گْوازین ایت ءُ دگے ملکانی وڑ ءَ سر ءَ چست بہ کنت ءُ زند بہ گْوازین ایت۔

من وھدے اوتاک ءَ سر بوت آں گڑا من سنگتے جست کرت ’’ سپاھی ءِ ھالاں بہ دۓ۔‘‘

گْوشت ئِے ’’ دگے نیمگے ءَ اِنت۔‘‘ من ءُ کردی ھم پجیگ ءَ سپر ءَ در کپت ایں، راہ ءِ نیم ءَ چار اِت کہ سپاھی اتکگ_مئے دیم ءَ۔دست گپت اَنت ءُ گلاش کرت ،روان روان داں اوتاک ءَ سر بوت ایں ، ھمے میان ءَ گْوستگیں ھبر کرت اَنت ءُ نوکیں زند ءِ بارہ ءَ ھم من ءَ سر ءُ سوج ئِے کرت کہ پارٹی ءَ اتکگ ئے ، وتی سرجمیں وشی ءُ وتی واھگاں نْدر کن ءُ وت ءَ پارٹی ءِ پیم ءَ کن۔

وھدے من گوں سپاھی ءَ اولی رند ءَ نیٹورک ءَ شت آں ، من ءَ گوں کسے ءَ ھال ءُ اھوال ءَ پرمات ءُ گْوشت ئِے ’’ گپ بہ کن گوں…‘‘

من گْوشت ’’ کے اِنت۔۔۔۔‘‘

سپاھی ءَ گْوشت ’’ منی جگرک اِنت، من سلام دات ءُ ھال کرت۔‘‘

مدام نیٹورک ءَ وھدے ایوکی شت ءُ اتک ، من ءَ گْوشت ئِے ’’ ترا منی جگرک ءَ سلام کرتگ۔۔۔‘‘ مدامی پہ من سلام ئِے روان دات ءُ منی ھال ئِے گپت کہ لالا ۔۔۔گوں نہ اِنت ، وھدے شپ ءَ وپسگ ءَ ھور شت ایں ، مدامی ھمے چیزانی سر ءَ گپ کرت ترا پد ءَ تئی جگرک دگہ وڑے دوست اَت ، مدامی ھمائی ءِ کسہ ءُ ھبر کرت اَنت۔
ھمۓ ھم گْوشت ’’ من ءَ منی جگرک گنوک ءِ نام ءِ توار کنت، تئی جگروک را ھم گوں تو ھمینچو مھر اِنت، ھمینچو کہ ترا تئی مھر گوں تئی جگرک ءَ برجاہ اِنت ءُ ئِے مدامی ھمے ھساب ءَ برجاہ بات۔‘‘

دگہ ھرچی کہ گوں من ءَ یات بندوک اِنت لازم نبشتہ اش کن آں ، دیم ءَ ۔